Vandaag was het plan om terug aan te pikken met een gedeelte van de NKC-route die we gedownload hebben en die we sinds Trondheim niet meer volgen.
We kunnen nog 2 dagen maar dan in omgekeerde volgorde nog doen, terug richting Trondheim. Wel moesten we dan nog naar Breitostølen en dan langs dezelfde we terugkomen. Enkele rit bedraagt 87km. Dus 174km in het verschiet van welke we niet zeker waren dat deze de moeite zou zijn. De beschrijving volgens het reisplan luidt: mooie route en we zouden 2 meren en een hoge merg passeren.
Ik had er zou mijn bedenking over en had al gezien dat vandaag weer eens meer dan 300km gereden moest worden.
Eerste stop was in Bismo voor de nodige boodschappen. Bismo is ons niet volledig onbekend.
Na Bismo hadden we nog een 22km voor de boeg om te beslissen of we nu naar Breitostølen zouden rijden of niet. Het besluit werd genomen om toch maar daar te rijden en zo geschiedde. Al moet ik zeggen dat ik na 10-15km tussen de bomen te rijden veel zin had om terug te draaien. Dat “landschap” heb ik meer dan 1000km lang kunnen zien in Zweden en Finland.
Maar ja, toch maar verder gereden en gelukkig werd dit beloond met prachtige vergezichten, sneeuw, bergen, meren enz.
In Breitostølen snel 15 liter diesel getankt om terug te kunnen rijden en onmiddellijk terug de bergen in om daar nog een kleine wandeling te maken aan trappen die Annick gezien had. Nog geen 5 minuten na aankomst, had ze al spijt maar ze kon maar zien dat ze mee naar boven ging. De details bespaar ik maar het was nogal spannend voor haar.
Ubinka was tevreden want die vond nog wat sneeuw en vond het ook leuk om naar beneden rollende sneeuw achterna te springen. Beetje vervelend wanneer aan de andere kant van de flexlijn nog een Gert hangt die op de sneeuwhelling staat en bijna de dieperik inging.
We merken trouwens veranderd en heel vervelend gedrag van Ubinka. Uithalen en blaffen naar andere mensen. Zelfs al staan ze 100m verder maar op een plaats waar madam eerder gepasseerd is. Ze is ook gemakkelijk gefrustreerd en verliest enorm veel haar. Dat laatste heeft wellicht met de hogere temperatuur te maken. De eerste symptomen volgens mij met het vele rijden en te weinig ontspanning. We moeten het echt rustiger aan gaan doen, denk ik.
Lunchen deden we op een parking, enkele kilometers verder.
De enige bezienswaardigheid (van niet natuurlijke aard) was de Stavkirke van Vågåmo uit de 12e eeuw. Die lag op de route richting Trondheim. Volgende plaats was Otta dat een belangrijke toeristenplaat is maar daar zijn we maar gewoon doorgereden op weg naar onze overnachtingsplaats die bij aankomst wat tegenviel en waar het ook niet duidelijk was of je er nu mocht overnachten of niet. Dan maar naar een andere plaats gereden, 12km verder en terug de bergen in. Veel betere locatie. Je kan er ook wandelingen doen maar dat ziet iemand niet zitten. Van Høvringen naar de Formokampen (Rodane park). 6,5km enkel. Dus 13 in totaal met net geen 500m stijgen en dalen. Dat is bijna een dagtocht.
Misschien dat ik die morgenochtend nog (gedeeltelijk) doe.

Geschreven door Hethogenoordenmetdecamper