Dag 21 al!

Nog eventjes terug naar gisteren. We stonden aan een natuurgebied waar er ook nog een wandeling bepijld was. We besloten om deze nog te doen, gisterenavond. Ondertussen was er nog een camper bijgekomen. Jan en Nel uit Zweden. Niet dat we met hen gesproken hebben maar het stond nu eenmaal op hun nummerplaat.
Ook deze keer zijn we er in geslaagd om even het pad kwijt te spelen maar toen we echt moesten beginnen door de struiken te kruipen, heb ik dan toch eens op het plannetje gekeken dat Annick plots tevoorschijn toverde.
Gezien de hoeveelheid rendier, eland en andere kak, was ik er van overtuigd dat we er gingen tegen komen. Tuurlijk niet, na bijna een uur te hebben gewandeld, kwamen we terug aan onze camper zonder ook maar eentje gezien te hebben. Dus in een natuurgebied zie je ze niet maar langs de weg wel.
Onze eerste stop vandaag lag op een 2 kilometer van onze slaapplaats. De zoveelste waterval (Formofossen) deze trip maar wel eentje met een machtig debiet. Een beetje gevaarlijk met de witte wolf erbij maar we zijn gelukkig niet meegesleurd. Ah nee, anders kon je dit niet lezen, hé.
Wanneer we terug vertrokken werd er teken gedaan door 2 lokale wandelaars en hun loslopende hond. Ik was al voorbereid om mijn beste engels boven te halen maar de man in kwestie sprak mij aan met een (vermoedelijke) Oost-Vlaamse tongval.
De conversatie bespaar ik jullie. Ik heb ze in ieder geval naar de Lofoten gestuurd met de belofte dat het daar nu wel goed weer gaat worden.
Next stop. Gaan lozen in Steinkjer. Ik had vanmorgen ervoor geopteerd om een stuk E6 in te ruilen voor een rustiger route waardoor we ook wat meer in de natuur zaten. Rendieren hebben we echter niet gezien vandaag. Wel een reetje dat snel het bos in sprong en loslopende koeien, voorzien van een bel. Voldoende om Ubinka een welgeproduceerde blaf te ontlokken.
Ook in Steinkjer, het zoveelste kerkje dat bekeken diende te worden. (Maere Kirkje)
Volgende halte, Stiklestad, alwaar we eerst gegeten hebben en dan eventjes kort gingen rondkijken. Waarom rondkijken? Awel hier hebben ze op 29 juli 1030 de slag van Stiklestad gestreden. Eén van de belangrijkste veldslagen van Noorwegen.
Het want rondkijken heeft uiteindelijk geresulteerd in een tochtje van 4km tot in een weide met koeien waar er grafheuvels lagen. Allé, dat menen wij toch begrepen te hebben. Voor de koeien in ieder geval geen reden om hun vlaaien niet uit te strooien. Voor mij reden genoeg om, nadat de eerste koe zichtbaar werd achter een heuvel, rechtsomkeer te maken met dat witte zenuwachtige geval op 4 poten.
Eindbestemming vandaag was ergens een 20-tal km voor Trondheim. Nu had ik eigenlijk gisterenavond al besloten om de befaamde Trollstigen te gaan rijden vanuit Åndalsnes. De snelste weg hiernaartoe is de E6 ook na Trondheim blijven volgen tot in Dombås maar dan ga je wat meer naar het binnenland terwijl er ook een weg is die westelijk langs de vele Fjorden loopt.
Er wordt die laatste dus. Wel wat langer rijden maar wellicht mooi en wellicht bij een eventueel volgend bezoek aan Noorwegen er niet eventjes snel bijgenomen. Het zijn maar 227km maar de GPS geef toch al een reisduur aan van 3h32 en daar mag je gerust nog een half uur of meer bijrekenen hier. De Trollstigen gaan we dan niet meer erbij nemen morgen. Die zijn voor vrijdag en dan rijden we ineens door naar Geiranger waar we vorig jaar ook geweest zijn. We zien we wel waar we uitkomen. Het weer ziet er goed uit. Morgen 18°C in Åndalsnes en vrijdag zelfs 24°C. Ik had die nieuwe regenjas misschien wat vroeger moeten kopen maar nu kan ik mijn korte broek en t-shirt die ik van Annick in Zweden heb gekregen wel gaan aandoen. En ja, indien je u zou afvragen wat die Trollstigen zijn. Zoek het maar op via Google. :)

Geschreven door Hethogenoordenmetdecamper