Dag 11:
Gisteren toch nog met gemengde gevoelens en de nodige twijfel gaan slapen.
Voor de weersvoorspelling heb ik verschillende weer app’s bekeken maar de meest betrouwbare (ik heb zo mijn bronnen in Noorwegen zelf :-) ) is de website van www.yr.no
Indien we echt naar de Noordkaap wilden en ook nog iets wilden zien, moesten we er absoluut vandaag in de namiddag of avond toekomen. Vanaf morgen latere voormiddag is er enkel nog bewolking, wind, koude en regen.
Niet geholpen door mijn geweldige slaapcapaciteit en het om 2 uur ‘s nachts al klaarlichte dag te zijn, ben ik uiteindelijk ergens rond 4h15 (jullie tijd) want onze witte meid was ook al enkele keren komen kijken. Ze heeft gisteren voor het slapengaan nog een drinkbakje of 3 leeggesloeberd. Reden genoeg om op te staan.
Nog geen 2 minuten buiten en ze had haar plaatselijke rivier al aangelegd. We hadden beiden wel zin om nog wat verder de weg op te gaan maar na een meter of 30 zag ik wat verderop een aantal rendieren, groot en klein in de kant staan en de weg oversteken. Rechtsomkeer en Ubinka terug de camper in.
Ik ben dan zelf nog teruggegaan om wat onduidelijke foto’s en een filmpje te maken.
Ondertussen was ons Annickske ook het bed uitgeraakt, gewassen en konden we ontbijten.
Rond 5h30 (jullie tijd) zijn we dan vertrokken voor onze short cut naar de Noordkaap. Volgens de GPS 392km voor de boeg.
392km lijkt inderdaad op het eerste zicht niet veel wanneer je denkt in termen van onze autowegen en 120km/h kunnen rijden.
Nu in Finland en vooral in Noorwegen is een “E” weg meestal een gewone weg zoals bij ons een nationale weg is. Max toegelaten snelheid meestal 80km/h of 100km/h maar geloof me, met een camper rijd je daar geen 100km/h op.
De wegen zijn geen biljartlakens en bovendien kom je af en toe weleens een kudde rendieren op de weg tegen.
Waze gaf al 6 uur rijtijd op en die rekenen niet met het feit dat je met een camper rijdt.
Bon, bij ons vertrek begon het ook voor het eerst te regenen en die heeft dat toch meerdere uren volgehouden. Weer goed voor die insecten op de voorruit. (Gertje wederom content)
Het eerste wat we zouden moeten doen wanneer we in Noorwegen zouden aankomen is diesel tanken. Finland is het duurste van de 3 Scandinavische landen volgens mijn copilote. (Ja, ja ze komt van pas).
Via een kleine grensovergang kwamen we in Karasjok aan rond 7h30 (jullie tijd) waar we besloten om toch al maar te tanken ook al kon dit misschien niet het goedkoopste station zijn dat we nog gingen tegenkomen. Ondertussen weten we ook al dat in die grote landen niet elke X kilometer een tankstation ligt in de middle of nowhere. Nog eventjes getwijfeld om vol te tanken of niet maar gelukkig er toch een kleine 73 liter getankt. Goedkoper zouden we hem niet meer zien vandaag.
Van Karasjok was het dan nog een 267km tot aan de Noordkaap. Vergezeld van de regen hadden we niet meteen de neiging om onderweg nog te stoppen voor een wandeling ofzo. Wel had ik nog graag de wc cassette geledigd (heb wel een reserve mee) en eventueel nog water lozen en vers water innemen. Ik wou eigenlijk in Karasjok kijken voor een service station via een app maar heb het niet gedaan. (Had komt altijd te laat)
Ergens onderweg aan een tankstation gaan kijken voor een loospunt zonder succes en dan maar op de app’s gekeken. En ja hoor, in de buurt van Karasjok (waar we al 45 min vandaan waren) was er eentje en anders verderop nog eentje met een omweg van 46km (in totaal). Dat dan maar in de GPS ingegeven maar onder voorbehoud want eigenlijk was het allemaal niet zo kritisch. Wat je ook vindt langs de weg zijn kleine stopplaatsen waar er een toilet is maar zonder water, electriciteit enz.
Niet echt iets waar je terecht kan om water te tanken of te lozen. Toch besluit ik op een gegeven moment te stoppen aan een iets grotere stopplaats waar er ook electriteitslijnen voorbij liepen en het eerder een gebouwtje dan 2 houten dixies waren.
En ja hoor, met 2 borden werd aangeduid dat je achter het gebouwtje manueel kon ledigen.
Vooraan waren er 3 deuren. De middelste had ook het symbool voor het ledigen van een wc cassette. Achter de linkse deur was een afgrijselijke stinkende overlopende toilet terug te vinden en de rechtse (mindervaliden) was nog proper.
Voor de niet kenners. Om je casette te ledigen, voorzien ze normaal een bak waar je deze kan uitgieten en is er ook water voorzien om je cassette uit te spoelen en de bak ook na gebruik. Groot was mijn verbazing wanneer ik de middelste deur open trok. In plaats van een ruimte met spoelbak en waterslang te zien, stond ik voor een automaat! Yep. In the middle of nowhere staat er een automaat die volledig autonoom mijn casette leegmaakt, spoelt en bovendien terug vult met wat water en toiletvloeitstof. En dit volledig gratis! Ik moest de cassette er gewoon in steken en de aanwijzingen volgen. Een minuutje later kwam er een frisse cassette terug uit. (Nu was Gertje zijn dag helemaal goed). Weer een spontane ontdekking erbij.
En weeral verder. Die omweg konden we alvast schrappen maar er was nog weg genoeg af te leggen. Er is maar 1 weg die naar de Noordkaap leidt en die moet bijna 123km lang zijn (exacte afstand weet ik niet meer). Op en neer gaand, niet superbreed af en toe een tunneltje met als langste de tunnel die het “eiland” verbindt met het vaste land van 6,8km die onder de de zee gaat. Naar schatting tussen de 30000 en 40000 rendieren nemen deze tunnel ook jaarlijks. (Geen grap) Vroeger zwommen ze over en werden de zwakkere dieren geholpen door het leger.
En inderdaad aan de andere kant zaten er ook. Soms ga je een tunnel in met regen en kom je eruit in de zon maar helaas was dit vandaag niet het geval tot lichte ontgoocheling van Annickske. Ik had echter vertrouwen in de diensten van YR en wist dat het goed zou komen. En ja, hoor tijdens onze lunchstop begon het op te klaren en stopte het met regenen.
En dan eindelijk toekomen op de Noordkaap. We hadden al verhalen gelezen dat je bijna 30 euro per persoon moest betalen en toen we met de camper aan een wachthuisje toekwamen legde een heel vriendelijke dame ons uit dat we gratis konden parkeren, overnachten en overal buiten rondlopen. Enkel wanneer we in het gebouw wilden met het restaurant, giftshop en een expo of zoiets, moest je betalen. Honden niet toegelaten.
Met andere woorden, ondanks alle verhalen dat de Noordkaap veel geld kost, staan we hier toch maar weer mooi gratis en heb ik bovendien nog 30 liter drinkwater getapt aan een hiervoor voorzien kraantje.
Het zonnetje was er maar de wind was ook verschrikkelijk. Ubinka werd meermaals een paar meter verder geblazen en wij ook bijna. Gelukkig is hij ondertussen gaan liggen.
Nu nog hopen dat we de middernachtzon kunnen meepikken want het was een vermoeiende dag die al lang bezig is.

Geschreven door Hethogenoordenmetdecamper