Dag 10: het was weer de moeite vandaag.
Vandaag stonden er heel wat kilometers op de planning vermits we nu toch wat het weer aan de Noordkaap in het ogen aan het houden zijn. Het liefst van al zou ik er maandag willen zijn omdat het dan wellicht de minst slechte dag gaat zijn.
Gertje schiet dus in zijn “plannings -en voortdoen modus” en Annickske lijkt dan in de “ik doe alles op mijn gemakske en wil veel zien vandaag modus” te schieten. Uiteraard niet met opzet maar een Gert wordt er nerveus van.
Toen we gisteren toekwamen in het dorp van de Kerstman, was de brave man al weg. Vandaag vanaf 10h00 konden we hem gaan begroeten in zijn kantoor en dat wou iemand natuurlijk zeker nog doen. (It wasn’t me)
Tijd genoeg om vanochtend de douchen en een korte wandeling te maken met Ubinka en deze laatste dan maar wijselijk terug naar de mobilhome te brengen. Mannen met baarden zijn niet zo haar ding.
Wij dus naar zijn kantoor waarbij we eerst nog een klein parkoer diende af te leggen tussen de vele pakjes.
Vervolgens mochten we de brave man ontmoeten terwijl we gefotografeerd en gefilmd werden.
Hij vroeg onderandere of wel al rendieren gezien hadden. We moesten negatief antwoorden. Tot nu toe hadden we enkel nog maar honderden waarschuwingsborden gezien maar nog geen rendier in het echt. De man verzekerde dat we deze zeker nog gingen zien in Lapland want er lopen er zo’n 200000 rond. (Meer dan inwoners).
We kijken er naar uit verzekerden we hem en weg waren we richting Sodankylä.
Alwaar Annick nog in de plaatselijke Lidl wat boodschappen moest doen maar stiekem verdenk ik er haar van dat ze nog mee schappen heeft helpen vullen…. De stijgende curve voor het alsmaar sneller winkelen kreeg vandaag een serieuze dip te verwerken. Een kilometer verder moesten we dan nog naar een kerkje en een beeld van een Same (Google dit maar) met een rendier gaan kijken. Ondertussen was de middag al gepasseerd terwijl onze voorziene lunchplaats nogeens een half uur verder lag, Cafe Harianna. Volgens onze routebeschrijving een mooie lunchplek met gratis wifi. Veel wifi hebben we er niet gevonden en zó mooi was het nu ook weer niet. Ubinka heeft wel het water geproefd. Dat is iets wat ze trouwens overal probeert doen.
Volgende stop: Tankavaraa. Er is daar ooit eens goud gevonden en kan je er zelf nog goud zoeken. Je kan er trouwens ook gewoon wandelingen maken in natuurgebied.
Opweg naar Tankavaraa hebben we dan onze eerste rendieren gezien langs de kant van de weg, in een omheinde weide. Euforie met gemengde gevoelens maar niet getreurd wat later kwamen we ze inderdaad naast en op de weg tegen.
De Kerstman had niet gelogen en wij hebben eindelijk onze eerste loslopende rendieren gespot! Beter kon het niet meer worden vandaag….dachten we.
Aangekomen in Tankavaraa besloten we om eerst een wandeling van 3 km te doen in het bos. Deze bracht ons langs overblijfselen van WOII en op een bepaald moment leek het of Ubinka iets geroken of gehoord had. En ja hoor, ik zag nog net een glimp van een rendier op een 100-tal meter in het bos. Te ver om een foto van te nemen.
Echter stond Ubinka iets verder met 3 poten in standbeeldmodus en ging ik kijken wat ze zag. En ja, op enkele tientallen meters 2 rendieren die ons dan ook zagen en niet echt onder de indruk waren. Toen ze verder gingen, werd er eentje gek met hoog gekef en getrek als gevolg. Je zou dan verwachten dat die 2 rendieren er vandoor zouden gaan. Eentje ging verder maar de andere (een witte) vond het blijkbaar toch wel interessant om eens een keffende wolf te zien. Uiteindelijk ging hij er dan ook maar vandoor. Toch wel effe een stress momentje.
10 minuten later kwam er een haas niets vermoedend op ons af gehuppeld tot het moment hij ons zag en het hazenpad koos. Ubinka weer in alle staten natuurlijk. Het was haar dagje wel.
Na onze wandeling gingen we dan nog naar het nagebouwde goudvindersdorpje kijken om dan eindelijk richting onze camperplek te rijden. Niet zonder nog even een kleine omweg via Kaunispääntie waar je een mooi uitzicht hebt over het landschap. In de winter wellicht indrukwekkender.
Rond 18h30 toegekomen op weer een afgelegen plek in het bos op 3 km van de weg.
We zitten hier trouwens niet ver van de grens met Rusland. We hadden gisteren en vandaag ook al veel legervoertuigen gezien. De Finnen zijn met legeroefeningen bezig. Toeval of niet?
Ondertussen heb ik deze avond gezien dat de beste moment voor de Noordkaap tussen morgennamiddag en maandagochtend is. Dat wordt dus een mooi stuk van onze route schrappen en morgenvroeg asap richting de Noordkaap bollen. Toch nog zo’n 390km van waar we nu zitten. Morgenvroeg nogeens voor alle zekerheid nakijken want ik had toch ook graag langs Finmark gereden.

Geschreven door Hethogenoordenmetdecamper