Vanochtend was het weer heerlijk fris.
Vanwege de koude vertrokken we niet om 10 uur maar een half uurtje later.
Eerst een goed ontbijt genuttigd en om half elf verzamelen om de helmen te passen en voor een uitleg van de sneeuwscooters.
Rond elf uur vertrokken we onderbegeleiding van Louis voor een tocht van zo’n 70 kilometer door bossen, over bevroren en besneeuwde meren en moerasgebieden.
Onderweg af en toe gestopt zodat de passagiers konden wisselen. Een scooter had handvatverwarming ook voor de passagiers dus als een van de bijrijders het wat koud begon te krijgen kon die zich even opwarmen.
Een erg mooie en gevarieerde tocht door verschillende landschappen.
Een keer een koffiestop gemaakt en iets over de helft bij de sneeuwscootervereniging van Vilhelmina gestopt om een vuur te maken en hierop werden tosti’s klaargemaakt.
Iedereen had inmiddels aardig wat honger dus de gebakken boterhammen waren zeer welkom.
Ook moest er natuurlijk een sanitaire stop gemaakt worden. Lastig voor de dames, want er was geen toilet in de buurt.
In een poging toch te plassen ging dat bij Puk niet helemaal goed en plaste ze haar overall onder.
Net voor de lunchstop was Karen nog van haar scooter af gedoken omdat ze uit moest wijken voor Rik en ze bang was dat de sneeuwscooter zou omvallen.
Dat gebeurde gelukkig niet want Puk zat nog achterop en bleef ook achterop zitten toen Karen in de sneeuw terecht kwam.
Op de weg terug bij een grote open vlakte nog even kunnen spelen met de sneeuwscooters waarbij we het gas vol open konden draaien.
Ik reed de hele dag op de pas drie weken oude sneeuwscooter van Louis. Wat een power had die, 150 pk en met gemak komt die ruim boven de 100 km/u.
Ik hoorde van Louis dat hij 160 km/u met de scooter al had gereden, maar ruim 100 was voor mij voldoende.
Daarna in de invallende schemer teruggereden naar Doro Camp waar we onderweg nog een rendierenkalf tegenkwamen. Deze trok zich weinig van ons aan en was druk bezig met het eten van takken.
Kort daarna kwam een einde aan de mooie en lange tocht.
In het appartement konden we ons wat opwarmen, door de ondergaande zon was het einde van de tocht tamelijk koud geweest voor de meesten.
In de avond nog een heerlijk diner genuttig, geschaafd rendierenvlees met aardappelpuree.
Sanne en Luuk waren hier een stuk minder enthousiast over, wat al wat vaker was voorgevallen in de laatste dagen, en zij kregen een “kindermenu” kipnuggets met frites.
Nog gezellig nagepraat met Louis en daarna terug naar het appartement.
Daar moesten alvast de koffers gepakt worden, want de volgende ochtend om negen uur staat het vertrek naar de luchthaven van Östersund gepland voor de terugreis die alweer veel te snel komt.

Geschreven door HetDijkerlicht