Het was vanochtend even een ander verhaal toen we de gordijnen open schoven. Bewolkt en volop aan het sneeuwen
Voorspellingen waren ook dat dit de hele dag aan zou gaan houden.
Niet erg hebben we twee uiterste weertypen meegemaakt en voor onze rit met de sneeuwscooters maakt dat ook niet zoveel uit.
De kok van het restaurant van Doro Camp was vandaag weer onze gids. Is overigens een nog jonge man van 32 die hier uit het dorp komt.
En als je zo twee dagen met elkaar op pad bent praat je over van alles en nog wat. Zo kwam ook het onderwerp kinderen ter sprake. Wij dachten met vier kinderen al een groot gezin te hebben, hij doet er nog een schepje bovenop en heeft er vijf.
De tocht met de sneeuwscooters zou ons leiden naar Sagatun. Op de kaart staat het met een rechte lijn aangegeven, maar wij gingen natuurlijk via een mooie route door bossen en over meren daar naartoe.
Na ongeveer 40 kilometer afgelegd te hebben kwamen we aan op de plek waar we zouden gaan lunchen, wederom klaargemaakt in de natuur.
We hadden nog niet zo'n honger dus reden nog een extra rondje, waarbij we behoorlijk wat hoogteverschil overwonnen en op een open vlakte uitkwamen dat meer weg had van een maanlandschap. De wind had hier vrij spel en dat merkte ik ook snel toen ik wat foto's van Noor ging maken op de sneeuwscooter. Mijn handen voelden binnen een mum van tijd als bevroren aan zonder handschoenen.
Daarop terug gereden naar de plek waar we gingen middageten en bij het vuur dat gemaakt werd lekker de handen gewarmd, dat was nodig.
Daar werden klämmacha klaargemaakt op het vuur. Erg lekker en erg machtig met kaas, ham, tomaten en ui. Na twee stuks volop genoeg gegeten, Noor was na eentje al volledig bijgetankt. Lekker een bakje koffie en Noor een bekertje thee erbij.
Noor daarna ook nog een soort muffin gegeten, ik had al meer dan genoeg gehad na twee stuks klämmacha.
Toen we daar met z,n drieën gezellig aan het eten waren werden we vergezeld door drie mooie vogels, die ook graag mee wilden genieten van het eten.
Ik had ze nog nooit gezien. In het Zweeds heten ze Lavskrika. Ik moet zelf ook nog opzoeken hoe ze in het Nederlands genoemd worden.
Uiteraard hebben we ze eten gegeven en dat werd gretig in ontvangst genomen.
Ik heb wat foto's van ze gemaakt, maar duidelijker dan deze kreeg ik ze niet gefotografeerd.
Daarna onze tocht door de mooie natuur vervolgd en na zo'n tachtig kilometer gereden te hebben kwamen we weer terug op het park.
We hadden voor vanavond nog een nachtsafari op het programma staan met als doel het zien van het noorderlicht. Vanwege de sneeuwval en dus de bewolking ging het zien van het noorderlicht sowieso niet lukken dus hebben we besloten om dit te laten vervallen.
Vanavond nog heerlijk elandenvlees gegeten als afscheidsmaal van Lapland.
Morgen wacht ons de terugreis naar Stockholm. De eerste indruk die we van de stad hadden opgedaan waren erg positief dus we kijken er erg naar uit om de stad wat beter te leren kennen.
Hier in Lapland hebben we alvast een fantastische tijd gehad. Doro Camp heeft ons verblijf hier grandioos georganiseerd met eigenlijk drie dagen privé begeleiding, in een woord super.

Geschreven door HetDijkerlicht