Vandaag was het weer een stralende dag.
We liepen vanochtend ons huisje uit en voelden meteen dat het een stukje kouder was dan gisteren. Maar het bleek niet een stukje kouder, het was rond de -30 graden geweest vannacht.
Daarom werd besloten om een uurtje later te vertrekken, zodat het wat warmer zou zijn als we gingen ijvissen.
Want dat stond er op het programma vandaag, ijsvissen, aangevuld met een stuk sneeuwschoenwandelen en een warme lunch die klaargemaakt ging worden op het bevroren meer.
Het was goed dat we wat later gingen, want toen we om 11 uur vertrokken was het een behaaglijke -17 graden en een uurtje later toen we goed en wel op het bevroren meer stonden al richting de -14 graden.
De kok van het restaurant was onze gids vandaag en in een karretje achter de sneeuwscooter werden we in een tocht van ongeveer een half uur naar het meer gebracht waar we gingen ijsvissen.
Hij vindt het leuk om afwisselend te koken en ook mensen te begeleiden op tochten en die mogelijkheid wordt hem geboden door de eigenaren van Doro Camp. En ik moet zeggen hij is ook een goede, vriendelijke gids die ons goed begeleidde. Dat hij een goede kok is wisten we al en gaan we vanavond bij het avondeten weer ervaren.
Toen we arriveerden was degene die de lunch ging bereiden al aanwezig en had een vuur aangemaakt in een metalen bak waarop het eten bereid zou gaan worden.
Er stond "Kolbulle" op het menu (ik zou zeggen google maar weer). Erg lekker, werd bereid met stukjes varkensvlees en daarover een bosbessenjam.
Voor dat we gingen eten werden de gaten in het ijs geboord en de hengeltjes uitgezet.
We gingen op snoek en brasem vissen. Ik was er vanuit gegaan dat we de vis die we zouden gaan vangen ook op zouden gaan eten terplekke, maar dit was niet de planning.
In Zweden is onder de meeste mensen, op de ouderen na, de snoek niet een populaire vis om te eten. Ik sprak met onze gids af dat als we snoek zouden vangen hij deze vanavond voor ons klaar zou gaan maken, dan konden we zelf oordelen wat we van de snoek vonden om te eten.
Nadat we ons eten hadden genuttigd gingen we een stuk wandelen. De sneeuwschoenen waren niet nodig vanwege de harde sneeuw, veroorzaakt door de al eerder gemelde dooi van vorige week en het vriezen daarna.
Onderweg zagen we een kudde rendieren die we ook al hadden gezien toen we het meer op kwamen rijden. We konden er nu iets betere foto's van maken, maar het zijn erg schuwe dieren die je niet dichtbij laten komen.
Tijdens de wandelroute ook nog een waterval aangedaan die bevroren was. Erg mooi om te zien.
Het mooie van de plek waar we waren is de mooie natuur en de pure stilte. De man die ons eten bereide vertelde met een glimlach dat als je een heel jaar op deze plek zou blijven, je waarschijnlijk slechts een stuk of vijf mensen zou treffen, drie mensen uit de omgeving en twee die er terechtkwamen omdat ze de weg kwijt waren.
Wat wel aangeeft wat een rust er heerst.
Na de wandeling de hengeltjes gecontroleerd, maar geen vangst vandaag, dus geen snoek vanavond.
Alles opgeruimd en toen de tocht terug ingezet met de sneeuwscooter.
Terug op het park een bakje koffie gedronken, Noor een flesje Trocadero (een Zweedse frisdrank) en toen op aanraden van de eigenaresse een tochtje gemaakt met de auto naar een natuurreservaat. Een erg mooie route, deels door de middle of nowhere, over wegen die wel begaanbaar gemaakt zijn maar wel volledig bedekt met sneeuw en ijs. Dan weet je ook waarom het merendeel van de mensen hier met spijkerbanden rijdt.
Vanavond weer lekker gegeten, klaargemaakt door de kok die vandaag onze gids was.
Morgen begeleidt hij ons ook tijdens de sneeuwscootertocht.
Ik heb ook nog een aantal foto's bijgeplaatst bij de dag van gisteren van de sledehondentocht, die we van onze gids doorgestuurd hebben gekregen. Die kan je dus zien bij de foto's die bij het verslag van 5 maart gedownload zijn.

Geschreven door HetDijkerlicht