Vanmorgen na het ontbijt opgebroken en ri. Albacete vertrokken. Omdat we nog niet precies wisten waar we de nacht zouden doorbrengen op goed geluk er naar toe gereden. Onderweg zag Annet op de Via Verde app het pad langs de weg liep die wij ri. Albacete reden. Ook was duidelijk te zien dat deze iets van de weg af lag. Besloten om onderweg te stoppen en daar een stuk van de Via Verde te gaan fietsen. De camper op een plek onder een boom geparkeetd zodat het voor Sjuulke niet te warm zou worden. Toen snel de de fietsen van het rek en op pad. Wat een mooi stukje natuurgebied. Het pad was redelijk begaanbaar met de fiets. Alleen de tunnels waren een beetje tricky. Op twee na waren ze niet verlicht. Een tunnel was zelfs 600 meter lang en onverlicht. Maar gelukkig waren de accu's goed opgeladen. Bij een van de tunnels kwamen twee geiten naar buiten en sprongen gelijk de rotsen op toen ze ons zagen. We hebben er nog foto's van gemaakt maar deze zijn niet erg goed gelukt. Na 15 km te hebben gefietst en door tien tunnels zijn we omgedraaid omdat Sjuulke anders te lang alleen in de camper zit. Hij doet zich anders best content, want als we terug bij de camper komen en de deur open doen rekt hij zich eens goed uit en kijkt hij je aan alsof hij wil zeggen "zijn jullie nu al terug". Nadat we ons middag ritueel (koffie en thee) op hadden en de fietsen weer op het rek gezet hadden, zijn we verder gereden. Niet naar Albacete maar naar Cinchilla de Monte-Aragón. Daar is een grote parkeerplaats met voorzieningen voor campers. Hier blijven we vannacht. Na het eten zijn we nog even het stadje in gelopen. Was meer klimmen dan lopen want de straatjes en steegjes zijn behoorlijk steil. Er zijn er bij van zeker meer dan 10%. Maar het was zeker de moeite waard. We zitten nu nog even lekker voor de camper, maar dadelijk naar binnen om te kaarten en daarna lekker slapen en morgen uitgerust verder.
Geschreven door Henk.annet.reis