De rit van vandaag voert ons naar Monda, een klein dorpje dat op ruim 50 km ten westen van Málaga ligt. De eerste kilometers vanaf Roquetas de Mar rijden we door grote kassengebieden, wat niet fraai oogt. De kassen maken later plaats voor bergen en we rijden door veel tunnels en prachtige landschappen. Er zijn over wel 100 km geen tankstations of picknickplaatsen. We verlaten de autoweg en na een zoektocht vinden we een plek die ruim genoeg is voor auto en caravan en die we zonder veel moeite ook weer kunnen verlaten. De verzamelcontainers voor afval die daar staan, nemen we maar voor lief.
De camping bij Monda (een SVR-camping) heeft slechts vier plaatsen en is daarmee de kleinste camping die wij ooit bezochten. De camping is bereikbaar via een zeer smal weggetje dat net breed genoeg is om de auto en caravan niet te beschadigen. De paden op de camping zijn zo nauw dat de hulp van campingmevrouw en -meneer nodig is om de caravan op zijn plek te duwen. Je zou verwachten dat het hier veel stiller zou zijn dan op de vorige camping van 600 plaatsen. Het tegendeel is het geval. De camping ligt bergopwaarts en in het dal loopt een doorgaande weg die veel verkeer verwerkt. Je kunt dit duidelijk horen op de camping. Ook zijn er constant blaffende honden te horen.
Net als bij de aankomst op Camping Roquetas, hebben we weer problemen met de stroomvoorziening. De kabel is blijkbaar toch niet zo goed gerepareerd. Met behulp van een Voltmeter (een mens sleept wat mee op zijn reizen) localiseer ik de storing. Kennelijk is er een breuk in de kabel bij één van de stekkers. Na het inkorten van de kabel werkt alles als een lier. Nu is het afwachten hoe de kabel zich gedraagt op de volgende camping.
Aan het begin van de avond lopen we naar het fraaie dorpje Monda met veel witte huizen aan smalle straatjes. Niet alle auto's weten de bochten goed te nemen, gezien de beschadiging aan een huis. Het is een drukte van belang, vooral op het kerkplein. Wat er precies aan de hand is, weten we niet. In de kerk is een dienst gaande en voor de kerk staat een groot aantal muzikanten te wachten. De terrasjes op het kerkplein zijn boordevol en het is een geroezemoes van belang! We lopen verder door de smalle straatjes van het dorpje met de verwachting dat we de muziek wel zullen horen; dan kunnen we meegenieten. Als we een kwartiertje later weer bij het kerkplein aankomen is de drukte voorbij. De muzikanten zijn met stille trom vertrokken.

Geschreven door GerTineke