Het aquaduct bij Tarragona stamt uit de 1e eeuw. Het is 217 m lang en 26 m hoog. Het is een indrukwekkend bouwwerk, zeker als je beseft dat er geen cement is gebruikt.
Na dit bezoek aan het aquaduct gaan we naar de stad Tarragona. Aan de hand van de plattegrond die we bij de VVV hebben gehaald lopen we door de stad. De Spanjaarden weten wel van toegangsprijzen: voor de entreeprijzen van de belangrijkste bezienswaardigheden ben je samen maar zo € 60 kwijt. Wij nemen genoegen met de buitenkanten van de kathedraal en het amfitheater. Ook de oude stadsmuur laten we links liggen. Desondanks genieten we van de mooie oude binnenstad en van het mooie weer. De wind en de af en toe sterke windvlagen zorgen ervoor dat het niet te heet wordt.
Terug op de camping zien we dat we nieuwe buren hebben. De vrouw ratelt met een hoog volume en haar man hoor je nauwelijks. Bij het plaatsen van het grondzeil (voor een nog op te bouwen voortent?) lijkt het alsof er ruzie is. Het kan ook zijn dat zij gewoon instructies geeft. Ook bij de bouw van een schuurtentje doen wij dezelfde waarneming. Feit is dat Spanjaarden nogal luidruchtig met elkaar communiceren en dat dit voor ons soms op ruzie lijkt. Een ander feit is dat deze buren (en dan met name de vrouw) luidruchtiger zijn dan onze andere Spaanse buren (drie volwassenen met twee honden).

Geschreven door GerTineke