Béziers is de stad die vandaag op ons programma staat. Gisteren zagen we de indrukwekkende kathedraal Saint-Nazaire al hoog boven de rivier de Orb liggen. Vandaag bezoeken we deze kerk. "De kerk, die is gewijd aan de heiligen Nazarius en Celsus, staat op een terrein waar in de Romeinse tijd al een tempel stond. In de 8e eeuw wordt op deze plek een christelijk bouwwerk genoemd, later stond hier een Romaanse kerk, die tijdens de eerste Albigenzische Kruistocht bij het Bloedbad van Béziers op 22 juli 1209 door brand werd verwoest. De herbouw begon in het midden van de 13e eeuw." (tekst Wikipedia)
We bewonderen het interieur waarbij het bijzonder mooie priesterkoor opvalt met het marmeren hoogaltaar.
Vanaf het plein bij de kathedraal heb je een mooi uitzicht op de omgeving.
Via de Allées Paul Riquet (die van het Canal du Midi) lopen we naar het theater en via een aantal fraaie straten terug naar de parkeergarage.
(Hannibal passeerde Béziers in 218 voor Christus, vergezeld door 34 olifanten, op weg naar Rome.)

Op het plein voor de kathedraal staat een bijzonder fraai monument voor Casimir Péret. Op het bordje naast het monument staat de volgende tekst (maar dan in het Frans natuurlijk):
Op 2 december 1851 pleegde de president van de Republiek Lodewijk-Napoléon Bonaparte een staatsgreep om de macht te behouden en het keizerrijk te herstellen. In de Republikeinse steden kwamen twee dagen later duizenden inwoners in opstand tegen deze gebeurtenis; in Béziers, presenteerden zich op dit plein voor de subprefectuur, ongeveer 6.000 mensen, onder leiding van de voormalige burgemeester Casimir Péret, in de hoop de soldaten te zien muiten ten gunste van de Republiek. Maar het leger, dat de bevelen opvolgde, schoot op de menigte, waarbij zeventig opstandelingen om het leven kwamen en vele anderen gewond raakten.
Alle burgers die ervan verdacht werden aan de demonstratie te hebben deelgenomen, werden gearresteerd en naar Guyana of Algerije gedeporteerd.
Het monument, gemaakt door de Béziers-beeldhouwer Jean-Antoine Injalbert, stelt Marianne voor, symbool van de Republiek, geplaatst op een zuil, met op de basis een medaillon dat Casimir Péret voorstelt. Het bronzen beeld stelt een verdrietige jonge vrouw voor, een allegorie van de stad, met een gebroken republikeins zwaard in de hand. Dit deel, gesmolten tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd in 2016 opnieuw gecreëerd dankzij een openbare inschrijving gelanceerd door de stad in samenwerking met de Heritage Foundation.

Geschreven door GerTineke