Gisterenavond heb ik besloten dat ik vandaag met de camper naar het zuiden van dit eiland zou gaan.
Daar , als het eb is liggen op een zandbank zeehonden te zonnen en rusten.

Dus ik eerst een stop gemaakt bij de hoogste berg 19 meter maar die weg was afgesloten.
Dus verder in 1 x door naar het strand.
In het dorp was een groot parkeerterrein waar je 4 uur mocht staan.

Ik loop gewoon achter de mensen aan die allemaal richting strand gaan, teminste dat was mijn veronderstelling.
Het was 500 meter lopen dus dat viel wel mee.
Kom ik daar aan is er geen strand maar alleen maar groen en met een bootje kon je dan ergens heen gebracht worden.
Daar had ik geen zin in dus ik ben weer terug gelopen.

Het was geen straf want er staan zulke leuke huisjes ,dat alleen al was het waard om daar te lopen.
Na 200 meter zag ik een zijstraat en dat moest de richting van het strand zijn dacht ik.
Na 20 meter zag ik een ober en het daar toch maar even aan gevraagd.
Dan moet u terug naar de parkeerplaats en dan nog 2.5 kilometer naar links.

Phoe 2.5 km zal ik gaan lopen of toch de fiets maar pakken.
De wind was een stuk gaan liggen maar het waaide nog best en ik had tegenwind.

Nu kun je beter op de heenweg tegenwind hebben dus ik besloot om de fiets te pakken.
Bij het strand aangekomen zag ik dat het eb was dus dat is positief.

Ik door mijn verrekijker kijken en zeker 1 km verder dacht ik zeehonden te kunnen zien.
Maar het zouden ook rotsblokken kunnen zijn want je zag totaal geen beweging.

Ze lagen links van me en ik op de fiets zover mogelijk naar links.
Maar om bij het strand te komen moest je eerst door een 60 meter groene begroeing.

Dat ging hem niet worden met de fiets.
Ik weer terug gefietst en ik zie auto's naar rechts rijden en met mijn verrekijker kon ik zien dat ze ruim een km verder op het strand reden.
Nou daar moet ik heen en dan ga ik aan de andere kant langs het groen weer terug was mijn gedachte.

Ik ben op het strand gekomen alleen dat terug fietsen dat ging niet zo lekker mijn banden zakten te diep in het natte zand en het fietsen ging steeds zwaarder tot ik af moest stappen en verder lopen.
Nou dat was me te ver dus ik weer terug met de fiets.
Wel balen maar het is niet anders.
Op de terug weg nog wel wat oeverlopers ( vogels) gezien en gefotografeerd, dus helemaal voor niets was de tocht niet.

Ben ik weer bij de strand opgang ,
zie ik ineens mensen lopen door dat groen.
Ik had zelf nog helemaal geen pad gezien en dat was er ook niet.
Ik weer een stuk naar links gereden tot waar die mensen het groen in gegaan zijn.

Er liepen 8 mensen achter elkaar en ik zie ze op een paar na allemaal bukken.
Ze kwamen daar water tegen dus de schoenen en sokken moesten uit.
3 man kwam er terug en ik vroeg of je er zo doorheen kon.

Dat kon wel maar er is geen echt pad je moest moeilijk door het groen en je kwam ook nog allemaal water tegen.
Niets voor met de fiets zei iemand.

Dus ik weer terug naar het begin zie ik weer een stel mensen lopen en daar was wel een soort pad.
Er stond ook een stok een soort paal bij het begin van dat pad.
Ik mooi even kijken en ook allemaal de sokken en schoenen uit en ik kon zien dat het water enkel diep was.

De 2 dochters van een stel kwamen weer terug en pa en moe gingen wel door het water heen.
En toen ze op het strand waren zag ik ze de richting oplopen van de zeehonden.

De andere mensen waar ik net was zijn ook eindelijk door het groen heen en daar liep een man, ook met zijn fiets, die was achter hun aangelopen. maar ik zag dat het erg moeilijk was.

Ik dacht wat kan me gebeuren ik ga gewoon dat pad af op de fiets en bij dat water zie ik het wel.
Ik fietsen en bij het water de 1e versnelling opgezocht en langzaam fietsend door het water heen en ja hoor ik stond op het strand.

Nu nog zo'n 750 meter naar de zeehonden.
Het eerste stuk ging al fietsend maar het zand werd daar ook zachter dat ik ook daar maar ben gaan lopen.

Ik zag dat die man met zijn fiets weer teruggegaan was , waarschijnlijk heeft hij mij zien fietsen.
Het laatste stukje was het zand weer hard en kon ik weer fietsen.

En het waren zeehonden, leuk wat foto's gemaakt en zie ik er een 20 meter voor me met zijn kop uit de zee steken.
Snel een paar foto's gemaakt voor die weer onder water dook.

Na een poosje ging ik weer terug en zie ik dat die man mijn spoor volgt.
Ik zelf ook om weer terug te komen.
Dus ik sprak hem aan in het Engels en hij brabbelde wat in het Deens terug.
Ik probeerde met handen en voeten te vragen of hij mij had zien fietsen en me achter na gekomen was.
Daar kreeg ik een bevestiging van en hij vroeg iets half Deens Duits en Engels of ik nog vogels gezien had want hij zag mijn camera.

Ja zei ik en hij vroeg welke dus ik zeg ik weet geen namen in het Deens maar ik zag een kiekendief .
Zegt hij oh ben je Nederlander ik ook .
Hij verstond mij niet en omdat zijn vrouw een Deense tolk is gaf hij in het Deens een beetje antwoord.
We hebben nog even staan praten en daarna zijn we ieder onze weg weer gegaan.

De zee zelf was zeker nog meer dan een km verder.
Het is echt een heel erg breed strand.

Nou de weg terug ging hetzelfde en ik zie bij de duinen een hele grote vogel dus ik snel mijn camera gepakt en gefotografeerd.
Dat was een zeearend.
Dus toch wel even leuk.

Komt er een auto aan en ik zie die mensen ook naar links lopen naar die zeehonden dus ik heb ze even gezegd dat ze het pad rechts moesten hebben.
Weer een goede daad gedaan.

Op weg naar de camper zag ik nog van die Schotse Hooglanders en daar ook even een foto van gemaakt.

Zie ik ineens een bord langs de weg (ik zat alweer in de camper) van iets met vogels.
Ik mijn camper geparkeerd en naar het bord toe gelopen

Is er een eendenkooi 1.5 km lopen.
Nou dat kan er ook nog wel bij want ik was bekaf van die tocht naar de zeehonden.
Maar het was de moeite waard, eerst naar de uitkijktoren maar daar zag je niet veel, alleen uitzicht op de industrie en windmolens.

Toen kreeg ik bij de eenden kooi uitleg.
Er is een meertje helemaal omgeven door groen.
Met 2 inhammen waar ze met hout en netten een gang gemaakt hadden die steeds smaller werd, een soort fuik.
Als er dan eenden overvlogen zagen ze het water en daar gingen ze kijken of er wat te eten viel.

Zo kwamen ze in die fuik terecht en daar konden ze niet meer uit.
Aan het eind werden ze er uitgehaald en dan werden ze gedood en opgegeten.
Toen dat niet meer mocht hebben ze het wel in stand gehouden maar dan om de eenden te ringen en werden ze daarna weer vrijgelaten.

Het was erg interessant en ik begon weer aan de 1.5 km terug.
Nou ik ben weer naar dezelfde camping gereden en om 16.15 zat ik lekker aan een koude ginger ale want het was toch weer 25 graden vandaag .
Bekaf was ik maar wel weer een leuke dag.

Zo maak je nog eens wat mee in je uppie.

Tot morgen dan ga ik het noorden van eiland bezoeken.

Geschreven door Gerard.op.reis