Gisterenavond zou ik mijn boek uitlezen maar dat was toch nog even te veel.
Om 0.30 ging ik toch maar slapen.
Vanmorgen heb ik een planning gemaakt, er was er nog steeds laag hangende bewolking en later op de dag zou het gaan regenen.
Daar had ik geen zin in dus ik besloot om naar het volgende natuurgebied te gaan waar het wel mooi weer was.
Ik heb een hele mooie route gereden en als je dan zo rijdt denk je bijna dat heel Frankrijk zo mooi groen is met bergen en af en toe een boerderij , een dorp of een stad.
De rest is helemaal groen.
Zo ook vandaag, wat is dit land toch mooi en wat een ruimte heb je hier nog.
Je komt door zulke leuke kleine dorpjes heen en je ziet zulke gezellige plaatsen, maar ja dat is al snel met mooi weer.
Ik ben hier niet in de regen want dan ziet het er ook heel anders uit denk ik.
En hoe verder ik naar het noorden reed des te mooier werd het weer.
De zon scheen steeds meer en het was 26 graden.
Onderweg moest ik plassen dus ik zet de camper in een klein zijweggetje en maak gelijk van de tijd gebruik om een stokbroodje , wat ik vanmorgen nog gehaald heb bij de bakker ,op te eten en ook maar wat te drinken.
En natuurlijk genieten van de omgeving.
Daarna weer verder de hele weg binnendoor gereden geen grote weg.
Zie ik tijdens het rijden en groot veld wat onder water staat, beetje zo'n rijstveld met allemaal plukken planten boven het water uit.
Met allemaal meeuwen er op.
Maar wat ziet mijn oog, ik zag een paar volgens mij koereigers.
Dat is een kleine soort reiger die je vaak bij vee in de wei ziet staan.
Tenminste hier, niet in Nederland.
Ze eten dan de insecten, kikkers en muizen die door het vee opgeschrikt worden .
Je ziet ze ook wel eens op tv op de rug van koeien of Afrikaanse grote beesten.
Die heb ik nog steeds niet op de foto dus snel mijn camper aan de kant, dat ging toevalig.
Toestel gepakt en voorzichtig terug gelopen en al gaan fotograferen zodra ik er 1 zag want als ze jou zien zijn ze zo weg.
Dat gebeurde ook telkens en ik hoop dat ik er een goede foto bij heb zitten.
Toen ik wilde starten zag ik niets op mijn dashboard en nadat ik de sleutel omgedraaid had starte de motor maar net aan.
Ik denk dat mijn accu het aan het begeven is.
Onderweg nog een paar keer even gestopt maar ik durfde niet mijn motor uit te zetten.
Ik zou naar een afgelegen camperplaats gaan maar ik ben op het laatst dat ik er bijna was toch maar naar een camping gegaan voor het geval dat die morgen helemaal de geest gegeven heeft.
Op de camping weet ik zeker dat er iemand is die een garage kan bellen en als je alleen op de camperplaats staat moet je alles zelf regelen.
Fransen spreken bijna geen Engels en mijn Frans is niet zo goed om dat allemaal uit te leggen.
Ik sta lekker onder de bomen zodat ik in de schaduw kan zitten en heb als eerste mijn boek uitgelezen.
Daarna eten gemaakt en morgen zie ik wel hoe het met starten gaat.
Ik zat lekker te lezen komt er op een meter afstand een jong roodborstje naast mijn stoel zitten die driftig tussen de dennenaalden wat eetbaars probeert te vinden.
Toen hij weg vloog heb ik snel mijn camera gepakt enop mijn schoot gelegd voor het geval die terug zou komen.
En dat gebeurde ook hij zat zelfs zo dichtbij dat ik niet eens kon scherp zou kunnen stellen.
Op het moment dat die iets verder weg zat heb ik voorzichtig mijn camera van mijn schoot gepakt en heb wat foto's gemaakt.
Ook van pa of ma want die kwam ook even kijken.
Na het eten mijn dagelijkse spelletjes gedaan en dit verslag geschreven.
En terwijl ik dit schrijf buiten, want het is heerlijk zacht, voel ik overal op handen en armen van die hele kleine muggen .
Die probeer ik dan met een beweging weer van me af slaan
En toch lukt het ze af en toe om me even te prikken.
De prrrrikweg heb ik straks wel weer nodig, vermoed ik.
Ik weet nog niet hoe de dag van morgen er uit gaat zien maar dat lezen jullie morgen wel weer.
Tot morgen
Geschreven door Gerard.op.reis