Na een onvergetelijke 14-09-2018 zijn we een paar dagen later in het (huwelijks)vliegtuig gestapt. Een reis van 24 uur bracht ons van Amsterdam, via Zürich en Singapore, naar Darwin, Noord-West Australië!

Redenen voor ons deze kant op te gaan? Veel ongerepte en rauwe natuur (96 nationale parken), 12,500 km kustlijn (duiken!), diversiteit aan klimaten (gematigd bij Perth, tropisch bij Darwin), duizenden kilometers aan “verlate” wegen en stranden en tot slot onze enorme goede ervaringen aan de oostkust (nov-dec 2016), waarin met name de toegankelijkheid en vriendelijkheid van de mensen heeft bijgedragen aan het goede gevoel. Redenen te over vinden wij!

Ons plan: in 4,5 week tijd van Darwin naar Perth (circa 4.000 km, rechtstreeks).
Reisperiode: sept/okt. Einde van het droge seizoen. En met droog bedoelen we gortdroog met een dagtemperatuur van circa 38 graden in Darwin. (Het natte seizoen is nóg warmer overigens).
Must have Reis-apps: WikiCamps & Maps.me

Darwin is na Perth de grootse stad van de noord-westkust. Stel je er overigens niet te veel bij voor, circa 120.000 inwoners (we vermoeden dat minimaal de helft op reis was, het was er doodstil) met wat barretjes, restaurants en een haven. Het mist de gezelligheid van een stad, waardoor de stad voornamelijk door toeristen wordt gebruikt als start- of eindstop van de reis.

Na ons “huis” opgehaald te hebben (een 2-Berth Campervan) wagen we ons aan de eerste proef als getrouwd stel: Crocosaurus: The cage of death.

Je laat je (vrijwillig) opsluiten in een glazen cilinder die vervolgens in het water tussen de zoutwaterkrokodillen wordt getakeld. Geloof ons: dat trekt genoeg aandacht van een 5,5 meter lange en 900kg wegende krokodil. Daar zit je dan: met een krokodil die langzaam om je heen zwemt in de wetenschap dat alleen een 1,5 cm dik glas (met gaatjes/ spleten) ons scheidt van het zijn van een overheerlijk diner. Na een kwartier komt de adrenaline-rush ten einde en worden we (veilig en wel, ondanks verwoede pogingen) omhoog getakeld.

Aansluitend zijn we naar de foodtruck-markt gegaan om, jawel: een krokodillen-burger te eten. Met een mooie dooddoener: smaakt gewoon naar kip! Uiteraard gaat Kim helemaal los op de mango’s, die hier “veel lekkerder” zijn.

Gezien wij hebben gekozen voor een two wheel drive (2WD) ipv een 4WD worden sommige keuzes ons wat makkelijker gemaakt: vele wegen zijn alleen toegankelijk met een 4WD. Overigens hebben we geen spijt van onze vervoerkeus; gezien de tijd die we hebben (4,5 week) is ons programma sowieso tjokvol.

En dan begint de grote tocht naar Perth, allereerst het Kakadu National Park. Na de eerste paar honderd km te hebben afgelegd slapen we op/bij een camping / roadhouse (de weg is overigens uitstekend, daar kunnen onze Zuiderburen nog een puntje aan zuigen).

Direct een memorabele avond. We dachten even rustig een drankje te gaan doen in de Roadhouse, voordat we echter goed en wel zaten startte de stripteasedanseressen hun act (sorry mannen, de foto’s volgen niet op deze blog).

Het is lastig te omschrijven hoe de omgeving op de weg naar Kakadu is. Het gemakkelijkst is jezelf de Afrikaanse Savanne voor te stellen met meer kleine bomen / groene struiken, de zebra’s te vervangen voor kangoeroes en de leeuwen voor varanen. Het is rustgevend, maar ook onwerkelijk dat er een paar honderd km gewoon niets anders dan één weg en “savanne” is. Als je al een tegenligger tegenkomt dan groet je hem vanzelf, meer uit schrik dat je iemand tegenkomt dan uit beleefdheid.

Kakadu ligt midden in Aboriginal grondgebied en er zijn in feite twee redenen om naar het park te gaan: een bonte verzameling aan vogels en opsnuiven van Aboriginal-cultuur. Gezien wij het geduld niet hebben van de gemiddelde vogelaar laat het zich raden wat wij gaan doen: cultuur snuiven door middel van het maken van prachtige wandelingen, uitzichtpunten bezoeken en duizenden jaren oude rotstekeningen in Ubirr bekijken. De “slechts” paar honderd km omrijden meer dan waard.

Vroeg opstaan - toch niet één van kernkwalieiten van Douwe - is hier onvermijdbaar. We hebben nooit geweten dat papegaaien zo’n enorm kabaal kunnen maken. Stel je 50 krijsende babies voor en je krijgt een goed idee hoe het is.

Nog een tip voor toekomstig West-Australiër-gangers: geloof de bordjes met waterfall en natural pools niet! Het had ons menig wandelkilometer kunnen besparen. Misschien hadden we “droge” periode toch iets letterlijker moeten nemen. En als de waterval er wel was: dan zou Manneke Pis met zijn beperkte straaltje er zelfs van in de lach schieten.

Wat zijn we tot op heden aan (wild) dierenleven tegengekomen? Krokodillen, dingo’s, emoes, varanen, wallabies en uiteraard de kangoeroes. De kangoeroes hebben we tijdens het rijden - ondanks verwoede pogingen van de kangoeroes- allemaal weten te ontwijken. Andere reizigers, met name de road-trains; zijn minder gelukkig: je komt behoorlijk wat roadkill tegen.

Weetje van de dag: een gemiddelde emoe heeft 3,5 hersencel, als je er een tegenkomt is het dus een Russisch roulette wat een emoe zal gaan doen. Verbaas je dus niet als hij wegrent...of juist op je af komt stormen. ( Ze rennen heel stuntelig dus lachen gegarandeerd).

Terug naar onze route. Vanuit Kakadu reizen we via Katherine -
na genoten te hebben van een écht lazy river (met water!), door naar Lake Argyle.

Lake Argyle (waar eveneens de wereldberoemde Argyle diamanten worden gewonnen, gelukkig voor Douwe heeft Kim reeds een trouwring) is een enorm meer dat tot wel 19x de hoeveelheid van al het water van de haven van Sydney houdt. Je kunt er met een gerust hart zwemmen. Je deelt het water slechts met 30.000 zoetwaterkrokodillen. Het water heeft een heerlijke temperatuur van 28 graden en een Sunset-tour is hier een absolute aanrader. De adembenemende omgeving in combinatie met de ondergaande zon doet bijna Nieuw-Zeelands aan. Met je Pool-Noodle het water in; glaasje champagne erbij en genieten van de zonsondergang. Ge-wel-dig.

Dan wordt het tijd om richting de kust te gaan rijden: Broome en het Ningaloo Reef. We kunnen niet wachten om te gaan duiken!

Maar daarover later meer.

Liefs, Kim & Douwe

Geschreven door Douwe-en-kim.op.reis