Het is onwerkelijk om te beseffen, maar inmiddels zijn we al ruim 4 maanden onderweg, de tijd vliegt.

Vanaf Nieuw Zeeland (Christchurch) zijn we naar Melbourne gevlogen om daar nog wat van de in overvloed aanwezige zonnestralen op te snuiven. Melbourne is druk, maar een geweldige stad. Gek genoeg hebben ze hier ook pinguïns. Ik verdenk Kim er stiekem van dat dé reden dat we via Melbourne naar Azië vliegen...de pinguïns zijn.

Op naar Azië! Skyscanner heeft een geweldige toevoeging gedaan op haar website: waar wil je naar toe en dan vul je in: Anywhere! En zo belandde we in Maleisië - Kuala Lumpur (KL). Maleisië is - na Singapore - hét instapland in Azië. De cultuurschok is relatief klein, de wegen en het verkeer goed georganiseerd en de bewoners spreken uitzonderlijk goed Engels. Ming, een vriend van Douwe, neemt ons op sleeptouw door de stad en laat ons kennismaken met de lokale keuken om tot slot bij een "rooftopbar" een prachtig uitzicht te hebben op het iconische gebouw van KL, The Patronas Towers (Thanks Ming!).

Omdat Kim al eens een rondreis door Maleisië heeft gemaakt besluiten we om naar een ander land van ons wensenlijstje te vliegen: Vietnam.

Met ons goede gedrag staan we keurig op tijd op de luchthaven van KL en willen we inchecken. Nadat onze tassen bijna verdwijnen op de loopband wordt er terloops nog even een vraag gesteld: hebben jullie een aanbevelingsbrief om ter plaatse in Vietnam een visum aan te vragen? Sorry...een... wat? Overal in ZO- Azië kun je een visum bij aankomst aanvragen, Vietnam en Myanmar zijn echter de uitzondering op de regel. Oeps. Onze tassen worden teruggeven en we gaan online zoeken naar een aanbevelingsbrief voor Vietnam. Dat duurt dus 2 dagen. We zullen jullie voor zijn: Stelletje sukkels dat we zijn. 2 dagen later doen we een nieuwe poging en lukt het om in Hanoi aan te komen. :D

Ons plan is om van noord naar zuid te reizen, met de droge seizoenen mee (in het noorden begint het regenseizoen al in april, in het zuiden pas in juni).
Onze plannen worden echter ruw verstoord door één klein rottig zoemend beestje: de mug. Nou waren de muggen en Kim al niet al te beste vrienden, deze ene mug heeft de de boel wel heel bont gemaakt. Één klein prikje en we zijn drie ziekenhuisbezoeken verder en Kim is 10 dagen totaal van de kaart: de knokkelkoorts (denque fever). Wat (achteraf) dan wel weer grappig is, in het ziekenhuis in Sapa communiceerden we via Google translate (en dat werkt..niet.)

De hoofdstad van Vietnam - Hanoi - is ronduit verschrikkelijk. Ons oordeel enigszins gekleurd door de knokkelkoorts, maar in het kort kunnen we het als volgt beschrijven. Het is ontzettend druk in Hanoi, de straten heel smal en de weggetjes totaal gedomineerd door tienduizenden scootertjes. De voetpaden zijn allemaal geblokkeerd door dezelfde scooters dus ben je genoodzaakt om de weg te delen met wederom de scooters. We zijn niet gelovig maar de hoeveelheid kruisjes die we geslagen hebben tijdens het oversteken....Maar het ergste van alles: het getoeter. 24 uur per dag een kakefonie van getoeter, hondsdol wordt je er van. Het eten is er wel heerlijk en het is er onwijs goedkoop.

Na een week Hanoi is Kim voldoende hersteld om te reizen. We vliegen naar Hoi An, een kustplaats die bekend staat om de talloze winkels waar je kleding kunt laten maken. Na wat onderzoek kiezen we Mr. Xe uit de 400 mogelijke kledingwinkels en Mr. Xe stelt ons niet teleur. Ze zeggen toch wel is dat als vrouwen zich niet lekker voelen dat ze gaan shoppen? (Mannen; help me hier even). Drie op maat gemaakte jurken en Kim loopt weer met een glimlach op haar gezicht alsof ze een marathon kan gaan rennen. (Als Douwe had geweten dat er alleen maar een beetje shoppen nodig was om Kim beter te maken...). Douwe laat twee maatpakken maken en alles wordt opgestuurd naar Nederland.

Vanuit Hoi An gaan we naar Dalat. Douwe wil al maanden motorrijden en de Dalat Easy Riders zijn fameus om hun motortochten door Vietnam. Onze gids, Sue, is een wonderbaarlijk mens en een potentieel wandeld object voor de psychologie. Een lompe boer die zo ongeduldig is als maar kan, maar tevens buitengewoon vriendelijk en weet altijd de juiste toon aan te slaan tegen alle mensen die we tegenkomen. Misschien zelf schizofreen in de positieve benaming van het woord. Maar goed. De motortocht van Dalat naar Ho Chi Minh gaat via de centrale hooglanden. Een schitterende 4 daagse tocht waar we het echte Vietnam leren kennen. Ver van de gebaande toeristische paden belanden we op koffie-, cacao-, cashew- en rubberplantages, een zijde- en houtskoolfabriek en vele andere groente- en fruit weilanden. Schitterend en erg leerzaam.

Ons slot van Vietnam is in Ho Chi Minh (HCMC). Een wereldstad in wording. Aan vele wolkenkrabbers en aan een heuse skyline langs de rivier wordt hard gewerkt. Toevalligerwijs zijn Laurens en Grace ook in HCMC. Bijpraten, eten en cocktails & bier bestellen. Wat wil je nog meer? Laurens: inmiddels hebben we elkaar in Nederland, Tunesië, China, Singapore en Vietnam gezien. Wat wordt het volgende land?

Vanuit HCMC maken we een dagtrip naar de Cu Chi tunnels. Een tunnelnetwerk van, in totaal, meer dan 250km lang en maximaal 9 meter diep. Hier versloeg het door China en Rusland gesteunde Communistische Noord-Vietnam het door (o.a.) Amerika gesteunde Zuid-Vietnam. Onvoorstelbaar dat mensen maandenlang in deze - soms ongelooflijk krappe en vol vallen zittende - tunnels hebben moeten wonen. Claustrofobie overheerst als je in een 100m lange tunnel uittest hoe dat geweest moet zijn.
Wat je hier eveneens kunt doen: met verschillende wapens schieten (echte kogels). Kim schiet een magazijn leeg van een AK47 (ik weet zeker dat ze niet op de schietschijf richtte maar op de muggen eromheen) en Douwe schiet met een M16 op een denkbeeldige olifant. Weer iets doorstrepen van onze bucketlist!

We vervolgen onze reis naar Cambodja! (Daar is geen aanbevelingsbrief voor nodig....) niet vliegen, maar met de boot over de Mekong rivier! Daarover binnenkort meer.

Hier nog wat statistieken en opmerkelijkheden van Vietnam:

• Bevolking 91 miljoen mensen, 40% Boeddhistisch, 20% christelijk, 20% protestants resterende 20% zijn vele verschillende geloven.
• Het communisme overheerst nog steeds. Overal kom je grote aanplakbiljetten tegen met het ideale arbeidersgezin afgebeeld. Ook het (gecensureerde) nieuws wordt in sommige dorpen nog voorgelezen / omgeroepen.
• De Franse overheersing heeft 1 goede invloed achtergelaten: overal zijn Baquettes verkrijgbaar.
• De vervuiling is schrikbarend. Werkelijk overal ligt (plastic) afval. De Singaporese striktheid moet wat ons betreft zo snel mogelijk worden ingevoerd.
• Hoe zuidelijker je gaat, hoe vriendelijker de mensen. Heel groot verschil tussen Hanoi en HCMC.
• Vietnam is geen instapland voor Azië en geen "rust- en strandvakantie". Wij zijn gematigd positief over het land Vietnam, maar zouden het niet aanraden (er zijn simpelweg mooiere landen in Zuid-oost Azië). Het is er wel lekker goedkoop en het eten is heerlijk!!

Geschreven door Douwe-en-kim.op.reis