Na een zeer enerverend Myanmar maken we ons op om richting de Filipijnen te gaan!

Om maar meteen met 'het weetje van de dag' te beginnen: waarom heten de Filipijnen nou eigenlijk de Filipijnen (The Philippines)?
Het antwoord: Tijdens de kolonisatie van de Spanjaarden in de jaren 1500 werden de eilanden ter ere van Koning Philip The Philippines genoemd.

Het plannen van een reis door de Filipijnen is een uitdaging. Er zijn meer dan 7.000 eilanden dus waar doen we goed aan? Gek genoeg wordt onze keus enigszins versoepeld: Vanwege moslimextremisme worden verscheidene eilanden - met name in het zuiden - afgeraden. Dat scheelt weer een paar honderd eilanden.

Na wikken en wegen besluiten we vanuit Manila - waar je zo kort mogelijk wilt verblijven - door te vliegen naar Cebu-city op het eiland Cebu.
We huren een scooter voor een week en rijden vanuit Cebu-city naar Moalboal. In de Lonely Planet hebben we gelezen dat er 'allemaal' verlaten stranden zijn op Cebu. De Lonely Planet heeft alleen geen rekening gehouden met Pasen, zo'n beetje de enige week in het jaar dat alle stranden weer terugveroverd worden door de Filipijnen. Ze bouwen de stranden vol met tweepersoons-tentjes en gaan barbecueën en (sterke) drank drinken. Gezellig is het zeker, romantisch wat minder met een paar lallende Filipino's naast ons.

Moalboal zelf is een klein lintdorpje rechtstreeks aan de zee. Wat Moalboal bijzonder maakt zijn de koraalriffen, zeeschildpadden en de sardientjes De ideale duik- en snorkelplek. Nog geen vijf meter het water in wordt je omringd door een muur van sardientjes. Met name tijdens het duiken raak je totaal gedesoriënteerd door schittering van sardientjes in het zonlicht. Het is dat je ziet welke kant je luchtbellen opgaan, maar het voelt alsof onder boven is en boven rechts. Misschien beter te vergelijken met Debiteuren Crediteuren..Stiften, de Aas is een 2, de 7 mag je gebruiken als een 10, maar goed, we dwalen een beetje af.

Na een weekje genieten wordt het tijd om Laurence en Sigrid op te gaan zoeken op het eiland Busuanga en samen een weekje door de Filipijnen te reizen. Regelneef als Sigrid is heeft ze alvast een 3-daagse boottocht van Busuanga / Coron naar Palawan / El Nido geregeld. Verlaten eilanden bezoeken, snorkelen bij de mooiste koraalriffen van het land, prachtige zonsop- en ondergangen bekijken en het Expeditie Robinson eiland bezoeken. De offerte beloofd nogal wat. Voordat we goed en wel naar Busuanga denken te vliegen wordt onze vlucht echter gecanceld. We zien de prachtige trip al in rook opgaan. Maar...Philippine Airlines regelt een nieuwe vlucht, 24 uur later en we zijn precies bij de boot 15 minuten voordat deze vertrekt. Wat een timing. Nadat er wat (motor)opstartproblemen zijn verholpen maken we de balans op met de andere passagiers aan boord. Welgeteld 8 Nederlanders, 2 Canadezen, 1 Britse en 1 Australische dame. Je zou maar 3 dagen opgesloten worden met een stel Belgen. We treffen het dus :-). Elke omschrijving van de tocht doet per definitie tekort aan wat we zien. Gemakshalve: geniet van de foto's. Van plan naar de Filipijnen te gaan? Deze tocht is een 'must do'.
En voor Melvin, Itami, Bernadette, Jill, Laurence en Sigrid: We Skipbo'en vrolijk verder in Nederland hoor! Hopelijk is Melvin er dan inmiddels achter dat we hem steeds wat extra kaarten toestoppen...

En dan zijn we inmiddels in El Nido beland en voordat we het weten zitten we alweer op de boot met duikuitrusting en al: Op zoek naar zeeschildpadden, mantaroggen, nudi branches, barracuda's en haaien. Het zicht onderwater is erg goed met een 20-25 meter en we weten een heuse 'Turfie' te maken (Turtle-selfie). De duiken hier vallen in onze persoonlijke top-3 van duiken: (heel) veel vis, kleurrijk koraal, grotten, groot zeeleven, het is er allemaal.

Na afscheid genomen te hebben van onze Nederlandse (boot) enclave reizen we door naar Donsol op het eiland Legazpi op jacht naar: walvishaaien! Vanwege de enorme hoeveelheid plankton in het water komen de grootste vissen ter wereld naar Donsol. Het nadeel van het plankton is dat je onderwater maar een meter of 5-6 zicht hebt. Om de walvishaaien van bijna 8 meter te kunnen zien moet je dus op aanraakafstand vanuit de boot in het water springen, zwemmen voor je leven om ze bij te benen en ook nog proberen te genieten van wat je ziet. Het lukt: we zien 4(!) walvishaaien, onze tocht kan niet meer stuk.

De volgende dag besluiten we nog te gaan duiken - dan heeft Kim 50 duiken gelogd, een jubileum. We duiken bij Manta-Bowl. Mantaroggen zien we niet, maar we worden bijna omver gezwommen door een walvishaai. Een mooier einde van de Filipijnen konden we ons niet wensen.

En dan...zitten de Filipijnen erop! We vervolgen onze reis naar Hong Kong, Macau en China. Uiteraard sluiten we het blog niet af voordat we wat opmerkelijkheden van de Filipijnen benoemd hebben:

• De Filipino's zijn zoetekauwen pur sang. De gemiddelde supermarkt bestaat voor 75% uit koek- en snoepgoed.
• De Filipino's zorgen ervoor dat het gemiddelde Aziatische gewicht met enkele (tientallen) kilo's omhoog gaat. Reden? zie zoetekauwen. Ook wel weer is prettig om een 'paar maatjes' extra om je heen te zien.
• Eigenlijk is er maar 1 ding dat echt tegenvalt in de Filipijnen: het eten. Niet bijzonder, erg vet en weinig gekruid. Het eten op de boten daarentegen was wel erg lekker!
• Doodsoorzaak nummer 1 zal suikerziekte zijn. Een mooie nummer twee zouden vallende kokosnoten kunnen zijn. Driekwart van de eilanden bestaan uit palmbomen met forse kokosnoten. Slim genoeg bouwen ze hun huisjes precies onder die palmen....en dus kokosnoten...
• Je hebt vervoersmiddelen in alle vormen en maten. Met name de jeepney is erg populair
• Hanengevechten zijn hier gewoon nog legaal!
• Als je walvishaaien wilt zien, ga dan niet naar Oslob! Ze worden hier gevoerd waardoor ze niet meer migreren.

Geschreven door Douwe-en-kim.op.reis