Woensdag 27 juni 2001 (dag 19)
Vandaag al vroeg op pad, om 8.00 uur rijden we al. Het is vanochtend net zo bewolkt als gisteren. Bij onze eerste stop om 10.00 uur hebben precies 5000 km gereden, op de kop af. Om 10.45 uur rijden we de poolcirkel weer over. Deze Artic overgang is totaal anders als die we in Finland, in het dorp van de kerstman hebben gepasseerd. Hier staan een aantal wereldbollen om het aan te geven, monumenten, een restaurant en een souvenirwinkel. Maar je moet wel even stoppen, je gaat tenslotte niet elke dag de cirkel over. Deze plek is heel hoog, hier groeien geen bomen en stuiken meer. Het is een kale vlakte zoals we ook op de kaap zagen. In de loop van de morgen trekt alle bewolking plotseling weg en breekt de zon door, en is het al snel warm. We blijven vandaag de E6 volgen, die op dit stuk niet langs de kust loopt. Heel andere natuur, weer beekjes, watervallen en meertjes en heel veel bergen en dan ook prachtige dalen natuurlijk. We verlaten 40 km ten noorden van Moi Rana ( nr.41) de E6 naar Svartisen. Met de boot gaan we (zonder camper) over het Svartisvatn ('n meer) De boottocht duurt 20 min. We maken ons dan op voor een berg / klimtocht van 3 km de bergen op naar de Østerdalsisen, dit is een gletsjer waar je tot op 100 meter bij kan komen. De klimtocht naar boven was al de moeite waard. We klimmen en klauteren over de rotsen naar boven. Er is geen echt pad uit gezet, je moet je eigen weg maar zoeken. De route is gemarkeerd met rode vlaggen. Zodra je bij de vlag bent aangekomen zie je de volgende op een afstand weer staan. We vinden onze weg over de mooie rotspartijen. Allemaal leisteen in een grote variatie van kleuren. Op het eind van de tocht komen we markeringen tegen met jaartallen. Hiermee geven ze aan tot hoe ver de gletsjer zich bevond in 1970, 1980 enz. Als we helemaal boven zijn begrijpen we direct welke invloed het gat in de ozon laag heeft op b.v. deze gletsjer. In de laatste 20 jaar is het toch erg hard gegaan. We hebben een stevige pas erin en bereiken de top in 40 min. Maar deze tocht is allerzins de moeite waard. Een imposante ijsmassa zien we, met in het aangrenzende meertje de nodige ijsschotsen. Onderweg hebben we natuurlijk de grote waterval al gepasseerd. Een indrukwekkend gezicht is deze ijsmassa van dichtbij. Boven op de top is het koud en zijn we blij dat we onze truien hebben meegenomen. Tijdens de rest van onze tocht is het zelfs warm, ja van het klimmen krijg je het zonder meer al warm. Het is best doorwerken geblazen. Er zijn er overigens verschillende die de top niet halen en eerder omdraaien. Om 17.00 uur komen we met het bootje weer bij de steiger aan waar onze camper is geparkeerd. We rijden nog wat km. zodat we om 18.00 uur op 'n camping neer strijken ten zuiden van Moi rana. Het dag totaal is 295 km vandaag. Het weer is na een moeizame start vanochtend weer fantastisch. Om 21.00 uur is het nog behoorlijk warm, en volop zonneschijn. Het is iedere avond weer apart om te zien hoe z'n camping in twee uur tijd helemaal volloopt t/m de Hytters toe. Op bijna iedere camping zijn ze zo goed als vol. En de meeste hebben over het algemeen toch al snel een 25 huisjes gemiddeld op hun terrein.

Geschreven door Carry-en-frans.op.reis