Goedemorgen. We gaan vertrekken van dit mooie plekje. Weinig te doen voor we weg gaan, enkel even het chemisch toilet leeg maken bij de verzorgingsplaats 25 meter verderop. Om 09.45 uur rijden we weg richting autobaan. Daar rijden we de eerste 60 km door eindeloze olijven boomgaarden over een rustige autobaan, maar dat zijn we hier wel gewend. En precies halverwege ons reisdoel stoppen we om een bakkie koffie te nuttigen. Dan hatsekidee de baan weer op en om 12.30 uur draaien we de camperplaats in Puerto Lápice op waar volop ruimte is voor ons al is het maar een klein camperplaatsje. Het was bewolkt weer onderweg, 16 graden, met af en toe een zweempje zonlicht. Het laatste deel van de route bestond uit eindeloze hoogvlaktes, zo vlak als de Friese weilanden, geen berg te bekennen. Hier in Lápice staat alles in het teken van Don Quichot, je weet wel die molen bevechter, hij grijnst je van iedere straathoek tegemoet. In de middag nog een wandeling maken door het dorp dat bijna uitgestorven lijkt op enkele auto's en een bus vol kwetterende Japanners na. Die lopen ons constant voor de voeten. We zoeken nog wat herkenningspunten van 5 jaar geleden en begeven ons weer naar de camperplaats. Nog even de drone de lucht in en dan storten we ons op het driegangendiner. Als dat verorbert is en de afwas gedaan is het alweer hartstikke donker. De camperplaats is intussen aardig vol geworden, we staan niet alleen in ieder geval. Welterusten.
Geschreven door Camper.joDo