Het onheil is geschied, wolken trekken in grote getale over de camping en daar zitten wij, en dat wij daar zitten betekent dat wij dat niet leuk vinden. Maar goed, we berusten er in. We blijven vanochtend binnen en mijmeren een beetje wat we gaan doen, morgen vertrekken of gewoon nog een paar dagen blijven. De uitkomst is, wezienwel. Eergisteren zijn er nieuwe buren voor ons komen staan met een Cartago camper. De bewoners zijn van het oudere soort en niet al te vlot meer ter been. Ze zijn zo te zien wel van het type Deutsche grundlichkeit. Gisteren zijn ze de hele dag bezig geweest om een voortent tegen de camper te bouwen. Meneer kroop op zijn oude knieën rond de tent de haringen er in te meppen. Af en toe even zitten om uit te rusten. Ik moet zeggen dat het er gaaf uitziet. Het is zo'n opblaasding. Hij gebruikte daarvoor zo'n klein compressortje van de Lidl en zij vond het nodig om tijdens het oppompen van de tent de campermotor te laten draaien. Ik ben maar even verderop gaan staan om de dieseldampen te ontlopen. Het zal wel nodig geweest zijn. Als we vanmiddag terugkeren van ons fietstochtje zien we dat mevrouw rond de voortent een verse laag grind heeft aangelegd. Dat heeft ze, zo zagen we gisteren al, op andere plekken van de camping geschraapt. Tja, het moet wel netjes zijn natuurlijk. Zelfs het betonpad tussen de campingplaatsen heeft ze voor haar tent netjes schoongeveegd. De zon gaat stiekem onder achter de wolken zodat we hem niet meer zien. Welterusten.

Geschreven door Camper.joDo