Het is 06.00 uur en plotsklaps is het stil achter het bos naast de camperplaats. De disco is met stomheid geslagen. Wij vinden dat niet erg. Als we opstaan om 08.30 uur is het zwaar bewolkt en koud. Het deert ons niet, we hebben een kachel. Tegenover de camperplaats is een sportcomplex dus druppelen de auto's met vaders en moeders en voetballertjes langzaam maar zeker de parkeerplaats op. We gaan eerst even een boswandeling maken om wakker te worden waarna we even op bij het sportveld de verrichtingen van de fanatieke voetballertjes , van om en nabij een jaar of tien, gadeslaan. Het is vermakelijk te zien hoe die kleine kereltjes over het veld dartelen. Tijd voor de lunch. Na de lunch begint de zon te schijnen en wordt het gelijk een stuk warmer. We gaan weer op de fiets en deze reis brengt ons naar Dülmen. We fietsen even langs de drie camperplaatsen die in deze stad zijn en constateren dat ze allemaal nog toegankelijk zijn. In het centrum fietsen we langs een mooi terras dat duidelijk uitdraagt dat het ons graag een plaatsje bied. We weten de bedienjufrouw duidelijk te maken dat we een druivensapje wensen te nuttigen en dat krijgen we dan ook. We genieten van de diverse types mensen die de revue passeren en verbazen ons over twee jonge dames, die aan het tafeltje achter ons zitten, de bedienjufrouw tot vier keer laten vragen wat ze willen gebruiken en het dan nog steeds niet weten. Als we weer vertrekken schiet ik nog even een plaatje van het naastgelegen straatje en stappen we weer op de fiets en rijden op ons gemak terug naar de camper. Als we aankomen zijn de grote jongens aan het voetballen en wij snel een druivensapje ingeschonken en naar het veld. 3 minuten... eindsignaal. Lekker dan. Willen wij ook een keer kijken. Naast het veld loopt een beek en de ploeg met de zwarte shirts gaan daar heen en vissen de ballen die over het hek geschoten zijn er weer uit. Als ik naar het bruggetje loop om te kijken of ze nog meer ballen op moeten vissen zie ik drie jongens tot hun middel in de beek staan. Dacht ik. Tot er eentje opstaat en dan blijkt dat het water maar dertig centimeter diep is. Ze zaten gewoon op de bodem. Vermakelijk om mee te maken. Tijdens ons macaronidiner, dat we buiten nuttigen wegens het mooie weer, lijkt het wel Kermis hier. De Tokkies naast ons hebben twee radio's tegelijk aan en aan de andere kant van de camperplaats is iemand zeventig geworden en dat laten ze horen met harde muziek. We genieten ervan.🤬 De zon gaat langzaam onder en het wordt weer kouder buiten zodat we met een gerust hart weer naar binnen kunnen gaan zodat we de herrie niet meer hoeven te absorberen. Morgen weer een dag.

Geschreven door Camper.joDo