Prachtig weer maar wel fris vanochtend. Voor in ons blikveld is een boer bezig met een grote trekker op het bouwland maar wat voor behandeling de grond nu eigenlijk krijgt is ons niet helemaal duidelijk. Doordat het zo droog is veroorzaakt hij in ieder geval samen met de herrie van de trekker een flinke stofwolk. Het deert ons niet omdat het van ons af waait. Na de lunch klimmen we weer op de fiets en gaan de wijde wereld in. We ontdekken een uitkijktoren van 22 meter hoog en gaan natuurlijk (hijg, hijg, puf ) even boven kijken. Op het uitkijkplatform zijn rondom infobordjes geplaatst waarop staat wat er zich in die richting bevind. We dalen weer af en vervolgen ons pad. Het is weer een erg mooi glooiend en bosrijk gebied en als we een picknicktafel tegenkomen gaan we daar uiteraard even uitrusten. Op een bouwland liep een haas of konijn, ik hou ze niet uit elkaar, die voor ons de weg over wou vluchten maar tegelijkertijd kwam er een auto aan en het dier bedacht zich toch maar en maakte een stel slingerbewegingen door het land alvorens hij toch maar voor ons de weg over vluchtte het bos in nadat de auto weg was. Als we weer in de buurt van Uelsen komen besluiten we om naar het "Bronzezeithof" te gaan. Dat is een door vrijwilligers gerund opgravingenmuseum over de bronstijd. Dat hadden we gisteren ontdekt en dat willen we bekijken. We parkeren de fiets en lopen over het paadje door het bos naar het toegangshek waarbij we het bord met openingstijden over het hoofd zien. Bij het hek aangekomen komt er een juffrouw naar ons toe die ons verteld dat het gebeuren gesloten is. We kijken schijnbaar een beetje beteuterd en nadat ze een paar keer schichtig om zich heen heeft gekeken zegt ze tegen ons dat we tegen een kleine vergoeding wel even naar binnen mogen. Dat doen we en ze geeft ons een privérondleiding door het museum. Enkele jaren geleden was het de bedoeling dat hier huizen gebouwd zouden worden en de toegangsweg was al aangelegd. Maar toen de graafmachines aan het werk gingen kwam er van alles boven uit de oudheid en is het een archeologische schatkamer gebleken. Zeg maar dag met het handje tegen de woningbouw, dat gaat mooi niet door. Daarna hebben ze er een soort museum van gemaakt waar ook demonstraties worden gegeven van hoe het leven er in de bronstijd ongeveer heeft uitgezien. We bedanken de juffrouw voor de rondleiding en begeven ons weer naar de camperplaats. Een poosje in het zonnetje zitten en dan op naar het dorp om lekker een dikke schnitzel te eten in een goed bekend staand restaurant. Het was heerlijk. terug naar de camper en dan wordt het koud. Welterusten.

Geschreven door Camper.joDo