Oke gisteren was inderdaad een kers op de taart en zeer intensief geweest. Qau indukken en qau rijden. Maar toch zou ik graag nog een week in Yosemite willen blijven....hierbij doe ik een vacature uit voor een wandelmaatje.
Maar goed even zonder gekheid...door al die indrukken van gisteren qas het vandaag lastig wakker worden. De geplande route moest hierbij dan ook gewijzigd worden. Want kloeke kip zag het even niet meer zitten om nog heel veel te gaan rijden. Maar tja, je zit in Amerika en daar zijn de mooie stukken niet binnen een half uur te rijden. Maar goed we gaan het vandaag rustig aan doen. Als eerst op zoek naar een ontbijt, want dit hoteltje had alleen slaapplek, maar geen ontbijt. Slaapplek os nog altijd belangrijker dan eten denk ik maar zo. Tijdens ons ontbijtje de route en de dag doorgenomen. We gaan eerst een stuk over de 49, een mooie Californische binnenland route. Met van die groen gele weilanden glooi nd landschap en van die mooie witte hekken. Ja ik beschrijf het wat uitgebreider, want stoppen om hier een foto van te maken is helaas niet mogelijk. Geen inhammetjes om te stoppen en auto's achter je die altijd door je heen willen, maar het nog steeds niet gelukt is. De weg was goed te doen, minder bochtig. Tot aan de plaats Sacramento, daar zijn we de interstate op gegaan. Dus dat is een hele rechte weg. Cruise control aan en gaan met die banaan. Nog halverwege een stop gedaan bij een supermarkt voor brood en beleg en de aller laatste boodschapjes voor de komende 3 dagen. Verder te koop in de supermarkt, kleding, tv's, apotheek, kantoorartikelen, koffiezet appararaten en als de koekjes in je wagen zitten kan je ook nog even langs de play station gangpad. En we wilde alleen maar brood en beleg.......
Op de parkeerplaats een lunchpauze, want ja een rustplaats op de interstate kennen ze wel, maar je weet nooit wanneer het komt.
Na nog eens 1 uur en 15 minuten rijden zijn we aangekomen in Redding. Het is 4 uur en ik vind het mooi geweest. Arjen heeft ondertussen een hoteltje geboekt down town.....wel handig zo'n amerikaans mobiel abonnement. Altijd bereik met internet en voor het geval dat altijd mobiel bereikbaar. Scheelt een hoopac donalds stops voor wifi.
Maar goed wij zitten down town Redding......euhm.....ja........vergeet het beeld van een gezellige binnenstad met winkeltjes waar je nog gezellig kan shoppen of....hotel os prima en goed. Maar down town.......Ineke en ik zijn er net doorheen gelopen en we zijn wel 1 kleing zaak tegen gekomen met een prijs van ach laat maar hangen. Ik trek morgen wel een jas aan.
Dus ik zit nu in de binnenplaats de dag door te nemen nmet ronddom het geluid van auto's die om het blok rijden vanwege de doorgaande route door de stad. Met nu nog 30 grafen buiten om 18.00 is het best toeven. Keuze voor foto's zal zo niet moeilijk gaan. Morgen gaan we nog naar de kust om het laatste wonderschoon te bekijken en dan in 2 dagen terug te zakken naar san Fransisco. En duimen dat de regering voor maandag eruit voor de salaris.
Morgen een dip in het weer. Wolken en 16 graden.......maar goed we hebben bijna 3 weken zon gehad....
Zure Pruim heeft weer wat dagen in te halen geloof ik... eens kijken waar ie vandaag op uitkomt.
We hebben vorig jaar in grote lijnen dezelfde reis gemaakt hier en ook al doen we veel dingen om verschillende redenen weer overnieuw (wat helemaal niet erg is, al doen we dit 10 keer per jaar dan blijft het geweldig), er zijn ook veel dingen verrassend anders tov vorig jaar. Een van de meest eigenaardige zijn de motels. Nee, die zijn allemaal nog hetzelfde, dat zijn ze al honderd jaar, heftig verouderd, renovatie kennen ze hier niet of nauwelijks. Vandaag toevallig een uitzondering, met moderne led (!) lampen op de kamer. Gelukkig zijn de bedden wel altijd up to date en dat is het belangrijkst. Vandaag wel lichtelijk extreem mbt het aangetroffen bed in onze kamer, waarin we ieder in een bed liggen van 2 en een halve meter breed, ik overdrijf niet (doe ik nagenoeg nooit). Dat is 4 kussens breed per bed en ik heb deze keer maar eens een fotootje gemaakt en bijgevoegd. Kijk, jullie denken natuurlijk, die twee horen gewoon samen in 1 zo'n bed te liggen, maar jullie hebben geen idee in welke spreidstanden mijn vrouw de nacht door worstelt en welk commentaar ik daar in de vorm van gesnurk daar op moet leveren. Met dit soort bedden kan zij alle eftelingdansjes in haar slaag afwerken of zelfs al slapend gaan hoelahoepen, terwijl ik zo ver van haar vandaan lig in dat andere bed, dat eer mijn snurkgeluid haar heeft bereikt het geluid is verstomt tot enkel een zacht warm briesje. Maar dat wou ik allemaal niet kwijt, ik wilde een onverklaarbaar fenomeen vastleggen waar ik na onze vakantie nog even achteraan moet gaan om te weten hoe dat zit. Opvallend vorig jaar was dat 80% of misschien wel meer, van de geboekte motels gerund werden door India eeeh, jezus, ingewikkeld hier in dit land, niet door Indianen, maar door mensen uit India. Nu zitten we 3 dagen voor het einde van onze intercontinentale reis en we moeten de eerste, ja fuck it, Indiaan nog tegenkomen in de motellobby of incheckbalie. Waar zijn ze in godsnaam allemaal gebleven?
De volgende keer zal ik nog wat achterlaten over de avonturen die de passagiers meemaken onder leiding van onze ervaren en geverde chaffeur. Dat verhaal werd wat te lang om vandaag bij bovenstaande te voegen. Dit houden jullie dus nog te goed.
Geschreven door Arjen-en-jolandas.reizen