Vandaag moeten we het met het verslag van de medepassagier doen. Die heeft vandaag en gisteren natuurlijk niet zitten suffen, in tegendeel, die kon nog een beetje om zich heen kijken terwijl de chauffeur zich moet vermaken met bochtjes sturen (zoals vandaag) en zorgen dat we niet van de ene afgrond in de andere afgrond storten (zoals gisteren). Maar daarover straks meer. Vandaag de rit van Arroyo Grande naar eeeeh.... ja, dat was maar helemaal de vraag. We zaten naar de weersverwachting te kijken, met name hoe warm het zou worden, maar dat bleek er helemaal niet toe te doen, regen regen regen, overal regen, en niet een beetje.... sloten met regen, 30 tot 50 mm, met waarschuwing van flooding, overstromingen dus. Hoe zuidelijker hoe erger. Dus dat werd een beetje tricky, want we mogen dan wel een 4 wheel drive tank van bijna 3,5 ton rijden, die kan wel wat hebben qua watergeweld, maar je zal maar een leuke bergroute aan het rijden zijn, komen er allemaal van die zielige, kleine autootjes voorbij drijven die je nauwelijks kan ontwijken. We zagen geen rijverbod voor auto's < 3 ton, dus we hadden wel zo onze twijfels. Nouja, we gaan gewoon op pad en we zien wel, 's morgens was het prima weer, waterig zonnetje, lekker temperatuurtje. Mooie route op de kaart uitgezocht, mocht de regen te erg worden, stoppen we gewoon en overnachten we aldaar. Klein dingetje nog voor we op pad gaan... even tanken, nouja... even... zo'n tank is leuk, maar die lust wel een slokje... na wat geklooi met welke bankpas de benzinepomp voldoende vertrouwen had dat een eventueel persoonlijk faillissement kon worden afgedekt door een garantstaande instelling, kon het tanken beginnen. 5,35 USD per gallon (3,79 liter), koers van 1 op 1, een literprijs van 1,41 EUR dus. De tijden dat we hier rondreden met prijzen van 0,50 EUR per liter zijn niet meer voor te stellen, dat waren tijden dat we het een goed idee vonden om vooral in een wat kleiner, zuinig autootje in de rondte te toeren.

Het tanken zelf was een uitdaging, want even je tankpistool in de tank hangen en dan knijpen voor wat benzine, dat werkt hier niet. Je kan knijpen wat je wil, geen druppel. Je moet dat ding zodanig diep in de tank duwen, dat ie zich vacuüm vergrendeld met de tankopening en dan kan je hem verder loslaten, dan gaat dat ding lopen. Met angst en beven zit je naar de teller te kijken, eerst verwonderd hoe grappig dit gaat hier, daarna wat zorgelijk omdat het ding maar niet stopt en daarna beetje onder je auto starend om te zien of je niet de straat staat vol te spuiten met benzine omdat het ding maar niet stopt. Maar met een harde kloink stopte hij toch, een kleine 15 gallon, 84 euro. Och we zijn op vakantie, hoeveel kilometer we hebben gereden gister weten we niet.... ook niet zo relevant, het was een van de mooiste wegen van de wereld, die 84 euro was in dat op zich een koopje.

We konden op pad, en ja hoor, daar begon het al te regenen. Ik heb ze geteld, 24 druppels. So far so good.... schitterende rit door de Californische bergen richting het oosten, mooi zonnetje, in de verte wat donkere wolken, volledig droog gebleven. We besloten het er op te wagen en door te rijden naar Victorville via Palmdale, mocht het onderweg alsnog slecht worden, konden we gewoon stoppen en voor morgen nog gewoon het Joshua Tree National Park bezoeken. Onderweg nog 2 buien gehad, eentje van 47 druppels, de laatste 19 druppels en that's it. In landen als Hongarije worden weersvoorspellers hiervoor ontslagen, wij waren vooral blij dat ze er zo naast hadden gezeten. We hebben een heerlijke rit gehad, nagenoeg geen kip gezien tussen de snelwegen in en ons toch over veel dingen weer kunnen verbazen. Het land is hier volledig uitgedroogd. Rivierbeddingen stonden zonder uitzondering volledig droog. Tot in de dalen aan toe was alles volledig verdord, geen wonder dat hier zoveel bosbranden uitbreken. Het maakte de natuur er verder niet minder om, cactussen doen het prima hier. Verder viel het mij op dat de snelwegen (2 baans of meer) in California zijn voorzien van een waar fietspad. Dat heb ik elders nog niet gezien. Het beeld wat wij Nederlanders hiervan hebben is overigens niet helemaal wat je er hiervan moet verwachten hoor. Stel je voor: de vluchtstrook wordt gehalveerde door er in lengterichting een lijn doorheen te trekken. Rechts schilder je om de 2 km een fietser op het wegdek, et voila -> een fietspad!!! Dat die fietser om alle t*ringzooi die op de vluchtstrook ligt moeten heen slalommen, zich plots midden op een 4 de snelweg begeeft wanneer de vluchtstrook in het niets is verdwenen zodra de weg te smal is geworden (bij bruggen of afritten). Het verkeer knalt natuurlijk gewoon onverminderd met meer dan 100km per uur voorbij. Nouja, het is een begin zal ik maar zeggen, maar ook voor de volgende keer laat ik mijn fietsje lekker thuis.

Morgen gaan we zoals gezegd Joshua Tree National Park bezoeken, verder de binnenlanden in dus. Morgen ook 9/11 herdenking, we zullen wel zien wat we daarvan gaan merken. De vlaggen hangen hier al een paar dagen halfstok, vanwege de dood van koningin Elizabeth. Het nieuws gaat over bijna niets anders hier, ze vinden dat royalty gebeuren met prinsjes, koningen en ceremoniën mateloos interessant en zijn dus toch wat minder losgekomen van de Engelse overheersing dan je zou denken.
Wellicht komen we morgen ook nog even terug op de filosofische gedachtegangen die chauffeurs meemaken als ze iets te lang achter het stuur zitten. Maar voor nu is het genoeg zo…

Geschreven door Arjen-en-jolandas.reizen