Nadat vanmorgen eerst Formule 1 is gekeken ( 7 uur 's morgens) zijn we weer op pad gegaan. Eerst de auto weer vol gegooid en dat gaat natuurlijk ook anders dan in Nederland. Je betaalt hier eerst voordat je gaat tanken. Dus je geeft aan voor 40 dollar te tanken en dan pas kan de auto vol. De medewerker van de pompstation was een vriendelijke man en volgens mij samen met zijn vrouw. Beide waren onder de indruk dat wij helemaal vanuit Nederland naar hun land zijn gekomen en wilden weten hoe Nederland eruit zag waar het lag en hoe mijn rijbewijs eruit zag. Was zo grappig...OOh ja ik heb geprobeerd om ze "de Goeij "uit te laten spreken....."Dijst" lukt ook niet......En niet alleen zij waren zo vriendelijk maar elk amerikaan die we tegen zijn gekomen zijn onder de indruk dat wij hun land bezoeken. En voor de rest kan je hier alles vanuit je auto doen, geld halen (Bank), kopje koffie (kleine huisjes), eten (alle soorten), Boodschappen.....
Vandaag een relatief korte route. We zouden ongeveer 3 uur rijden naar onze volgende bestemming, maaaar we zagen op de kaart dat we ook Glacier national Park konden bezoeken. Een natuur park met bergen en gletsjers. Vooraf nog even op google gekeken of er toevallig geen weg dicht is vanwege ijs of sneeuw en ja hoor de weg is halverwege dicht niet vanwege sneeuw, maar vanwege weg werkzaam heden. Onder weg er naar toe weer een groene route gereden met rechts van ons het begin van de rocky mountains ennnnnnn het begin van het beren gebied. Overal langs de weg word je gewaarschuwd voor de beren. Ik heb maar 1 beer gezien en die was tam en zat naast mij in de auto. hahahaha, wel zijn we al wat wit staart herten tegen gekomen. Vandaag 1 die dacht ik ga de weg over steken tot dat hij mij zag.....weg was ie.
Aangekomen in Glacier park was weer adembenemend mooi. Grillige bergen tot wel 3000 meter hoog met nog wat sneeuw. Erg indrukwekkend, ondanks dat een deel nog in de wolken zat. We hebben tot 16 miles kunnen rijden langs de wilde rivier bedding van smeltende sneeuw. Helaas kunnen de filmpjes niet via de site, want die zijn best wel indrukwekkend. Wat een kabaal en wat een kracht heeft het water. Na 16 miles moesten we om keren en zijn dezelfde weg terug gegaan naar het hotel toe.
Nog even naar de supermarkt voor avond eten, shirts en genieten van wat je daar nog meer kan kopen. In de walmart verkopen ze van kleding tot electronica tot eten. Nu met volle buik verslagje maken die zo vervolgd wordt door Arjen.
Voor alle werkende een goede maandag, voor alle schoolgaanders veel plezier op school en voor de gepensioneerden...........geniet van de dag. Tot morgen.


Zo, al die dagen is Jolanda lekker aan het typen, laat ik ook eens wat van mij horen. Ik zit natuurlijk als een dood schaap naast Jolanda in de auto die over de hoogste bergen en door de diepste dalen aan het scheuren is. Naast dat ik op het juiste moment het juiste drankje moet aangeven en af en toe gil van hier rechts (terwijl we toch eigenlijk gewoon links hadden gemoeten) heb ik alle tijd om om mij heen te kijken, mij te verbazen en te analyseren waarom zaken hier gaan zoals ze gaan. Dat analyseren houdt helaas niet op als ik niet op mijn werk ben, dat blijft altijd maar doorgaan, ik moet nog analyseren hoe dat komt en hoe ik dat uit kan zetten... maar goed... We zijn al heel wat staten doorgereden, en hoewel je niet door hebt dat je een grens over crost, zijn de de verschillen tussen de staten toch best wel groot. Zo begonnen wij in de staat Washington, een liberale staat aan de westkust, redelijk bevolkt en een typische staat zoals wij dat eigenlijk gewend zijn, 24 uurs economie, veel shopping, veel vreetschuren, drukke wegen waarbij je smorgens vanuit je bed via een live helikopter verbinding even je file kan checken waar je over een half uurtje toch gewoon achteraan sluit. Op tv gaat het niets anders dan over Trump, een afzettingsprocedure of niet, politiek politiek en nog een politiek. Geen zin in politiek? Dan kijk je gewoon sport. Major league baseball, college baseball, vrouwen softball, croquet, nascar racing, dragracing (serieuzere werk waarbij ze in 10 seconde van 0 naar 550km/per uur sjezen, daar kan zelfs Jolanda niet tegenop), golf, basketball, wave surfing, football, soccer etc etc etc.... alles live en alles tegelijk, je afstandsbediening is je beste vriend hier. Consumeren geblazen hier.

Rijd je een paar honderd mijl naar het oosten, dan kom je in een heel andere omgeving terecht, een andere mentaliteit, een andere cultuur. Een overvloed aan Amerikaanse vlaggen vallen al snel op. De steden verdwijnen, het worden dorpjes, soms slechts enkele huisjes bij elkaar, de 6 baans snelwegen zijn opgelost, het worden provinciale wegen, die overigens nog wel twee keer zo breed zijn als bij ons. Idaho en nu Montana zijn eigenlijk de echt typische Amerikaanse staten, maar waar wij in Europa eigenlijk zelden iets van meekrijgen. Hier doorheen rijdend vallen je veel tegenstrijdige zaken je op. Hier rijdt niemand te hard, je houd je aan de snelheid, simpelweg omdat het moet, it's the law. Tegelijkertijd is men allergisch voor opgelegde regels, hier hecht men aan vrijheid, vrijheid boven alles. Motorrijden doe je vooral zonder helm. Dan je neus eraf vriest en je oren eraf vallen, nouja, pech.... alles beter dan een helm. Een riem dragen? Verstandig om te doen, hier niet verplicht echter.... dat onze auto niet wil rijden zonder dat je je riem om hebt, komt door verderfelijke wetgeving uit zo'n liberale staat waar wij toevallig onze auto hebben gehuurd. Dat er zoveel doden vallen in het verkeer vindt men wel degelijk een probleem. We rijden Montana binnen, een groot bord met uitleg dat in de staat Montana men iedere overleden verkeersslachtoffer markeert met een kruis langs de weg. Dit ter bewustwording dat je toch vooral voorzichtig moet zijn in het verkeer. En eerlijk gezegd, indrukwekkend is het wel, een rood paaltje met een wit kruis, soms een stuk of 6 op een stukje van een paar kilometer, maar nadat je er tientallen bent gepasseerd begin je te begrijpen dat dit klaarblijkelijk niet heel erg goed werkt. Misschien dat ik het niet helemaal snap, maar mij lijkt het verstandiger om van die smalle slingerweg waar je al die kruizen om de paar kilometer tegenkomt eens de idiote maximale snelheid van 110 km per uur (70mph) te verlagen naar 50 km per uur (30 mph). Maar hey, zo werkt dat hier niet, kom niet aan de vrijheid van zelf bepalen hoe snel je moet rijden. De auto is hier hoe dan ook heilig. Een gekochte auto doe je ook nooit meer weg hier. Gemiddeld staan er 5 auto's voor de deur; een grote pickup, een wat kleinere pickup, je oude pickup waar je geen afscheid van kan nemen, je nog oudere pickup die het niet meer doet, en een personen auto als je met je vrouw en kinderen de deur uit moet oid. Daarnaast staat je mega caravan, die groter is dan de garage, dus altijd naast het huis staat en waar men in het weekend mee op pad gaat om te camperen waar men maar wil, regen of welk weer dan ook maakt niks uit. Men verandert hier in het weekend in kleine rambootjes, camouflage kleding aan en hup met de hele familie het bos in.

Later meer....

Geschreven door Arjen-en-jolandas.reizen