Vanmorgen de laatste beetjes ingepakt. Het paste allemaal weer precies! Tot mijn grote vreugde was de spijkerbroek, waarin ik 16 mei was gearriveerd en die ik sindsdien niet meer aangehad had, ruimer gaan zitten... Erg prettig, om vakantiekilo's kwijt te raken in plaats van te krijgen! Maar ik heb ook best veel gewandeld en het Griekse eten is ontzettend gezond.

Nog even de telefoon opgeladen, een beetje naar de radio geluisterd, broodjes voor onderweg gekocht bij buurman bakker, daarna mijn laatste Griekse ontbijt. Afscheid genomen van de mensen van Golden Sun (de mevrouw van het ontbijt gaf me spontaan drie dikke zoenen). Hartelijk bedankt voor alle goede zorgen (het was brandschoon en een kapotte lamp werd in geen tijd vervangen). Daarna liep ik voor de laatste maal door de tuin, langs de appartementjes, naar de plek waar ik opgehaald zou worden. Ik dacht dat dat bij de byushalte was, maar het bleek bij de receptie te zijn. Gelukkig scheelt het maar een tiental meters :)

Een zeer praatgrage chauffeur van Regina (die ook de excursies organiseert) bracht me naar het vliegveld. De zon scheen, het was licht bewolkt, wat heiig, en wárm! De chauffeur vertelde o.a. over de grote bosbrand van 2000, die 1/2-2/3 van het eiland in de as heeft gelegd. De eeuwenoude bossen waren wég. Een populaire picknickplaats in de bergen: wég. Gelukkig werden de dorpen en stadjes gespaard dankzij een vuurcordon.
Hij werkte toen nog op het vliegveld bij (als ik het goed begreep) de bagageladers, in een team van 20 man. Maar er was alarm, alle brandweer werd opgeroepen, en 18 van de 20 man zaten daarbij. Jammer, maar de piloot moest nu maar zelf gaan laden...
De brand was verschrikkelijk, het was augustus, droog, heet, veel wind, het was geen redden aan. Er kwam assistentie uit o.a. Rusland. De (natuur)schade was enorm. Gelukkig is het na 19 jaar weer een heel eind bijgetrokken.

Op het vliegveld had ik nog even een benauwd moment...! OIp de heenweg was mijn koffer maar 13 kilo, nu opeens 23! Ofwel 3 kilo teveel... Ik heb aan extra bagage 2 flesjes wijn en 2 liter souma (in plastic flesjes), en kleine lichte souvenirtjes, verder minder zeep, zonnebrand en zo, waar komt die 10 kilo dan in hemelsnaam vandaan! Maar ik had (heel veel) geluk, er werd niets van gezegd en ik kon weer verder.
De security was erg gehaast en nooit zo gezellig (de enige plek waar ik een leuke relaxte security heb meegemaakt was Southampton). Natuurlijk werd ik er weer uitgehaald voor nader onderzoek. Lieve mensen, die buik is écht, hoor!!!

Helaas kon ik de lege flesjes niet vullen: geen drinkwater bij de toiletten. Maar er was water te koop voor 50 cent per halve liter. Kijk, dan doen we ook niet moeilijk!

Nog een laatste frappé gekocht. Wachten bij de gate, en toen boardingpapieren laten zien, het busje in, 50 meter rijden, trap op en plek zoeken. Ik had plek 10c, gangpad helaas. Wéér had ik een complete rij voor mezelf alleen!!! Echt boffen, want het vliegtuig was flink vol!

Het opstijgen was vol gas en de piloot gaf ons een waanzinnig mooi uitzicht over Pythagorion en Kokkari. Wat heb ik een ongelooflijk mooie plaatjes kunnen schieten als afscheid! Helaas doken we daarna de (hoge) bewolking in. Pas boven Nederland brak de bewolking een beetje. Er stond veel wind, maar we landden zonder problemen op de Polderbaan.

Het was een fantastische vakantie die mijn verwachtingen ruimschoots heeft overtroffen!

Geschreven door Marijke.onderweg