Gisteravond heb ik gegeten bij Poseidon, ze hadden een heerlijke visspies met vis, garnalen, scampi en octopus. Het regende wat, maar er was een zeil gespannen waar we onder konden zitten.

Vanmorgen ben ik wat heen en weer gaan wandelen. Helaas was het iets te hoog gegrepen om de bergen in te gaan (jammer, er zijn prachtige wandelpaden!) maar in en om het dorp is ook genoeg te zien.
Ik hoorde weer verschillende keren luidsprekers. In Turkije is dat de moskee, hier zijn dat mobiele verkopers die in bestelwagens of pick up trucks hun waar verkopen. Vanmorgen zag ik een visboer die ook de katten niet vergat.

In Kokkari staan veel prachtige huizen, maar ook een aantal hopeloos vervallen panden die men optimistisch te koop had aangeboden. Ook hier overal bloemen en planten, zuidvruchten, bougainvillea, oleander... Net buiten het dorp zijn wijngaardjes en olijfbomen.
Na wat rondzwerven kwam ik terecht aan het uiteinde van de boulevard. In het verlengde is een strandje, maar dat is alleen te bereiken als je door het water pootjebaadt of over rotsen klimt. Ik had niet de goede schoenen mee, maar ik ga dat waarschijnlijk nog wel eens proberen, want er is ook een restaurant dat erg goed moet zijn.

Op de boulevard werd mijn aandacht al een tijdje getrokken door een ontzettend leuk popperig restaurantje (Aelio), met allerlei oude spulletjes zoals een draagbare televisie uit de eighties en een telefoon. De stoelen zijn versierd met kleurige hoezen en de tafels (rotan met glas) hebben een kleurig verfje gehad. Er was geen menukaart, maar de serveerster vertelde in goed Engels wat ze voor lunch hadden. Het kleinste gerecht was volgens haar een "instant pie" met groente en kip. Het zei me niets, maar bij "instant" moet ik meteen denken aan Dr. Oetker mixen en Saroma puddinkjes... Maar goed, je moet alles proberen in de wereld...!

Het bleek een soort pastei, die lichter was dan ik aanvankelijk vreesde. De deeglaag was niet zwaar en de vulling was lekker en subtiel gekruid. Ondertussen zat ik te gluren naar de bedrijvigheid in het haventje. Een bootje met drie mannen kwam een tray met frappé halen. Het kleine witte bootje dat er al een paar dagen ligt ging de haven uit. De zeer luxe katamaran die er gisteravond al lag bleek Amerikaans te zijn, er kwamen drie mannen in een rubberbootje en gingen er aan boord. In de verte lag een groot schip, ongeveer ter hoogte van de elektriciteitscentrale (die op diesel loopt). Net over de rand van de boulevard, in de zee, zwommen allerlei visjes. Soms kwamen er eenden langs. Ik heb hier een tijdje heerlijk zitten genieten en af en toe wat gekletst met de serveerster.

Het is nu eind van de middag en ik zit dit te typen op mijn eigen terrasje. Morgen moet ik vroeg opstaan want op 8 uur komt de bus me halen voor een excursie rond het eiland. Een ander soort excursie dan de reis van eergisteren, zo zullen we een wijnproeverij bezoeken en een fabriekje van etherische olie. Eigenlijk gewoon een toeristische verkoopdemonstratie :D maar ook dát kan heel gezellig zijn!

Geschreven door Marijke.onderweg