Na te hebben rondgelopen OP de Sint Janskathedraal was het tijd om IN de kathedraal te gaan kijken. Een mooie, hoge kerk, met gebrandschilderde ramen uit diverse periodes (helaas ontdekte ik pas op de terugweg dat er zelfs een raam is met o.a. de Twin Tower aanslag). Bijzonder en beroemd is de kapel van de Zoete Moeder (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoete_Moeder ), alleen toegankelijk als je kwam om te bidden, en foto's maken was verboden (en daar heb ik me dan ook keurig aan gehouden).

Volgens de legende werd het beeldje tijdens de bouw van de kathedraal (op de plek van een oudere Romaanse kerk) gevonden. Er zouden meerdere wonderen (verschijningen en genezingen) zijn gebeurd. Tijdens de Reformatie in de 17e eeuw zorgde men in Brussel voor het wonderbaarlijke beeld. In 1853 kwam het beeld terug naar Den Bosch. Het staat tegenwoordig in een zee van bloemen.

De kapel werd druk bezocht. Net als het beeld van Sint Antonius, die nog steeds wordt aangeroepen als men iets kwijt is. Bij zijn beeld stonden meer kaarsjes dan bij de meeste andere beelden (op de Zoete Moeder na natuurlijk). De arme Gerardus van Majella moest het er zelfs maar met eentje doen, maar het was wel meteen een noveen.

Na het indrukwekkende bezoek aan deze prachtige kathedraal (met ook prachtig houtsnijwerk) had ik een stadswandelingetje gepland, dat ik uitgeprint mee had genomen. Maar eerst tijd voor koffie op de Markt! Daar kun je goed de gevarieerde bouwstijl zien van Den Bosch: heel oude pandjes, maar ook Jugendstil.

Daarna ging de route richting het westen, o.a. langs de Minderbroederstraat, Stoofstraam en Lamstraatje. Daar kwam ik bij de Binnendieze terecht met de rondvaartboten. De Sint Jansstraat, het bolwerk, en hé, daar kon je rondvaartkaarten kopen! Ze waren netjes geprijsd, binnen 20 minuten vertrok de historische rondvaart, dus de beslissing was gauw genomen en met mijn kaartje liep ik weer terug naar de rondvaartboten bij de Binnendieze.

Zie ook dagjedenbosch.com/activiteiten/activiteit/historische-route-binnendieze

Het was absoluut geen miskoop! De schipper was een enthousiast verteller die de boot (die niet te vergelijken is met die in Amsterdam) handig door de lage en soms nauwe tunnels en bruggen manoeuvreerde, ondertussen pratend over het ontstaan en de groei van Den Bosch, onder welk pand we nu weer doorvaarden, inclusief het altaar van de Catharinekerk (die er van achter heel anders uit ziet dan van voren), en dan buiten de vestingmuren waar je opeens middenin de natuur zit. Hij vertelde van de Tachtigjarige Oorlog, dat Den Bosch tot in de 17e eeuw katholiek kon blijven maar uiteindelijk toch in de Reformatie terecht kwam. Over het open riool dat de Binnendinkel was, terwijl kooplieden met hun bootjes door de tunnels en onder de bruggen door moesten en maar hard moesten zingen om de mensen in de huizen op die bruggen en tunnels te waarschuwen dat ze even moesten wachten met het legen van de po...!

Over de plannen en het daadwerkelijke besluit de Binnendieze te dempen, eind jaren zestig, maar het kwam er niet van omdat er teveel bij kwam kijken, en uiteindelijk besloot men de boel op te knappen, de afvoergoten te dichten etcetera. Een klus die eind 20e eeuw geklaard was.

Verder de vleermuizenkolonies (niet te zien want ze zaten keurig verstopt in kunstige terracotta schuilplekken, en de zilverige waas op de muren: allemaal spinrag! Op verschillende plaatsen was het aardedonker maar de boot had verlichting.

Het was verschrikkelijk leerzaam, de schipper stond ook open voor diverse reacties en bleek écht veel te weten, niet een uit het hoofd geleerd praatje af te draaien. Hier lag zijn hart!

Veel te snel was het uur voorbij. Inmiddels was het al over vijven, tijd voor een hapje. Gek genoeg is er in de binnenstad geen Chinees te vinden (volgens Google Maps), maar wel een verrukkelijke Indonesiër waar je met kleine gerechtjes zelf een rijsttafel samenstelt, zo veel of weinig als je wil.

Klokslag half zeven checkte ik in op Den Bosch CS, waar ik enthousiast richting binnenlanden van Flevoland trok - tot Nijmegen opeens het eindpunt bleek te zijn! Er was een trein gestrand bij Elst. Niemand kon zeggen hoe of wat, de omroeper raadde mensen aan over Den Bosch te reizen... Leve de smartphone met de vervoersapp (jammer dat er geen advies in stond voor reizigers die verder dan Arnhem moesten).

In de intercity kwam ik via Utrecht in Amsterdam terecht, waar ik de sprinter richting Zwolle nam. Overstappen in Utrecht had geen zin omdat de trein naar Zwolle daar vertrok op het moment dat we daar stopten. Als ik dan toch moet wachten, doe ik dat liever in een rijdende sprinter dan op een tochtig perron!

Bij Weesp moesten we wachten op een passerende intercity. Geluk bij een ongeluk: op de geheugenkaart van mijn telefoon stonden nog afleveringen van Greatest British Bake Off (waar Heel Holland Bakt op is geïnspireerd) en ik had genoeg tijd om enkele afleveringen te bekijken.

Klokslag half 11 stak ik moe maar tevreden de sleutel in mijn huisdeur.

Geschreven door Marijke.onderweg