Dag 4 al weer van aangebroken en gebroken ben ik ook. Deze hut met 4 stapelbedden had harde matrassen, en was erg warm(we sliepen op de bovenste bedden) waardoor slapen voor mij minimaal was. Maar we hebben er in de ochtend zin in want ook nu weer schijnt het zonnetje tegen alle verwachtingen in en we besluiten om eerst de top Sasso Piatto(Plattkofel) te beklimmen voordat we verder gaan met de geplande route. Naar de top is 2,6km en 600 hoogtemeters die via rotsachtige paadjes omhoog gaan. Wat een geweldige uitzichten! Bij de laatste meters begrijp ik wel wat mensen met hoogtevrees moeten voelen. Steile afgronden en dieptes zorgen ervoor dat je scherp blijft en je de paden blijft volgen. Maar dan op de top is het de moeite dubbel en dwars waard. Het roepen de hele tijd 'ohhh', 'ahhhh' en 'wauw!' en gebruiken de drone waarvoor we hem gekocht hadden. Foto's geven nooit een reëel beeld van de omgeving maar een drone die om he heen draait als je op de top van een berg staat des te meer. 2 andere koppels zijn ook enthousiast en we beloven hun ook de beelden te sturen waar zij op staan.
Maar dan moeten we ook weer terug. Het is nogal fris boven met denk ik een graad of 10 en een windje. Weer 2,6km naar beneden en 600 meter lager. Naar boven lopend kijk je naar de berg maar naar beneden lopend kijk je de diepte in en dat is toch net even anders....maar met gepaste voorzichtigheid dalen we het eerste stuk af en na 3,5uur zijn we weer bij de hut waar we begonnen. Daan had zijn vest laten liggen en die kunnen we meteen ophalen. Gelukkig maar want ook mijn afgeritste broekspijpen lagen er ook nog🥴. Het is inmiddels al druk met dagjesmensen die via een lift en een stuk lopen hiernaartoe zijn gelopen. Hetzelfde stuk als waar Daan en ik ook over gaan en dus is het vaak 'bon giorno' of 'ciao' over en weer naar de tegenliggers. Het is een glooiend pad en weer met fascinerende uitzichten. Na 2 uur bereiken we en punt waar de lift naar beneden gaat en besluiten even op een terras van een hut neer te ploffen. De zon schijnt soms maar de wind is fris. We besluiten om onze huttentocht niet te laten eindigen met een gondellift en gaan de resterende 880m naar beneden nog te voet doen. De benen beginnen wel tegen te sputteren al lopend door de weides en tilussen dennenbomen. Oh wat ruikt het toch altijd lekker hier in de bossen. Inmiddels zijn Petra en Roos onderaan de lift en is Roos nog even haar energie aan het kwijtraken door te klimmen in een boulder klimmuur.
En dan na 800meters klimmen, 1500meters afdalen en 7,5 hiken zijn we aangekomen in het dal. Moe maar voldaan zetten we onze 12kg rugzakken in de auto en gaan we even bijkletsen op een terrasje in Pozza di Fassa.

Daan, dank je wel voor deze huttentocht samen. Het was weer super gaaf om dit met je te doen. 4 mooie dagen van regen en 4gr tot 30+gr. Lekker eten, mooie onvergetelijke uitzichten en elkaar aanmoedigen om door te gaan. Ja, we waren het er al over eens dat 4 dagen beter is dan de 7 van vorig jaar. Dit gaan we zeker nog eens doen en misschien dan met Roos erbij🫠.

En het heerlijkste na een hike van 4 dagen? Douchen, scheren en even opfrissen. Daan trakteert ons op een heerlijke pizza in het plaatsje Moena waar het een gezellige vrijdagavond is. Maar eenmaal thuis aangekomen gaan de oogjes meteen dicht.

Tot morgen

Geschreven door Wilko-en-daan.op.reis