Zaterdag 3 september

Nurnbergerhutte- terug naar het dal

Wat gaat de tijd toch snel. We hebben zoveel gezien en meegemaakt dat we het nauwelijks kunnen beseffen. Voor diegene die dit soort vakanties nog niet gedaan heeft; er heerst een bepaalde positieve vibe onder wandelaars in de bergen. Iedereen is daar met hetzelfde doel, en daarom is ook alles gemoedelijk en heb je snel contact met iedereen. Geen gezeur over dat er anderen aanschuiven aan je tafel, en als de ene geen blarenpleisters meer heeft dan zijn er 10 anderen die ze aanbieden. Leuk ervaringen uitwisselen over de tocht en iedereen is geïnteresseerd in elkaar waar de volgende tocht naartoe gaat.
Maar vandaag gaan we dan toch echt afscheid nemen van de paden boven in de bergen. Onze spieren wilde waarschijnlijk al eerder afscheid nemen maar voor vandaag staat er nog een afdaling van 1200m hoogte op het programma. We hebben onze yoghurt weer op en een bakje koffie en om 7.15uur gaan we op pad. Het is gelukkig geen zwarte route meer die pittig en lastige stukken kan hebben met staalkabels maar een 'lekker' rood pad.
Nog steeds moet elke stap goed neergezet worden om uitglijden of het door je enkels gaan te voorkomen.
Na ruim een uur krijgen we ook ineens weer bereik op onze telefoons en de berichten stromen binnen. Dan maar even een pauze en het thuisfront gerust te stellen. Nooit fijn voor het thuisfront als je niets hoort en er misschien iets gebeurd kan zijn.
Ook nog even snel de blog van gisteren gepost die ook niet verstuurd kon worden gisteravond.

We lopen langs groene velden, afgelegen boerderijtjes en langs een snel stromend riviertje. Bijna bij het dal aangekomen worden we nog even getrakteerd op een mooie waterval die we even bezoeken maar dan zijn we eindelijk na 2,5 uur beneden. Omdat het nog 10km naar het hotel is nemen we de bus die er ook nog eens net aankomt(nee hier rijden ze niet elke 7 minuten).
Om 10.15uur komen we al bij ons hotel aan en we begrijpen dat onze kamer nog niet beschikbaar is. We mogen wel onze spullen al neerzetten in de kamer die al schoongemaakt en klaar was. Maar we checken niet voor niets vroeg in. Je krijgt hier als toerist als je verblijft in een hotel, pension of wat dan ook een Stubaital-card.
Hiermee kan je de dag van aankomst en vertrek gratis gebruik maken van de bus. Maar wat ons het meest interesseerde was de Stubaier gletsjer. En met de kaart mag je gratis met de liften naar 3210m.
We halen eerst nog een heerlijk broodje bij de Spar en nemen onze bekende favoriet; broodje Lebekäse met ketchup. Heerlijk buiten in het zonnetje zitten smullen en wachten op de bus. We rijden weer naar het einde van het dal en gaan met de lift naar 3210m. Helaas is het wel mistig/bewolkt dus geen weids uitzicht. Wat het wel is is dat het koud is. Rond het vriespunt en soms wat hagel. Vanuit het uitkijkpunt. We zien dat de gletsjer enorm gesmolten is en dat er op sommige plekken van alles wordt gedaan om het smelten tegen te gaan. We videobellen nog even met het thuisfront waar het 27gr blijkt te zijn🤔. Wat een verschil met hier. We dalen af met de lift en nemen op het middenstation samen een warme chocomel met slagroom omdat het net wintersport lijkt en dat er dan bij hoort.
Lekker naar beneden maar weer waar we nog eenmaal de Dresdnerhutte passeren waar we eerder verbleven en nemen beneden weer de bus naar ons hotel.
Precies op tijd want op tv is de kwalificatie te zien van de F1. Maar daarna is het dan eindelijk zover........een heerlijke warme...douche. Tjonge wat knap je daar van op na een week een beetje opfrissen met koud of lauw water.
We relaxen nog even op het balkon van onze pension en schuiven aan bij het avondeten in het luxe hotel aan de overkant.
Het eten ziet er weer prachtig uit en ook dit keer kiezen we voor het vegetarische hoofdgerecht.....huisgemaakte lasagne al forno. En eerst nog salade vooraf, daarna meloen met Stubaier schinkenspeck, dan nog een rundsoep met mini knödels.
Als dat dan nog niet genoeg is......we zitten al bomvol, nog even een heerlijk toetje....Topfennocken auf Beerenspiegel.

We zijn moe en gaan nog even chillen op ons balkon om nog even te genieten van die mooie bergen, de heerlijke openhaard geuren, en de leuke avonturen die we hebben beleefd.
We pakken onze tassen vast in want morgen gaan we om 5.45uur de deur uit....richting huis. Eerst met de bus naar Innsbruck en daarvandaan met de trein naar Almere.

Tot morgen en dan ook onze laatste blog

Geschreven door Wilko-en-daan.op.reis