Dinsdag 30 augustus

De wekker gaat om 6.00uur en na een slechte nacht vanwege een flinterdun matrasje, frissen we ons op en begeven we ons om 6.30 naar het ontbijt. Het is al een drukte van belang want iedereen gaat vroeg weg. Kopje koffie erbij, een paar plakken stevig Duits brood met kaas en een bakje yoghurt. We maken meteen een lunch klaar om mee te nemen en om 7.10 hebben we alles ingepakt en gaan we weer.
Spierpijn van gister viel mee dus we gaan vol goede moed starten. Vandaag gaan we naar de Franz-Senn hutte. Het is 8 graden maar met de klim waar we mee beginnen is dat prima. Zodra we een uur verder zijn genieten we van geweldige uitzichten met hier en daar een Dolomieten-achtige uitstraling. Ruig en hoge rotsachtige bergpunten. We lopen op smalle paden met dieptes ernaast wat voor gave uitzichten zorgt. Nee, voor mensen met hoogtevrees is dit niet de juiste plek!

De hielen beginnen al een beetje gehoor te geven en meteen gaan daar blarenpleisters op. Berg op zijn ze al aanwezig maar afdalingen vallen mee. We vervolgen onze weg en kiezen ervoor een extra bergtopje(voor het uitzicht) mee te pakken die verderop weer uitkomt op de route. Wat we niet wisten is dat de route zelf al heel zwaar zou worden en dus achteraf gezien hadden we dat beter niet kunnen doen. We lopen, klimmen, dalen af en aan en de kilometers gaan niet zo snel als in Nederland. De liters water vliegen er doorheen en ook de energierepen gaan hard. Met de zon op onze knar is het best afzien, veel meer als we dachten. Als je dan op de helft blijkt te zijn van de 15km maar je het gevoel hebt er bijna te zijn, is dat een mentale dreun. We lopen door en aan de meters omhoog en weer omlaag lijkt geen eind aan te komen. Met nog 6km/2,5uur lopen te gaan komen bij een klein hutje met terras. Even neerploffen en die zware rugzak af. Mijn nekspieren vinden het niet fijn met zo'n rugtas en zijn helemaal beurs.
Maar na een break met een glaasje hollundersaft en een omelet met spek zijn we allebei weer een beetje opgelapt.
De laatste 2,5uur was heel zwaar met passages met staaldraden en grote rots blokken. Op een gegeven moment zijn we er bijna en kunnen we de hut op 1,5km zien maar fysiek en mentaal zijn we helemaal op.

Uitgeput komen we na zo'n 8uur, 23000 stappen, 15km, honderden meters naar boven en nog meer naar beneden aan bij de Franz-Senn hutte en horen we dat meer mensen het een pittige tocht vonden.
We krijgen een typische berghut slaapplek toegewezen en installeren onze spullen. Eerst wat drinken en iets met suikers zodat we wat opknappen. En ja, deze hut heeft douches en dus maak ik daar meteen gebruik van na zo'n dag. Daar fris je van op.
Tijdens onze wandeling beseften we dat we nog 4 dagen gaan lopen en dat het best een uitdaging gaat worden. Gelukkig zijn we niet de enige die zo denken en veel mensen die we gisteren bij de vorige hut tegenkwamen,  nemen dezelfde route. En ook zij hebben te kampen met grote blaren,  en tenen die getaped moeten worden.

Typische dingen bij een berghut; speciaal schoenenhok (in de hut mag je niet met schoenen) en de plezante geur die daar heerst 🤣. Iedereen helpt elkaar altijd en altijd een vriendelijke sfeer, de eeuwige strijd om de stopcontacten om alle apparaten op te laden en de slaapvertrekken zijn vaak van hout waardoor alles kraakt als iemand in de nacht naar de wc gaat.

Het avondeten is ook hier voor iedereen op een vaste tijd en moet je vooraf doorgeven wat je wilt. Vegetarisch of vlees, ja daar hoeven wij niet over na te denken(sorry Roos).
Het menu bestaat uit heerlijke broccolisoep, en extra salade als voorgerecht, gevulde kip met rijst en groenten als hoofdgerecht en tiramisu toe.
De calorieën zitten er weer in 😁.

Bij de foto's ook een spectaculaire nacht foto van het sterrenstelsel. Gemaakt door Daan bij de hut gisteravond. Zonder lichtvervuiling is dit de ideale plek voor dit soort foto's.

Ontbijt is van 6.30-7.30uur dus morgen weer vroeg op. Het is inmiddels bijna 20.00uur en vallen al bijna om. Net zoals iedereen hier dus vroeg ons bedje in.

Morgen een tocht van 4 uur en 9km,  610m omhoog en 470m naar beneden.

Auf wiedersehen und bis morgen

Geschreven door Wilko-en-daan.op.reis