Maandag rij ik van Opuwo over een vrij goede gravel weg 180 km. Naar Epupa, helemaal in het Noorden op de grens met Angola. Ergens na ongeveer 130 km. stopt een auto bij een grote Baobab boom, dus ik stop ook en we maken een praatje, van een uur!!! Heel leuk: Margot uit Kaapstad, die ook alleen op pad was en Paolo uit Ancona (Italië), die zij had opgepikt in Windhoek, om samen verder te reizen. In Epupa is een mooie waterval en ik kampeer daar bij de lodge, die superdichtbij de waterval is, met een mooi zwembad (zo fijn, want t is heet!!). Daar ontmoet ik Paulina en Spink met zoontje Jan uit Polen. Zij hebben een Land Rover in Polen en we zouden wel eens de autos kunnen ruilen🤠. S Avonds gooi ik mijn t bone bij de Zuid Afrikaanse buren op hun braai en we eten gezellig samen.
Dinsdag rij ik 150 km. naar Ruancana. Wat een geweldig mooie route langs de Kunene rivier, die ook de grens is tussen Angola en Namibië (noordelijke kan dus niet). Als er overlanders langs de weg staan is t normaal om even te stoppen om te kijken of alles ok is. Dus ik stop even bij een fantastisch uitzichtpunt, waar een witte Hilux staat. Alles is ok met Mike (uit New York / UK). Hij is op zoek naar vogels en krokodillen om te fotograferen 😄dus ik help m ff zoeken. Dan gaan we beide verder en later in Ruancana kom ik m weer tegen en we lunchen in het restaurant van mijn campsite. Hij maakt een documentaire en ik wordt geïnterviewd😂. Dan installeer ik mij op de camping en settle mij aan t zwembad☀️. Maar wat een fantastisch mooie weg was t vandaag! Tot nu toe mijn favoriet, veel hele mooie uitzicht punten en vergezichten en steile heuvels en diepe dalen... Soort van rollercoaster😄.
Woensdag: zo ver mogelijk richting Etosha National Park was t plan vandaag. Dik 300 km. , maar wel asfalt. Het landschap is in tegenstelling tot gisteren vlak! en saai (geiten, koeien en veel ezels) ik kwam door wat dorpen met veel kramen langs de weg en in Oshakati voelde het niet goed, op de een of andere manier. Maar het was al bijna 2 uur en ik had wel trek, dus zodra ik deze (grote) plaats uit was ben ik even onder een boom gestopt. Ik eet een halve vis en een stuk meloen, wat ik met 3 kindjes deel. En toen ik de rest weer in de koelkast deed, zag ik ineens 2 kerels en 10 seconden later, realiseerde ik me dat zij mijn telefoon hadden gejat!!! Shit shit shit... Ik gooi de achterdeur dicht en wil er meteen achteraan!!! Op dat moment komt er ook een politiewagen aan, die het in de gaten hebben en de achtervolging meteen inzetten! Ik daar weer achteraan en 1 km verder slaan ze af en worden ze gepakt!!! Pfff 😇... En dat was niet voor de poes, ze kregen rake klappen en werden aan elkaar geboeid. Bleek dat zij uit zijn op toeristen en mij wordt gevraagd te volgen naar t politiebureau. En dat was me wat: het hele "rapport" wordt met de hand geschreven en elk detail moet erin. De politie neemt t heel serieus, terwijl ik eigenlijk t liefst door was gereden. Maar goed... Dan hoor ik dat ik in de buurt moet blijven want de zaak komt morgen voor de rechter en ik moet getuigen!🤔🙄 Nou ja, heb ik dat ook eens meegemaakt. Maar wat een ongeorganiseerd zooitje daar op t politiebureau zeg, ongeloofelijk. Om 5 uur boek ik in een lodge met camping en het wordt donker en het begint als een malle te waaien (en een stof!!!🤧 ) dus ik duik t restaurant in, neem een biertje en bestel wat eten ... (En schrijf mijn verhaal) Kiekn wat t morgen wordt in court.
Donderdag: precies wat ik had gedacht. Die detective (zo noemt hij zichzelf😂) zou hier om 8 uur zijn. Ik dus in mijn beste jurk klaar voor vertrek, maar niemand komt. Ik dus bellen en na een vaag verhaal moet ik over een paar dagen terugkomen. Nou mooi niet! Ik ga lekker verder en ze bekijken t maar...
Ik ben om 11.00 uur in t Etosha National Park en meteen na de Gate zie ik al dieren, leuk leuk. Ik moet bij Namutoni betalen en geef aan dat ik Zuid Afrikaans ben, dat scheelt een hoop geld (lukt niet altijd 🫣), ik maak wat te eten en bekijk deze campsite en kom mn Poolse vrienden weer tegen. Schijnt dat Halali leuker is en daar is een fantastische waterhole, waar veel dieren komen. Via allerlei loupes (waar dieren zijn) kom ik laat aan, maar t is echt mooi en ik zie echt verl wild... En een cheetah!. De polen hebben de pan op t vuur, dus ik gooi daar mijn kip en groente in, lekker makkelijk.
Vrijdag ga ik weer op verkenning, alleen zijn er nu weinig dieren en t is super heet. Ik ga terug naar Halali en maak wat eten en ga lekker zwemmen (na een wasje) Nu zijn er bij de waterhole veel olifanten en ik laat t thuisfront FaceTime meegenieten🤩. Het vegetarische diner buffet kost de helft van t normale buffet🤠... Dus ik ben Vistarier vandaag (vis kan wel😄).
Zaterdag vertrek ik om 7.00uur, want ik denk dat t wild ook vroeg is. Ik wil overnachten bij Okaukuejo (moeilijk woord 🙄) en rij daar via verschillende omwegen en waterholes (veel zonder water en dieren) naartoe. Etosha is erg vlak. Op mijn gemak check ik in, bak een  ei, haal koud water, ga lang onder de koude douche staan, neem een kijkje bij de camp- waterhole (te heet nu voor alles en iedereen, denk ik) en duik t zwembad in. Later in de middag ga ik weer een poging doen de leeuwen te vinden. Helaas, dik 2 uur rijden en hobbelen door t stof...niks gezien en troost me met een steak in t restaurant 😄🍺
Zondag:  Dan ben ik ook klaar mee en verlaat t dure park (geen zin om voor een paar dieren honderden km.s extra te maken). Ik las in de Polar Steps van vrienden dat in Tsumeb de Kupferquelle een aanrader is.... Lijkt er goed op! 🤩 Winkeltje om de hoek, groot zwembad, riante plek en heuse badkamers🤠. Misschien nu mijn route voor Botswana "plannen"😊.

Geschreven door Viona