De afgelopen maand zat ik in Wharariki Holiday Park en werkte als restaurant manager bij Farewell Spit Café, 6 km terug op de dirt-road.
Dat was aan t einde van de wereld en het lijkt wel alsof dat een idioten-halte is😊.
De baas (sympathieke gast, die achteraf ook niet helemaal pluis blijkt) heb ik ontmoet op Luminate. Hij was security-coordinator. i dat hij een interessante baan had op zijn park in Golden Bay. In t weekend na t festival ben ik daarheen gereden en belandde inderdaad op een fantastische plek! Super mooi en beroemd strand (met de Microsoft Arches!) , met jonge zeehondjes, pinquins en hoge zandduinen. Ik had een cabin op t park en kon kiezen om te werken in het kleine Archway Café of in t restaurant Farewell Spit Café. Na t weekend mijn visum geregeld en woensdag meteen meegedraaid op FS. Blijkt dat het aanwezige zetbaaskoppel, ineens de volgende dag al niet meer komt! Donderdag dus meteen in t diepe gegooid ! Bakken, koken, serveren, afwassen...
Druk druk!! Maar zoals ik ben: alles uit de kast en werken.
Achteraf blijkt t toch allemaal iets anders in elkaar te zitten en moet ik samenwerken met een jong (aan vreten, roken en drugs verslaafd) stel en 3 dagen met een vrouw die help koken, maar erg veel last heeft van gemoedswisselingen ofzo 🤔.
Op t Holiday Park lopen ook wat vage gasten en nadat er één in een dronken bui, mijn band heeft leeg laten lopen, om 3 uur s nachts,was mijn bullshit-level bereikt en heb mijn spullen gepakt.
(Dit was de korte versie😯!)

En nu ben ik alweer 2 dagen aan t genieten van al het moois hier! Ik was bijna vergeten waarom ik hier was😉. Even weer acclimatiseren en de slechte vybe afspoelen in de zee. Ik ben weer een ervaring rijker!

Geschreven door Viona