Altijd weer een ding om alle spullen weer ingepakt te krijgen, maar deze keer paste alles weer mooi in mijn koffer en tassen. Mike brengt mij naar de luchthaven en onderweg hebben we een goed gesprek en hij vind mijn vrije leven reuze interessant en wil er alles van weten. We zijn dus nog niet uitgepraat. Ik sluit aan in de lange rij bij Avis voor de sleutels van de huurauto. Een Renault Kwid, zag er op t eerste oog wel mooi uit. Hup spul in de achterbak en rijden... Uiteraard wel even weer wennen links rijden. Mijn missie vandaag is om naar een paar autos te kijken en naar het aangeraden hostel Twana Lodge te gaan Zuidoost van Pretoria. De eerste auto was een landcruiser Prado uit 1998, met een teruggedraaide teller, deuren en ramen die niet dicht kunnen en een Tanzaniaan kenteken...onmogelijke bak!
De tweede auto was een enorme landcruiser uit 1992 op benzine met een 4.5 motor...wat een beest! Zou een optie kunnen zijn. Maar belangrijkste is om het TRN nummer te krijgen, anders kan ik de auto niet op naam krijgen. De mensen zijn heeeel behulpzaam, want ze willen deze slurp-auto graag aan mij verkopen, haha daar maak ik in dit geval nog even gebruik van😊. Ik beloof niks en rij naar t hostel van de uiterst aardige Nederlandse eigenaren Cris en Arne. Ziet er heel gaaf uit, mooie bar met veel opgestopte beesten en deco, maar er zijn maar een paar gasten en t is niet zo gezellig, dus ik vertrek de volgende ochtend weer.
Vrijdag ochtend...eerste poging bij de Traffic Registration Office in Reyton, de referenties zeggen dat dit een goed kantoor is met hele behulpzame mensen, en dat heb ik nodig. En idd de dame geeft mij een naam van de mevrouw (Matebogo) die ik moet opzoeken in een ander kantoor in Centurion Pretoria. Na een bezoekje aan de Nederlandse ambassade, misschien kunnen zij helpen, je weet maar nooit, rij ik naar dat kantoor. Mevrouw Matebogo heeft een vrije dag en is maandag terug. Verder valt er niks te doen op dit moment. Ik rij nu naar Sun Eden een natuur(ist) resort 30 km boven Pretoria. Er is nog een (achteraf best dure) kamer vrij, dus daar blijf ik 2 nachten. Het is hier geweldig en gezellig (eerste avond karaoke, zaterdag middag live 🎷 saxofonist en s avonds Rugby 🏉. Ik ontmoet veel interesse mensen, die mij allemaal graag helpen met mijn avontuur. Mijn huisgenoten ..uit pumalaya en... Zulu (7 maanden zwanger en nog nooit persoonlijk een buitenlander gesproken😳), een auto handelaar Johan , een gids ( Dan, die net weduwnaar is en wel een uitstapje wil maken... En waar ik ook de volgende keer in zijn guestroom mag verblijven), Mila en Nico, die mijn tour in Namibië gaan uitstippelen 😃, Yolanè en ...(haar vent, naam vergeten) waar ik wordt uitgenodigd voor de braai. En nog veel meer. Het regent wel soms, maar t park hier is fantastisch!
Zondag: weer inpakken en nog even overal buurten en netwerken en dan terug naar Joburg. Zoals op de heenweg, moet ik weer over een wasbord-gravel weg... dit keer wel door een park, waar ik t eerste wild zie. Wel hou ik mn hart vast, dat deze Dinky toy plastic auto t uithoudt... gelukkig zitten de wielen er nog onder aan t einde vd weg 🫣. Het muziekfestival laat ik schieten. De zanger, waarvoor ik daarheen zou gaan (Simba Ci) reageert al de hele week niet op sms/app of tel. Wellicht een andere keer.
Ik ben weer terug bij mn eerste hostel en vanuit hier ga ik morgen weer op pad naar de Traffic office in Centurion.
...wordt vervolgd😃

Geschreven door Viona