misschien help t als ik de situaties en irritaties eens van me afschrijf, dacht ik, toen ik dit verhaal in mijn telefoonnotities ging schrijven. Nu heb ik t gekopieerd naar m'n blog:
20 juli
na voor de zoveelste keer weer zijn eieren zooi te hebben afgewassen, komt hij terug van de office Marina (A Coruña) en vertelt me dat hij is opgelicht. De dame die hij de eerste dag gesproken heeft (en een maand of 9 geleden, toen hij hier ook is geweest) heeft waarschijnlijk vrij op zaterdag, dus hij moest t doen met een grietje op kantoor en later een vent, die hem ook nog eens een enorme wisselkoers liet betalen🤭. chagrijnig dus...en dan moet ik de landvasten losmaken en precies doen wat hij zegt! anders schiet hij enorm in de stress... ik kan echt wel een boot vastmaken en losmaken en zie de logica er wel van in, maar dat mag niet: ik mag niet nadenken!
Toen bleek onderweg dat de wind niet echt gunstig was, dus zeilen kon niet, we gingen dieselen... vreemd dat andere zeilboten wel kunnen zeilen en uiteindelijk samen met ons opgaan na een uur of 4🙃.
Toen zouden we onderweg gaan lunchen (dat betekent in dit geval een soepje opwarmen) bij de Sisarga eilanden. Daar eindelijk aangekomen met een berehonger, wil hij niet ankeren, want de swell is te groot...😲, het was er prachtig en bijna geen golven (toen we in de UK voor anker lagen was het superonrustig! ik snapte er echt niks van🙃. En dat betekende ook dat ik die bevroren soep moest opwarmen onderweg, waar dus wel hoge golven waren en ik net niet misselijk genoeg werd om geen soep te lusten, maar goed buik vol en ik ben daarna mooi voorop de ⛵ gaan zitten. Rond 4 uur waren we in Corme en hebben daar t anker uitgegooid.
Het wordt zo langzamerhand echt lachwekkend... Don vraagt mij of ik naar t stadje wil om rond te kijken. We liggen net voor anker. Dan laten we de dingy zakken en doen de motor eraan. Er zijn 3 strandjes en ik kreeg de indruk dat hij wel ff naar de meest rechtse wilde om even te zwemmen en dan kwamen we langs een grot. We varen langs de grot, die niks voorstelde en naar t rechtse strand en nét als ik eruit wil, begint hij (Don) vreemde geluiden te maken😲, er schijnt een 🌊 golf van achter te komen en die slaat compleet over de motor en de boot heen😂, ik vond t grappig en toen kwam er nóg een golf! en de motor sloeg af en ik hoorde " now we're fucked!"… ik wilde er net uit, toen hij zei dat ik moest gaan zitten! ik zat dus nog steeds in het bootje en we maakten rechtsomkeert... de dingy stond halfvol water🤣 dus ik zei dat t misschien een goed idee was om de stop de ff uit te halen, zodat t water eruit kan. Toen werd hij boos: " you are always one step ahead and that brings me in trouble!"... ik hou mn mond maar weer😊. Toen heeft hij mij er bij de haven uit gelaten en ik heb heerlijk gewandeld en zit nu mooi aan n biertje🍻 en heb nog helemaal geen zin hem te bellen om mij weer op te halen. Er gaan net een paar leuke kerels naar me op t terras zitten😎...15 min. later krijg ik een appje hoe laat ik terug wil, want hij zit aan zn derde wodka... ik heb gezegt dat hij maar t beste een lifevest kan aantrekken dan😂! uiteindelijk zag ik een mooie halfnaakte Spanjaard op een waterscooter door de haven racen, hij heeft mij in no-time teruggebracht naar de boot 🤪😂.
21 juli zondag
uiteraard vanmorgen alles netjes in gereedheid gebracht voor vertrek, afgewassen, gegeten, tanden gepoetst😁, alles op de plek, zodat niet schuift onderweg, behalve de toolbox,die hij gisteren heeft gebruikt, want ik weet niet waar die moet. Vraagt hij of ik klaar ben om in de dingy naar de bakker te gaan met hem😳, nou nee, zei ik, ik hoef niet perse meer t dorp in (ik had t wel gezien) en ik was in de veronderstelling dat hij alleen wilde gaan (eigenlijk hadden we wel brood nodig). Maar hij wilde ook ineens niet meer gaan en ging de dingy weer achter de boot hangen. Dat is best lastig, dus ik dacht: ik help ff. Dát was nu net NIET de bedoeling! want, zei hij, als ik help gaat t fout!
ok🙄! Toen ben ik dus maar een sudoku gaan maken en dacht: bekijk t! Iets later vond hij dat t nodig was om te praten. Na een goed gesprek hebben we zelfs gezeild vandaag, helemaal zonder motor naar de volgende bestemming Camariñas! Het kán!
En in Camariñas rondgelopen, een biertje gedronken en Paella gegeten. Zelfs in de dingy ging t goed 😃. Maar toen we terug waten en hij met een wodka op zn bed lag om 7 uur, vroeg ik of ik de hangmat mocht ophangen...oeps... dat kon alleen HIJ! en moest dat nu?? meteen?? ik zei nog dat ik dat wel vaker had gedaan (ik heb dr zelf ook één, of eigenlijk had ik een doos vol van die dingen!!) "Did you listen what i said??!!" pfff oké oké, hoeft niet meteen hoor, neem je tijd!
Hangt dat ding veel te laag! zit ik met mn reet op t aluminium deksel! En hij zakte nog na ook, krak krak,..
Ik heb m toen zelf maar ff goed opgehangen, jemig😂.
22 juli
s morgens wordt ik altijd wakker als Don rond 7 uur koffie gaat zetten (hij MOET namelijk eerst 2 mokken sterke koffie in zn lichaam gieten, voordat hij enigszins op gang komt).
om t apparaat van stroom te voorzien moet de aggregaat aan! en dan niet alleen even om koffie te zetten, maar de accuus moeten ook weer opgeladen (geen idee waarom die 2 enorme zonnepanelen op t dak zitten!?😳
Ik ga dan maar lekker met mn trui aan achterop t dek zitten met een flinke bak yoghurt (in alle rust ontbijten 😉)
Maar inmiddels is t al 10 uur geweest en hij ligt nog steeds in bed😲, dus ik maar eens vragen naar het plan van vandaag. Antwoord:"we go nowhere today". Hij zegt dat t enorm waait buiten de baai. Nou ik heb toen zelf eens even die wind app bekeken, maar mij lijkt t goed. meneer heeft geen zin vandaag, denk ik. Gelukkig heb ik mn boek nog niet uit en leg me er " vredig" bij neer. En ik moet maar eens serieus gaan bedenken of ik dit wel wil.
Ik heb niet veel trek in een zelfingenomen, half depressieve, onsympatieke en ongezellige Amerikaan!
En toen was t al 12 uur en t brood was op, dus ik vraag ff of we naar de winkel gaan voor de Spanjaarden weer siesta hebben! Met veel gepuf gaan we met de dingy naar de winkel (heen en terug, weinig woorden). Het is nu 5 uur als ik dit schrijf, hij ligt nog in bed, geen woord de hele dag. Geeft mij de tijd om een andere boot te vinden, of werk te vinden in Porto, of via workaway een leuk adres te vinden...misschien naar Ibiza voor €44... ik heb alweer genoeg inspiratie😃😎. ze maken mij de kop niet meer gek, die kerels! oh ja, ik heb zelf weer fijn de hangmat op t achterdek gehangen, lekker buiten uit de wind🌞🍷met een pak tuc koekjes😃!
Tot hier was t gekopieerd....
Dinsdag wordt ik wakker en zie buiten niks...wit...mist! Klein wereldje, lastig zeilen, leek mij.
Hadden we toch gewoon gisteren moeten gaan zeilen, dacht ik (maar dat zei ik niet🤭)
Don zei dat t een wolk was in de baai. Maar dat bleek niet zo te zijn... Een lange stress vaart (weer op de motor) naar de baai Ria de Arosa, waar t zicht uiteindelijk beter werd. Ik had voorgesteld naar de stad Villanova de Arousa te gaan, want dat werd ons eerder een keer aangeraden. Maar nee, meneer wilde beschut ankeren en we kwamen uiteindelijk bij het kleinste gat in die baai O Grove.
Onderweg had ik een vriend om raad gevraagd ivm de situatie aan boord.
Terwijl Don ging koken, heeft hij mij in t haventje gedropt, dan kon ik rondlopen en t dorp bekijken. 5 kwartier later zou hij mij weer op t zelfde punt ophalen, want dan had hij t eten wel klaar. Kom ik aan boord, heeft hij al gegeten en mijn prak zat in de pan koud te worden...😲. Ik was echt verbaasd!! De rest vd avond bleef t stil. Hij nam een slaappil.
De volgende ochtend was t weer super mistig toen ik wakker werd.
Maar gelukkig klaarde het beetje bij beetje op.
Maar toen t al half 11 was, ben ik toch eens gaan informeren naar t plan van die dag. Toen bleek dat we weer niet zouden vertrekken, heb ik t vriendenadvies opgevolgt en heb aangegeven dat mijn idee over deze reis toch wel iets anders was en heb gevraagd of we toch nog een leuke reis konden maken.
Om een lang verhaal kort te maken, heb ik m'n spullen gepakt en wilde hij mij niet eens meer fatsoenlijk afzetten in een haven, maar heeft hij me gedropt aan een pier met een trapje, zodat ik met de tassen een heel eind moest sjouwen naar t busstation. Maar ik kan dat!
Heb enorm genoten van het prachtige uitzicht tijdens de busrit en heb uiteindelijk in Vigo een mooi hostel gevonden en ben s avonds heerlijk tapas gaan eten en heb een groot glas bier gedronken!
De volgende ochtend kwam ik Belu uit Chili tegen aan de ontbijttafel en we hebben een leuke dag gehad samen in Vigo.
Gisteren (vrijdag) ben ik doorgereisd naar Portugal en heeft Ben mij opgehaald. Ik ben heel hartelijk ontvangen in hun huis, we zijn lekker gaan lunchen en hebben de rest vd dag bijgepraat over van alles. Lieve mensen bestaan echt nog wel!!
Vandaag was ook een gezellige dag: geluncht met Leonor en daarna ging ik mee naar een verjaardag. Er wonen hier in de buurt heel wat Nederlanders!
Morgen ga ik mijn opties voor het vervolg van mijn reis bekijken.
...wordt vervolgd...
Ik voel me fantastisch en vrij!

Geschreven door Viona