Maandag 6 maart. Nadat Eltjo mij heeft geholpen mijn auto na te kijken, vertrek ik richting de supermarkt en tankstation om mijn trip te vervolgen. Het plan is om via de A1, via t noorden, naar t oosten af te dalen en de Sanipass te nemen (wat mij een enorme uitdaging lijkt😅). Eigenlijk duren de boodschappen vrij lang en ik probeer na een paar uurtjes rijden toch voor t donker een plak te vinden. Na 2 keer bot te hebben gevangen bij een Lodge, ga ik een wildplek zoeken. En ik vind een open plek midden in een wijk van Hlotse. De bewoners, die wat later bij mij aan t bieren zijn🍻, verzekeren mij dat t veilig is en de bewaker aan de overkant (van t water bedrijf) houdt mij in de gaten! De volgende ochtend wil iedereen op de foto en ik wordt uitgenodigd om wat huizen te zien en maak een mooie wandeling, om de grens met ZA te zien, met Lehlohonolo Tseki (David)...de verrekijker moest wel mee😃! S middags rij ik verder door veel dorpjes en hoge bergen naar Oxbow en bij de tweede politiecontrole blijk ik 59 km/u te hebben gereden ipv 50 km/u op een weg vol grote gaten (ik reed echt als een oma... zoals Tom dat soms zegt 😜) en de bekeuring is R50 (€2,70). De betaling was uiterst ingewikkeld en dan zegt die agent ook nog dat mijn auto blauw moet zijn 🤔😲🤣...uiteindelijk kan ik me eronderuit kletsen! en parkeer mijn auto aan de rivier, bij de The Oxbow Lodge en bestel een T bone met friet!
Woensdag vertrek ik op tijd en rij ik t hele stuk naar de Sanipass, het lijkt alsof ik op de top van de wereld rij...geweldig. En ook overal weer dorpjes met die rondavel "huisjes" en herders met schapen, geiten of koeien. Heel indrukwekkend zijn de roofvogels, die op dezelfde hoogte vliegen! Net voor de grens (Sanipass) met Zuid Afrika, campeer ik bij de lodge met t hoogte café van Afrika 🍻cheers. Donderdag ben ik heel vroeg wakker en begin mooi op tijd de beroemde gravel afdaling: Sanipass. Wat een belevenis!! Mooi in de lage giering en in de 2e versnelling laat ik mijn geweldige auto de uiterst steile en bochtige weg (vol gaten, grote stenen en watergeulen) afrollen. Ik kijk mijn ogen uit onderweg🤩, dit had ik niet verwacht en neem de tijd. Aan t einde, waar nu een verharde weg is gemaakt, is de Zuid Afrikaanse grens. Na een mooi praatje krijg ik een stempel en levert mijn visumverlengings aanvraag geen problemen op, Pffff😅. Voorbij Underberg verblijf ik bij de veelzijdige Khotso Lodge, waar je kunt tuben, paardrijden, wandelen en mooi bij de haard zitten als t buiten giet en onweert☔. Heerlijk. Wat een dag (ik keek ernaar uit om die pass te rijden en ik zag er wel een beetje tegenop, vanwege alle sterke verhalen😜).
Vrijdag. Ik kijk onderweg weer mijn ogen uit en weet dat ik niet elke berg op de foto moet zetten, maar het is gewoon overal prachtig! Alleen op de campsite Highmoor Nature Reserve (die volgens insiders prachtig moet zijn) valt t tegen. Het uitzicht is wel mooi, maar er waait een koude wind en eind van de middag, altijd net als ik iets wil koken, gaat t weer hosen. Maar het is adembenemend in de ochtend🤩! En daar geniet ik wel van. Vandaag weet ik niet zo goed waar ik naartoe ga... Ergens noordwaarts. Onderweg stop ik een paar keer en ik weet t! Hotel The Nest, ik had daar graag aan t begin van mijn reis naartoe gewild om via Workaway daar te helpen en zo Zuid Afrika een beetje te leren kennen (want ik vond t ook wel ietsje "eng" om te gaan). Maar dat "feest" ging niet door en ik ben toch gegaan. Het leek me wel leuk om daar even kennis te maken met Shelley (de eigenaresse-mam). En dat was geweldig! Er was een kikker-lezing en een kikker-zoek-wandeling en daarna maakte ik kennis met andere Workawayers tijdens een 4 gangen diner 🥳. Ze nodigde mij uit om te blijven in een rondavel en ik kon s morgens ontbijten...en zwemmen! Heerlijk van alles genoten ( ik viel met mn neus in de boter, zeg maar 😊). Zondagochtend kon ik ook niet zo goed bedenken waar ik heen zou gaan. Toch maar richting Johannesburg. En ik sta nu bij een ranch met leeuwen... Moreson Ranch. Ik ga op zoek🤠🐅

Geschreven door Viona