25 mei: Cadiz, op 100 km van de camping, staat vandaag op het programma. Onderweg bezoeken we een klein dorp op een berg, met allemaal witte huizen, Vejer, waar we koffie drinken ( een vast programmapunt; we hebben al heel wat cappuccino’s gedronken!)
Cadiz heeft een vrij langgerekt centrum, een soort schiereiland, en na de lunch bezoeken we alweer als eerste de kathedraal.
En ook al hebben we er nu een aantal gezien en is de een nog fraaier dan de andere, ook deze is weer heel indrukwekkend. Marmer van boven tot onder, een duidelijk herkenbare kruisvorm en mooi ruim en licht. We herkennen het model zo langzamerhand: veel kapellen met mooie beelden en schilderijen; een koor met twee orgels tegenover elkaar, rondom twee rijen houten koorbanken boven elkaar met prachtig gebeeldhouwde beelden van heiligen, apostelen, bisschoppen enz.
We drinken onze eerste sangria op het kerkplein, mmm.. heerlijk!
Daarna wandelen we gewoon wat rond, eerst door de kleine straatjes en dan langs de zee, wat weer overweldigend mooi is. Er ligt een groot Noors cruiseschip, er is een mooi park met bougainville, oleanders en de bekende paarse bomen die prachtig zijn maar wel stinken (😉😏) en nu beginnen uit te vallen. Je ziet ze in alle steden hier.
Veel gelopen en moe weer naar huis.

Af en toe houden we een “rustdag”, wat meestal inhoudt dat Rob ‘s morgens ergens in de buurt gaat golfen en dat ik wat aanrommel, een was doe op de camping en het minimale stukje huishouden doe. Daarna wandel ik wat, lees of werk aan mijn blog bv. Daar komen we echt van bij en het is zó fijn dat we die tijd rustig kunnen nemen! Tenslotte is dat ook vakantie, uitrusten , middagdutjes ( doen we heel vaak) , lezen en een beetje “ aantutten”.


Op 27 mei brengen we een bezoek aan Gibraltar. Zoals bekend is dit een Engelse enclave in Spanje, op een van oudsher strategisch punt aan de straat van Gibraltar. Blikvanger is de hoge rots, waar je met een kabelbaan naartoe kan en waar je direct de beroemde apen ziet. Het verhaal gaat, dat de rots in Engelse handen blijft zolang de apen er zijn, en dus wordt er goed voor gezorgd.
De apen zijn niet gevaarlijk, maar je moet geen eten in plastic zakjes in het zicht hebben. Ik was zo dom om mijn rugzak niet goed dicht te doen en voor ik het wist, sprong er een aap op mijn rug en viste het zakje AH kauwgum eruit.
Maar verder zijn ze erg fotogeniek en dat is de rots zelf ook. Je loopt door eigenlijk best een mooi terrein met hier en daar bezienswaardigheden, zoals een enorm kanon met een hele technische installatie erbij om hem af te kunnen schieten en te richten.
Het uitzicht aan alle kanten is adembenemend.
Intussen was het aardig warm geworden en zwetend begonnen we aan de weg terug, lopend naar beneden. Onderweg kwamen we nog een Slowaakse Hare Krishna monnik tegen, een aardige jongen met wie we een heel gesprek voerden en beneden samen wat dronken.
Ik vond de stad Gibraltar niet bijzonder, helemaal Engels uiteraard, maar niet mooi. Thuis koelen we lekker af in het zwembad.

De volgende camping, in een klein badplaatsen dat Torre del Mar heet, ligt op ongeveer 40 km van Málaga, een stad die we ook willen bezoeken.
Het is een typisch ”Spaanse “ camping: veel vaste staanplaatsen, die door de week leeg zijn, maar in het weekend komt de hele familie, met tassen eten, de barbecue, de koelkast, opa en/of oma, kinderen, familie en vrienden. Drukte alom en kinderen die om 11 uur ‘s avonds nog rondrennen.
Vroeger kon ik daar absoluut niet tegen maar ik neem het nu zoals het is. De camping is wel erg benauwd, je staat op grind, op zich kan dat moeilijk anders hier in die droogte, maar het is hier ook stoffig en iedereen staat dicht op elkaar.

Maar het dorpje is leuk, met een lange boulevard, vol terrasjes en op loopafstand.

Málaga is ons doel nu, en we bezoeken als eerste het Alcazaba, een Moors kasteel zoals bijna elke grote stad in Andalusié die heeft. De Romeinen hadden hier eerst al een amfitheater, waar nog resten van te zien zijn . Daarboven verrijst de indrukwekkende vesting. Zoals vaak, veranderden de later Christelijke heersers het toen de Moren verdreven waren.
Die verschillende perioden zie je in veel steden in Andalusië terug.
Het uitzicht van boven is onbeschrijfelijk mooi. De stad ligt als een parel zo mooi aan de zee, die als altijd hier diep blauw en turquoisekleurig is.
De terugweg lopen we langs een niet officieel pad naar beneden, we komen langs het “huis” van een dakloze, met een heleboel ongeregelde troep, en aplangs de achterkant van huizen, waar je zo op de terrasjes kunt kijken, heel leuk.

Daarna hebben we natuurlijk weer trek en nemen aan het strand een paar tapas.
Er is hier ook een Centre Pompidou met moderne kunst uit het Parijse gelijknamige museum. Wel aardig, er is een tijdelijke expositie over Matisse.
De dag erop ga ik voor het eerst meelopen met Rob als hij gaat golfen. Hij wandelt stevig door, een actief gebeuren hoor! Golfterrein zijn vaak mooi aangelegd en dat is deze ook. Wel wat ingeklemd tussen de bebouwing overigens. Er zijn hier weer hoppen, maar ze laten zich niet makkelijk fotograferen.

‘s Middags maken we een lange autotocht naar een “ embalse” of stuwmeer. Franco was nogal gecharmeerd van stuwmeren ( machtige, imposante bouwwerken, daar houden dictators wel van..)en heeft er een heleboel laten aanleggen. Daarbij heeft hij nogal eens met de botte bijl gehakt, de natuur geweld aangedaan, hele dorpen ontruimd enz, maar in sommige gevallen is het ook een zegen gebleken.
Het is een hele rit, maar wel interessant om ook weer wat van het binnenland te zien. We eten in een plaatsje onderweg waar we een aantal Spaanse schonen in mooie jurken tegenkomen
We zwemmen er lekker, het water is heerlijk koel. Bij het wegrijden komt de auto vast te zitten in het rulle zand. O jee, wat nu?
Vriendelijk om hulp gevraagd aan een paar Spanjaarden en met wat duwen en trekken krijgen ze de auto weer vlot.
Opvallend is dat het in het binnenland zeker 10 graden warmer is dan aan de kust. (. 34 i.p.v. 24).
Terug op de camping merken we dat het weekend begonnen is: zie hierboven, de meeste plekken zijn nu bezet en het is een gezellige boel. Toch is het om 12 uur stil en kunnen we goed slapen.

De volgende dag gaan we nog een keer naar Málaga. Er is nog heel veel te zien. Eerst gaan we naar het Picassomuseum. Picasso is hier geboren en wordt uiteraard op vele manieren gevierd in deze stad.
Het museum geeft een goed overzicht van zijn stijlontwikkeling. Er is een interessante documentaire van de fotograaf David Douglas Duncan, die Picasso anderhalf jaar lang van nabij heeft mogen fotograferen. Prachtig!
Natuurlijk gaan we ook weer naar de kathedraal en ja, hij is weer heel erg mooi! Je krijgt hier trouwens standaard een audiotour mee, Engels is altijd beschikbaar maar vaak ook in het Nederlands, met uitstekende informatie ( al worden we wel eens tureluurs van al die namen van de afgebeelde heiligen en de kunstenaars die ze gemaakt hebben).
We besluiten het bezoek met de botanische tuin. Een prettige koele wandeling langs mooie bomen.
Almería bewaar ik voor het volgende deel, dit wordt anders te lang en dan vallen jullie in slaap😴😴😴...

Geschreven door Vakantierobenjeannette