Maandag 17 juni zijn we weer met z’n tweeën. We hebben pas woensdag weer met Heleen afgesproken: dan gaan we samen naar de opera Tosca !
Het wordt een warme en volle dag. Eerst brengen we de auto naar de garage en gaan het laatste stukje met de trein naar Barcelona. We willen nu het Parc Guell, ook van Gaudí, bezoeken. Tijdens de koffie in een leuk cafeetje boek ik via internet de kaarten, ook hier werken ze met een tijdslot.
Het is een hele steile klim naar boven, zó steil dat ze traptreden in de stoep gemaakt hebben! Eenmaal boven ontdekken we, dat ik de tijd van 20.30 ‘s avonds geboekt heb, en het park zit ook helemaal vol tot die tijd! Dan bekijken we maar alvast het gedeelte waar je gratis in mag, daar heb je ook al een prachtig uitzicht over de stad.

Dan gaan we maar naar de kathedraal, meestal doen we dat als eerste in een stad dus het wordt tijd...
Deze is ook groots, wijd en licht, met mooie gebrandschilderde ramen en in het koor niet de bekende houten gebeeldhouwde beelden maar wapens van de ridders van het Gulden Vlies. Hier is nl. een bijeenkomst geweest Met Karel de Grote. Heel bijzonder . Op de binnenplaats van het klooster lopen ganzen, een heel oude traditie. Het verhaal gaat dat zij tijdens de bouw van de kathedraal verschillende keren gewaarschuwd hebben voor onraad. Jullie weten vast wel dat ganzen heel waakzaam zijn! Ze worden goed verzorgd.

Wat gewinkeld bij Corte Inglés, o.a. een nieuwe broek gekocht voor Rob in plaats van degene die nu vol vlekken zit na ons avontuur in Sevilla...
De auto is klaar en we reizen af naar Badalona om hem op te halen. De remmen doen het weer goed, Rob kan het verschil merken!
Nu kunnen we eindelijk naar het park Guell, auto geparkeerd en gelukkig wat minder steil naar boven.
We hebben nog precies een uur, omdat het park om half 10 dicht gaat. Het is wel mooi, natuurlijk met de bekende Gaudí- trekjes zoals organische vormen ( een soort druipsteenachtige arcades ) en er is een groot plein met een rand, versierd met mozaïek van afvalstukken tegels. Het uitzicht op de stad is adembenemend, je zit hier aardig hoog.
Jammer genoeg wordt er gerestaureerd dus een deel staat in de steigers.
We zien de portierswoning nog net van binnen, voor ze gaan sluiten.
Terugrijdend vangen we een glimp op van de Sagrada familia, waar we woensdag tickets voor geboekt hebben.
Het was een vermoeiende dag met het op en neer reizen, en op de camping genieten we van de ( betrekkelijke) rust en stilte.
De volgende dag is weer een rustdag : we willen niet teveel dagen achter elkaar in de stad zijn. Het is door de drukte van de stad en het organiseren van alles best vermoeiend.
Dus weer de was, relaxen, de volgende dag voorbereiden. En we zwemmen in het prachtige zwembad, dat uitkijkt op zee ( er zit wel een weg tussen, maar die zie je niet) en heel luxe tweepersoonsligbedden heeft en een bar.
19 juni. Omdat het vanavond vanwege de opera laat zal worden gaan we met de auto, die we bij Heleen in de buurt in een parkeergarage zetten. Daarna met de metro de stad in. Om half 12 hebben we de Sagrada familia geboekt, met een gids. Het is er ontzettend druk, maar we komen op tijd binnen en laten ons overweldigen door dit heel bijzondere gebouw. De Spaanse gids spreekt gelukkig duidelijk en niet te vlug. Hij vertelt dat de kerk is opgebouwd in modules van 7,5 meter, in de lengte, breedte en hoogte, daardoor heerst er een weldadig evenwicht. Het is haast niet in woorden uit te drukken hoe prachtig het allemaal is, de beelden op de portalen, de zuilen als boomstammen met takken en bladeren, de prachtige lichtval door de gebrandschilde ramen, de vele prachtige details... ik ben heel erg onder de indruk en zou hier wel de hele dag kunnen blijven en rondlopen.
Er is ook een museum met de geschiedenis van de bouw, materiaalkeuze, enz. enz.
De bouw is begonnen in 1882, vanaf dat moment werkte Gaudí alleen nog maar hieraan, en ze willen het nu af hebben in 2026, precies 100 jaar na zijn dood....

De middag besteden we aan een bezoek aan het Palau de Musica Catalunya, de concertzaal.
Die is ook in een uitbundige Modernistische stijl gebouw, nu niet door Gaudí maar door zijn collega ( let op: vreemde namen dat Catalaans: Lluís Domènech I Montaner. De foto’s spreken voor zich.
Dan moeten we terug naar Heleen, waar we ons even snel kunnen verkleden en opknappen. Het wordt krap allemaal want ze is pas om 7 uur thuis en om 8 uur begint de opera in het Liceu ( het operahuis). Maar ze houdt handig een taxi aan en we zijn er ruim op tijd. Ik had mensen in groot gala verwacht maar de meeste zien er heel gewoon uit.
Het berouw is afgebrand en pas weer helemaal opnieuw opgebouwd dus het ziet er prachtig uit, echt en klassieke operazaal met veel goud en plafondschilderingen.
We zitten niet zo best, helemaal aan de zijkant, maar de muziek is prachtig en de zangers goed. Veel open doekjes.
Ook een bijzondere belevenis om dit hier mee te maken.

Onze laatste dag in Barcelona gaan we naar de Montjuic, eerst met de bus vanaf de camping, dan met de metro en daarna op hetzelfde kaartje naar boven met een soort funiculaire, onbemand.
Daar bezoeken we de fundació Juan Miró, een apart gebouw, aan hem gewijd, met vrolijk gekleurde beelden en schilderijen, hoewel er ook bij zijn met een somberder inslag, beïnvloed door de ( dreiging van) de Spaanse burgeroorlog.
AOp een terras kijken we ineens uit over de stad! We zitten hier hoog dus je kunt heel ver kijken.
Daarna nog het Museo Nacional, dat ook al zo mooi ligt, het gebouw zelf is ook de moeite waard, maar ik ben eigenlijk al te moe om nog veel op te nemen en we “ scannen” in vogelvlucht wat Renaissance en Barokkunst.
Er is hier op de berg nog veel meer te zien, o.a. het Pueblo Español, een soort openluchtmuseum met allerlei bouwstijlen van het platteland van Spanje, maar dan zouden we nog een dag hiernaartoe moeten, en morgen willen we naar Figueras, naar het Dalí museum. Je moet kiezen...

De climax komt als we vanaf het museum de trappen afdalen naar het grootse Placa Espanya, met een fantastische fontein en
“ watervallen” helemaal tot onderaan. Een fantastisch gezicht!
Op het Placa Catalunya drinken we ons laatste drankje in Barcelona, voor we weer teruggaan naar de camping.
De volgende dag dus naar Figueras, waar Dalí geboren is. Het museum is speciaal naar zijn ontwerp gemaakt, het was een theater dat afgebrand was.
Natuurlijk is het een knotsgek gebouw, van buiten versierd met grote eieren en vreemde figuren, en van binnen bestaande uit ruimtes van allerlei afmetingen, van heel klein tot immens groot. Steeds kom je weer in onverwachte hoekjes.
We hebben Dalí altijd een vreemde vogel gevonden ( wat hij ook was) maar hij was wel een geniale vreemde vogel, met een onuitputtelijke fantasie en grote beheersing van de teken- en schilderkunst. We hebben hem beter leren kennen in Florida, in het museum in Tampa, waar we ook een rondleiding gehad hebben.
Het museum hangt vol met schilderijen, bizarre tekeningen, “ sculpturen” van bij elkaar geraapte voorwerpen, maar we vinden het heel boeiend.
Tot slot is er een verzameling sieraden, schitterend werkelijk, zo heb je ze nog nooit gezien! Diamanten en edelstenen in fantasievolle zettingen, soms op een enorm stuk halfedelsteen geplaatst. En ze worden getoond in een donkere ruimte, in verlichte vitrines, waardoor ze prachtig uitkomen.

En dan nemen we afscheid van Spanje! De volgende dag rijden we de grens met Frankrijk over, waar het eerst filerijden is, ( zaterdag, veel vrachtverkeer), maar bij het eerste péage poortje lost die ineens op en kunnen we goed doorrijden.
Het valt direct op dat het zóveel groener is dan in Spanje, en ook het landschap is afwisselender. En er zijn rivieren mét water!
We komen bij het spectaculaire Viaduct van Millau , het hoogste ter wereld! ( 343 m, hoger dan de Eiffeltoren!) maar stoppen al gauw, we hebben geen zin om verder te rijden en nog tijd genoeg.
We komen uit op een mooie camping, in Sévérac-le-Château , het mooie gebied van de Gorges du Tarn.
Wat een verademing, om weer op fris groen gras te staan! En tussen het groen, en met een prachtig gezicht op het kasteel ( eigenlijk meer een ruïne).
Fijne camping, al is er, zoals bijna overal, wel één minpuntje: veel vliegen. Tja, dat is natuur, en we staan in een boerenstreek.
De komende dagen gebruiken we om uit te rusten en de indrukken van de afgelopen weken alvast een beetje te verwerken.
Het wordt erg warm, maar er staat hier steeds wel wind, waardoor het uit te houden is. We kunnen ook zwemmen in het zwembad, wat we een paar keer doen.
Op een avond lopen we het dorp in naar het kasteel, mooi uitzicht, in plaats van naar boven te kijken zien we nu onze auto en caravan in de diepte staan. Het dorp is heel pittoresk maar sterk verwaarloosd, zouden de mensen hier ook wegtrekken? Het oudste huis, Middeleeuws van stijl, heet “ La Maison de Jeanne” en wordt dmv fundraising opgeknapt..
De laatste dagvoor we verder richting het Noorden gaan maken we een tochtje langs de Gorges du Tarn. Het landschap is hier ronduit spectaculair, met diepe ravijnen en hoge bergen. We poedelen wat in de Tarn, die lekker fris is ( buiten is het 35 graden)
Dan gaan we naar onze laatste camping, weer in Rambouillet , waar hoge bomen zijn en we dus heerlijk n de schaduw kunnen staan.
Dat klopt ook wel, maar toen we hier op de heenweg in de kou stonden waren er nog geen muggen! We worden compleet aangevallen en brengen de avonden dus helaas door in de caravan, terwijl het buiten veel koeler is. Op zaterdag bezoeken we een heel oude vriendin, die na de dood van haar echtgenoot erger in de war is geraakt en nu in een tehuis zit.
En dan is het echt voorbij! De laatste etappe rijden we op zondag, wat ons altijd goed bevalt, dan is er geen vrachtverkeer en als je op tijd vertrekt is er ook weinig verkeer. We zijn om half 6 weer thuis.
Wat een reis! We hebben heel veel mooie dingen gezien , veel beleefd en samen nieuwe herinneringen opgebouwd.
Dank voor het meelezen en -kijken!

Geschreven door Vakantierobenjeannette