De volgende etappe op 8 mei voert ons Spanje in. We rijden alleen over de snelwegen, die zijn in Spanje vrij leeg en het is relaxt rijden.
We komen tot Burgos, dat ik graag wil zien.
De volgende dag dus de stad in, met de bus die voor de camping stopt , heel makkelijk .
We hebben al heel veel kerken gezien op onze reizen, maar de kathedraal van Burgos slaat echt alles. Met een audiotour in het Nederlands (!) krijgen we veel interessante informatie.
Onvoorstelbaar groot, rijk versierd, vergulde altaren in talloze kapellen, een schitterend koor met allerlei voorstellingen in notenhout, het houdt niet op.
We brengen er twee uur door en dat is nog niet eens genoeg om alles te zien.
Foto’s volgen nog, als we de media de baas zijn geworden!

In Burgos zitten we nog in de kou en de regen, maar vanaf 10 mei als we verder naar het zuiden trekken, wordt het lekker warm.
10 mei rijden we alweer vlot van Burgos de Extremadura in, een vrij onbekende provincie van Spanje, waar een typisch landklimaat heerst,
‘s nachts koel en overdag warm.
We staan op een camping naast het Nationaal Park Montfragüe, bekend om de gieren. De dichtstbijzijnde stad is Plasencia, in het uiterste noorden van de Extremadura.
De camping is heerlijk beschaduwd door veel kurkeiken, waar het landschap ook vol mee staat. De plaatsen zijn vrij smal maar de luifel hebben we niet nodig want wij hebben onze eigen boom.
Er zitten prachtige blauwe eksters, net zo brutaal als onze Nederlandse eksters: ze eten bijna het eten van je bord..
Onder de overkapping van het toiletgebouw hangen een heleboel zwaluwnesten en de zwaluwouders vliegen af en aan om hun jongen te voeren.Veel mensen die net aangekomen zijn staan vertederd te kijken.

De volgende dag (11 mei) bezoeken we Plasencia. De kathedraal daar is een verkleinde uitgave van die in Burgos, ook weer met vergulde altaren. Ook het notenhouten koor, met op elke stoel gebeeldhouwde afbeeldingen van Bijbelse figuren of episodes is weer schitterend. De kunstenaars die al dat moois maakten, zijn deels dezelfde als die van Burgos: Ook hier weer een goed gedocumenteerde audiotour in het Engels.

Op het Plaza Mayor is het gezellig druk, er is een wedstrijdje jezelf optrekken op een brug met gelijke leggers aan de gang, met stoere jongens die dit doen met twee zware cattlebells om hun middels. Typisch Spaans macho vertoon?

12 mei “doen” we Cáceres, een wat grotere stad. We beginnen weer met de kathedraal, die verdeeld is in een oud en een nieuw gedeelte.
Opvallend aan de Spaanse kerken die we tot nu toe zagen is dat er nauwelijks mooie vensters zijn, zoals in de Franse kerken, maar in plaats daarvan overal zwaar vergulde altaren. Hier is er echter één niet verguld, helemaal van hout, eigenlijk veel mooier vinden wij.
Het stedelijk museum biedt veel verschillende dingen: Romeinse vondsten - mooie sieraden, munten- wat folkloristische voorwerpen, o.a. van kurk, dat hier natuurlijk volop voorradig is.
Er is een festival aan de gang en het is op alle pleintjes druk en gezellig, met stalletjes en eettentjes..

13 mei, maandag , hebben we een birdwatching tour door het Nationale Park.
Veel Nederlanders die op de camping staan hebben hem ons aangeraden. Dat is het leuke als je ergens staat en een gesprekje voert met je buren: vaak krijg je dan goede tips over wat er in de buurt te doen is.
Met een gids en nog een gast van de camping maken we een tocht van ruim drie uur door het park. Op bepaalde plaatsen kun je de gieren goed zie, die nestelen op een rots aan de overkant van de rivier.
De gids ( die prima Engels spreekt) heeft een kijker op statief waarmee je alles heel dichtbij haalt. Hij laat ons twee grazende herten zien, een nest van de zwarte ooievaar, die daar ook voorkomt, en een aasgier , die een mooie gele kop heeft. Verder cirkelen er veel vale gieren en de grote, zwarte monniksgier. Mooi is dat elke gier zijn eigen taak heeft bij het opruimen van een kadaver: de vale gier heeft veren op kop en hals en scheurt het vlees van de buitenkant; de monniksgier heeft een kale hals en steekt die in het dode beest en de aasgier neemt de botten voor zijn rekening en laat die vanuit de lucht kapot vallen, zodat hij het merg dat erin zit kan opeten.
We trekken verder langs de kurkeiken, waar de gids ons ook veel interessants over kan vertellen, en we zien nog de zwarte wouw, een kleinere roofvogel, de mooi gekleurde bijen eter, een grote hagedis en een dode slang op de weg.

14 mei maken we een tocht door de Valle del Jerte. Dit is de kersentuin van Spanje, uitgestrekte boomgaarden met kersenbomen. Natuurlijk kopen we een mandje en ze zijn heerlijk!
We rijden naar een mooie waterval en maken later nog een wandeling naar de Garganta los Pilones, een rivierbedding met natuurlijke waterbekkens, uitgesleten uit de rotsen door de rivier.
Aan het eindpunt is een schoolklas met zeer levendige kinderen, die een gesprek met ons aangaan, deels in het Spaans, deels in het Engels.
Prachtige wandeling.

15 mei willen we een wandeling maken in het park van de gieren. Het was er geen goede dag voor: 36 graden en een behoorlijk pittige wandeling, veelal in de volle zon. Twee en half uur stond ervoor, maar wij deden er zowat de hele dag over! Het wordt tegen 3 uur eigenlijk het heetst, en het einde van de wandeling was in de volle zon over een met stenen geplaveide weg. Oeff..dan weten we wel dat we geen jonge blommen meer zijn. Aan het einde dronk Rob een liter bier en ik een halve liter water, at wat zoutjes en toen kwamen we weer bij.
Op het hoogste punt hebben we wel weer veel gieren zien cirkelen en een leuk gesprek gehad met een Spaans echtpaar.
De Spanjaarden zijn heel aardig en behulpzaam vinden we. Mijn Spaanse les werpt vruchten af; ik kan al aardig duidelijk maken wat ik wil.

Geschreven door Vakantierobenjeannette