Na de laatste avond in het restaurant kunnen we de rekening van camping en restaurant van de .hele week met visa betalen. Mooi handig.
De volgende dag nemen we afscheid van de prachtige, besneeuwde bergen en rijden richting het noorden naar het nationaal park Mavrovo.
We doen uitgebreid inkopen in Kicevo. Daar vinden we ook een bakker met lunchroom. Iets bij de koffie na vier weken! Zo.....dat smaakt.
Dan komen we bij de afslag naar Marvrovi. We rijden een heel stuk omhoog, de bergen in. Heel langzaam, achter een zwaar geladen vrachtwagen aan, maar het is niet anders. Dan zoeken we een parkeer plaatsje. We gaan even de omgeving bekijken. Via een lange trap komen we bij het meer. Wat is het hier mooi! Even genieten .......! Ja......en dan klimmen we weer naar boven. We maken wat foto’s. Prachtig!
Blij dat we er een stukje van hebben mogen zien keren we naar de weg richting Skopje terug, bergafwaarts, dat gaat iets vlotter. Dan vervolgen we de reis over een tol-weg: €1,00! Na een paar kilometer weer €1,00 zo gaat dat een tijdje door tot je gewoon €10,00 hebt betaald. Maar het is goed voor de werkverschaffing. Ook worden we aangehouden door de politie. “Papieren?” En dan: “Have a good day!”
We drinken koffie bij een restaurant langs de weg waar we meteen onze krant kunnen downloaden. En verder gaat het weer, nu eerst via Tutova om de beschilderde moskee te kunnen zien. Nou, dat geloof je niet: een stad zo druk, dubbel parkeren, ook op de weg, links en rechts inhalen, stoplichten waar gewoon wordt doorgereden....Joop moet een paar keer over de stoep om er langs te kunnen. En wat zijn we dan groot met onze camper! Maar het gaat steeds goed. En dat allemaal om die ene moskee te vinden! En ja, dat lukt ook nog. Ik kan daar foto’s maken. Ook van de andere kant.
En nu de kunst om de stad weer uit te komen.
Vrolijk rijden we verder naar Skopje. Daar is geen camping, maar bij hotel Bellevue mag je staan. Dus rijden we door de hele stad, op zoek naar dat ene hotel. Waar? We hebben een kaartje met een telefoonnummer. Na eindeloos keren en draaien klamp ik een taxichauffeur aan. Die kijkt geleerd naar het kaartje, praat met zijn collega, er wordt van alles gezegd, er wordt gebeld. Ik krijg een telefoon toegestopt, want er zou Duits gesproken worden. Nee....Engels dan? Oh, ook niet....?? Ik versta er niets van. Het is warm........we zijn moe......”Skopje! Moeten we dat zien? Belangrijk?”
Doorrijden??..................
Bij een benzinepomp bekijken we de mogelijkheden en besluiten Skopje te laten voor wat het is. We verlaten Macedonië en gaan naar een camping in Servië.
Tevens is dit dan het einde van het verslag van onze reis door Albanië en Macedonië. Wij hebben ervan genoten. We hebben een reis gemaakt om nooit te vergeten met mooie, moeilijke, prachtige, spannende, overweldigende en fantastische momenten. Een reis waar we met veel dierbare herinneringen op terug zullen kijken!

Geschreven door Twee.reizigers.met.een.camper