Nu ik begin met schrijven zit ik in de kerk in Camaiore te luisteren naar orgelmuziek. Er is een jongeman aan het spelen. Even genieten van de muziek. Dit is een heel oude kerk en omschreven als opvangoord voor pelgrims en reizigers met plaats voor 100 paarden. Ommuurd ter bescherming tegen geweld, zelfvoorzienend. Als stenen konden praten en ik ze kon verstaan zou het mij allemaal duidelijk worden. Helaas zijn er enkele documenten en vele veronderstellingen.
Vanmorgen begonnen met een wandeling naar het station, vele sinaasappelbomen versieren de weg. Met de trein richting strand gegaan en aldaar genoten van het water en het ruizen van de branding. Mensen kijken in alle soorten en maten die lopen te paraderen langs de waterlijn.
Tegen 12.00uur werd het te warm en zijn wij naar het Ostelle 10 km verderop gegaan. Nu wachten tot 14.00uur dan kunnen wij naar binnen en kan ik het zand wegspoelen.
Morgen te voet naar Lucca

Geschreven door Trudys.reisblog