Vanmorgen vroeg wakker, ik kon niet meer slapen, wat doe ik dan? Een kopje koffie zetten en ontbijten. Het was fris buiten, heerlijk wandelweer, daarom maar op tijd op pad gegaan zodat er voldoende tijd overblijft om pauzes te nemen. Geen café onderweg, dan ben ik blij dat ik een thermoskan met heet water bij me heb, kan ik toch nog een oploskoffie nemen.
De vraag die ik de hele dag met mij meenam is; waar zal ik vannacht slapen. Heb vertrouwen, het komt goed, met die woorden hou ik de moed erin.
Een mooie wandeling door de velden vol koolzaad en andere ontluikende gewassen. De akkerbouwers zijn druk, vrezen, zaaien etc.
In Quercamps wat boodschappen gehaald (wel 2km extra lopen), mijn voorraad was op en helemaal niets aan proviand in je rugzak hebben voelt niet goed.
Verder maar weer, zit ik op een gegeven moment bij een van de vele heiligenbeelden langs de weg en gaat daar een vogeltje op de weg zitten, blijft mij maar aankijken, ik denk; ga daar weg, dat is gevaarlijk en geen 2 minuten later wordt hij doodgereden. 😢 ad kant vd weg gelegd, meer kan ik ook niet.
Verder naar Abdij Saint Paul, even een gebed gedaan in de kapel, daarna om onderdak gevraagd, helaas het is goede vrijdag en er is geen plaats in de herberg, probeer het bij de zusters, aldaar aangekomen kreeg ik weer nul op het request. Gelukkig is er in Wisque ook een hotel, daar ben ik met zus José vorig jaar nog geweest, leuk om terug te zien en even te mijmeren, daar slaap ik vanavond.
Inmiddels lekker gegeten en nu slapen😴😴😴😴

Geschreven door Trudys.reisblog