Het woensdag 7 juni
Om 5.30 uur opgestaan voor de lange rit naar Lyon en verder naar Condrieu, omdat er in Lyon geen camping op de route ligt. 6.30 uur op de fiets.
Gedurende alle dagen ben ik door prachtige bos en natuurgebieden gereden.
Behalve vogels die elke je elke ochtend met een prachtig concert waker maken, heb ik geen dier gezien. Behalve kraaien en een zwart vogeltje dat, toen ik in een bos zat te pauzeren, op een tak vlak voor me ging zitten en zijn love song ten gehore gaf. Toen ik niet reageerde vloog hij weg! Ik was zat om 6.45 uur al op mijn fiets en reed door een doodstil bos. Opeens stapt er vlak voor mij een groot hert zo de weg over. Ik tijd een stuk door. Zit er op het fietspad een eekhoorn. Die bleef gewoon zitten tot ik vlak bij was. Toen sprog hij snel het struikgewas in. Toen ik Lyon door was, naderde ik een drop. Opeens komt er uit het gras aan de zijkant een enorme groene slang (ongeveer 1,5 meter) die vlak voor mijn wiel het fietspad over steekt en het gras aan de andere kant in schiet.
Ongeveer 100 meter verder is er een speeltuin met kleine kinderen. Ik rijd er langs, rijdt er een jongetje van geschat 4 jaar zo het fietspad. Ik kon hem nog net ontwijken. Met hartkloppingen rij ik door. Mijn hart was net bijgekomen, zie ik in de verte een dame met een uit verschillende rassen, denk ik, samengestelde grote hond. De honden moeten aangelijnd zijn op een fietspad. Deze dus niet. De roept iets tegen de hond, maar die hond was kennelijk doof, want hij reageerde niet. W op mij. Hij stap zo voor mijn wiel. Met vol remmen en een uitwijk manoeuvre liep het goed af. Bijgekomen van de volgende bijna hart attack, zo is het wel genoeg voor vandaag. Verdere geen dieren en kinderen meer gezien die dag behalve natuurlijk.
De route en tocht naar Lyon was totaal, maar dan ook totaal anders, dan ik mij had voorgesteld. Ik het begin was de route door natuurgebied met open stukken en bossen. Langzamerhand werd het steeds drukker met heel veel industrie en bebouwing. De eilanden waarvan ik dacht dat open waren met bebossing waren grote voorsteden van Lyon. Alle kades waren groot stedelijk volgebouwd. Een beetje Parijsachtig. Wel mooi. Overal grote bruggen en veel hangbruggen. Best indrukwekkend. Dat waren de oevers van de Saone. De route ging langs de Saone. Via een fietsbrug naar de overkant werd de route aangegeven naar de fietstunnel. Toch nog even een foutje gemaakt, waardoor ik bijna de autotunnel inreed.
Door de fietstunnel naar de Rhone. Uit fietstunnel gekomen, openbaart zich het beeld dat ik van Lyon ken. De brede Rhone met de prachtige wat klassieke bebouwing.
Omdat mijn maag begon te rammelen, naar winkels die dat gevoel konden verhelpen. Ik had geen zin om de stad in te gaan. Opeens ik een winkeltje waarop 'biologische bakker ' stond (wel in het frans). Heerlijk brood gekocht en abrikozen. Ze verkochten ook divers fruit en groenten. Omdat ik trek had zocht ik een plek om wat te eten. Geen plek die ik geschikt vond. Veel druk verkeer, herrie en stank. Toen moest ik de trambrug over. Heel breed, niet voor auto's, wel voor fietsers en voetgangers. Op de brug hele goede bankjes met prachtig uitzicht op de stad en rivier en bovendien op het nieuwe museum. Op een van de bankjes zit een oude man. Ik zet mij fiets tegen de kant van het trottoir, maar dat ging niet goed. Dus liep naar de brug reling en zette daar mijn fiets tegen aan. Komt de man naar mij toe en vraagt of ik Engels spreek. Ik zeg ja wel redelijk. Is de man 83 en heeft voor het Canadeese leger in Duitsland wiskunde les gegeven! Heel leuk gesprek en samen mijn abrikozen opgegeten.
Verder door Lyon naar Condrieu. Niet prettig veel stinkende wegen en industrie. Pas 15 km na Lyon werd het steeds beter.
Mijn poging om Henk Maasdam te ontmoeten is mislukt. Ik had gedacht dat het makkelijk te regelen was, maar had dat eerder en beter moeten voorbereiden. Scheelt wel een dag oponthoud.
Geschreven door TourdeJans