Vandaag toch ook weer 75 km afgelegd. De laatste kilometers wegen zoals meestal het zwaarst: het is weer drukkend wam en de route is toch wat langer dan we hadden ingeschat. Aan het einde van de dag moet je nog de hindernis van een autoroute nemen over onbestemde bloedhete weggetjes. En dan toch nog even flink klimmen door zinderend hete wijnhellingen. Camping La Clairette oogt eerst wat stoffig, zonnig en ongezellig. Maar de ontvangst is hartelijk en het plekje dat we mogen uitzoeken heeft voldoende schaduw. Wel is het nu weer kamperen op stoffig grind. Voordeel: minder muggen. Na aankomst eerst even afkoelen in het zwembadje. Dan tent opzetten, douchen, wasje doen en aan de waslijn. Dankzij een behoorlijke wind wappert het zo droog.
De dag begon met een goed verzorgd ontbijt op een idyllisch terras met uitzicht op de bergruggen van de Gard in ons Chambre d’hôtes met de toepasselijke naam Les gens heureux. Om 9 uur vertrek, eerst langs de bakker en de Super U, want het is vandaag zondag en vanmiddag zullen alle winkels dicht zijn.
Het wordt opnieuw een schitterende tocht, langs de Gorges de l’Herault. Hier wordt volop gerecreëerd en gekanood. Het is zondag dus de Fransen uit de streek genieten van een vrije dag. De route is een prachtige weg die hoog boven de gorges slingert voordat deze overgaat in een heerlijke afdaling. We delen de weg met opgevoerde mini-autootjes en old timers, ook leuk om zo de berg af te crossen. Maar ze halen ons gelukkig steeds met een ruime boog in.
In het dorpje Saint- Guilhem-le-désert is het opeens supertoeristisch. We eten er een sandwich die we vanochtend bij de bakker hebben gekocht. Een terrasje zou teveel tijd kosten omdat de temperatuur snel stijgt.
Na het laatste warme stuk zijn we blij dat we rond 14 uur de camping bereiken.
Grappige sfeer: een colonie de vacances vermaakt zich, Sarah bakt crèpes in haar camion, de mannen (en een enkele vrouw) spelen pétanque: een serieuze zaak waarvoor je even moet wachten of omlopen. De afstand tot ‘le cochonette’ wordt opgemeten met een meetlint.
Naast ons strijkt een Nederlands gezin neer met noordelijke tongval op doorreis naar het zuiden. Verder kamperen er hier uitsluitend Fransen. De dame in de bar helpt bereidwillig bij het het uitzoeken van een lekkere rosé de la région en houdt deze koel tot gebruik.
Nu heerlijk afkoelen voor de tent in de lauwe avondwind. Morgen zakken we verder af richting Middellandse Zee.

Geschreven door TAP.op.de.fiets