We willen vandaag vroeg vertrekken, want de temperatuur zal naar zo'n 35 graden oplopen vanmiddag. Om het onszelf makkelijk te maken gaan we in het hotel een ontbijtbuffet nemen. Een goed besluit: volop vers fruit, heerlijke broodjes, ei, etc. Dit legt een goede basis voor een flinke fietsdag!
We nemen afscheid van onze collega fietsers uit Arnhem - zij willen de route naar Venetië fietsen en volgen vanaf Trento een andere route - en vertrekken nog voor half negen. Nu nog een heerlijke temperatuur, de bergen tekenen zich glashelder, zilverkleurig met donkergroene bossen, af tegen de lucht en er loopt weer een prachtig fietspad langs de Adige, die hier ook nog Etsch genoemd wordt.
Na zo'n 25 km lekker vlak fietsen, genietend van de bloemrijke bermen en nog steeds appelbomen en wijstokken, komen we een voor ons nieuw fenomeen tegen: de bicigrill: een drink- en eetgelegenheid speciaal voor fieters. Er kruisen dan ook vele fietsers ons pad. Het is zaterdagochtend en groepjes mannen - en ook dames maar die fietsen meestal gezellig kletsend met z'n tweeën - stuiven over dit vlakke pad. In de grill kun je je fiets in speciale houders aan het zadel ophangen; dat proberen wij maar niet! Vergeleken bij de frêle fietsjes bewegen wij ons voort op twee harley davidson's en Tetman is wel een enórme kerel t.o.v. de ranke en iele fietsers om ons heen. Allen getooid in strak gesneden aerodynamische fietskostuums. En wie komen daar aan? Onze Arnhemse fietsers. Samen een bakkie doen.
De koffie is heerlijk en vooruit ook nog een apfelstrudel en voort gaat ie weer. De temperatuur loopt inmiddels rap op en de zon klimt lekker omhoog over de bergen.
Na 20 km strak doorfietsen bereiken we Trento. En jawel op het piazza di duomo zitten onze Arnhemmers al aan de koffie. Hier echt afscheid want zij slaan nu af richting Venetië. Het centrale plein van Trento is overweldigend mooi. Een schitterende Lombardisch-romaanse duomo met gotische elementen en een basiliek van de 12 eeuw er half in en onder. Aangrenzend een palazzo. Op het plein een barokke Neptunusfontein en een aantal schitterende huizen met fresco's op de gevel. Op een beschaduw terrasje met uitzicht op onze tegen het palazzo neergezette fietsen en op dit schitterende plein gaan we lunchen met een salade.
Dan is het uit met de pret en moet er gepresteerd worden. Het pad is nog steeds langs de Adige en nog steeds grotendeels vlak, maar de vallei vernauwt zich en er steekt een straffe wind op die voelt als de Sirocco uit de Sahara.
Ik pantser mij met zonneklep en bandana in de nek en de helm daar nog eens bovenop. En flink smeren!
Tetman fietst gewoon door, maar heeft het fietsshirt nu verruild voor een oeroud luchtig kantoenen hemd.
In het dorpje Mori buigen we af richting Gardameer en moet er een aantal pittige hellinkjes genomen worden. We tappen water waar het kan en in een andere bicigrill kopen we ijswater limone.
Dan moet er nog een heuse pas worden overgestoken, niet heel hoog maar toch heet het bovenop de Passo San Giovanni en we hebben dan toch een paar steile haarspeldbochten overwonnen.
Daarna een spectaculaire afdaling naar Torbole aan het Gardameer.
We duiken de megadrukte in van een badplaats aan het beroemde meer. Wat een verkeer, wat een mensen en wat een hitte.
De eerste camping: complete- belegt!! Zelfs voor een fietstentje. Tweede camping, hoera er vertrekt net een stel en wij kunnen staan op een schaduwrijk plekje, hoewel zeer zanderig. Ik doe boodschappen en Tetman de tent. Even op een bankje naast de camping die prachtig blijkt te liggen aan het meer een aperitivo. Een schitterende baai waar veel gesurfd wordt. Als we willen gaan koken rommelt het al in de bergen en komen er zeer zware luchten opzetten. We kijken het nog even aan. Gelukkig houden we het net droog en is het onweer op veilige afstand. Het is al donker als we met kaarsje en lampje aan de pasta gaan. Dan opeens licht en knallen: vuurwerk in een baai verderop. Samen met de andere campinggasten staan we aan het meer tussen de bergen te kijken naar het vuurwerk. Een bijzonder slot van een mooie dag!
De volgende ochtend begrijpen we waarom er zoveel gesurfd wordt hier: er waait een pittige wind! Dat zorgt nog voor een kleine calamiteit die gelukkig goed afloopt. Bij de steiger van de boot parkeren we onze fietsen tegen een railing en gaan even koffie drinken. Komen we terug, zijn de fietsen omgewaaid! We schrikken ons dood. Gelukkig hebben de tassen de klap opgevangen en alles doet het nog. Alleen een oplader van Tetmans Garmin is losgeschoten en moet met tiewraps worden vastgemaakt. De tocht kan doorgaan ....
Inpakken en wegwezen - oh wat stuift dat - en naar de boot. Heerlijk de hele dag varen van de noordkant van het Gardameer naar de zuidkant. Onderweg doen we vele pittoreske dorpjes aan, het water is blauw, de lucht is blauw, de bergen groengrijs en de dorpjes hebben alle terratinten die je kunt bedenken. Aan deze kant van het Gardameer is het vrijwel windstil en er zijn ook geen surfers.
Bij aankomst in het drukke Sirmione tot onze vreugde en verbazing een prima camping gevonden, een plekje met schaduw, een heerlijk zwembad. We zitten heerlijk nog even aan het Gardameer, luisteren naar de golven die tegen de oever klotsen, kijken naar de zwemmers, zonners en bootjes die langs varen. Straks eten in het restaurantje vd camping aan het meer. La vita e bella!

Geschreven door TAP.op.de.fiets