Vandaag hebben we Reitsma's route in tweeën gehakt: eerst naar camping Katzenloch in het gehucht Schweinheim en dan morgen door naar Bad Breisig am Rhein.
Prima geslapen in het Gasthof onder een te warm dekbed, dus wel af en toe even wakker, op een heerlijk zacht bed. Rustig opstaan en inpakken. Ontbijt bij het Frühstückcafé bij de supermarkt om de hoek, we kiezen het Geniessen Früstück met verschillende soorten brood, salami, Kochschinken, een eitje en Käse. Daarbij heerlijke verse Duitse koffie. Zoals meestal kun je op het terras niet verkeren, daar zitten de verstokte rokers en in deze buitenwijk is dat niet de bloem der natie...
Maar binnen is het ook prima. Dan naar het Schloss bij Niederau. Even rondgekeken en geconstateerd dat het café dicht is. Gelukkig was in onze koffiebehoefte al voorzien. Dan de eerste serieuze klim: 350 m met twee >> Zouden we dat nog kunnen? Bij de voorbereiding van de dag had ik hier over heen gelezen, maar Tetman wist natuurlijk weer precies wat ons te wachten stond. Het lukte, in twee etapes al vrij snel de top bereikt en bedacht dat als we het volgende keer twee keer zo langzaam doen het succes waarschijnlijk langer vol te houden is. We moeten nog even de juiste mindset bereiken voordat het later op de route wat serieuzer wordt...
Daarna een prachtig glooiend stuk, dan weer omhoog, dan weer lekker naar beneden door uitgestrekte landbouwvelden: gemaaid graan, mais, bieten (?). Mooie vergezichten op hier en daar een spitse kerktoren.
In Zülpich koffiepauze. Er is een burcht, strak gerestaureerd en daardoor minder sfeervol, en vier stadspoorten.
Volgens de overlevering was hier de slag bij Zülpich in 496 waar Clovis beloofde zich tot het Christendom te bekeren als hij gespaard zou worden. En zo geschiedde. Hij werd gedoopt in Reims en legde de basis van het Frankische Rijk waarna Karel de Grote het werk afmaakte door een groot deel van Europa onder zijn Rijk te brengen.
Veel zie je niet meer terug van deze roemruchte tijden, maar Zülpich en zijn burcht domineren nog steeds de eindeloze velden.
Omdat we vanaf de camping niet nog willen terugfietsen voor de boodschappen, wijken we van de route af om in Euskirchen boodschappen te doen. We belanden in een buitenwijk waar we bij een Turkse supermarkt voor 2 euro 30 een tas vol groente kopen voor door de pasta. Eén probleem: hier is geen bier of wijn te koop!
We doorkruisen Euskirchen maar nergens een supermarkt, wel iedere andere winkelketen die je maar kunt bedenken.
Via veel asfalt, autoweg, industrieterrein en voorrangskruisingen belanden we met een pittig windje (tegen) en felle zon weer in de landbouwvelden. Na nog even flink trappen vinden we de camping.
Oud, romantisch, vervallen, maar het warme water werkt op 50 cent en de douches zijn schoon.
Een heerlijk plekje onder een appelboompje met zon en schaduw en achter de heg een briesend paard.
Tetman kan het niet laten en gaat nog even op jacht naar een supermarkt voor de wijn en het bier.
Nog even met de kinderen in HHW gebeld, ons traditionele pastamaaltje en genieten van de avondrust....

Geschreven door TAP.op.de.fiets