Niet alleen in Nederland is het weer onvoorspelbaar. Mede vanwege slechte weersvoorspellingen hebben we voor 2 nachten geboekt in een vakantieappartement in Noyon, genaamd Novio Magus naar de oorspronkelijke naam van dit uitgestorven stadje. Het blijkt echter een zonnige zondag te worden. Hoewel we dus hadden kunnen fietsen genieten we van een rustige zondag. Croissantje bij de bakker om de hoek, een tartelette met aardbeien voor bij de koffie en dan boodschappen bij de Intermarché. Dan rondkijken in het slaperige en verlaten stadje.
De rust van nu verhult een toch wel roemrijk verleden. In de voorganger van de prachtige kathedraal werd in 764 Karel de Grote tot Keizer gekroond en in 987 kreeg Hugo Capet hier de koningskroon. De kerk heeft in al die jaren vele verwoestingen en restauraties doorstaan. Vier kerken gingen aan de huidige kathedraal vooraf die in de XIIe en XIIIe eeuw in vroeg gotische stijl werd gebouwd. De Franse revolutie en de eerste wereldoorlog zorgden voor verwoestingen, maar steeds werd de kerk herbouwd. Het interieur is sober en indrukwekkend. Als wij na de ochtendinkopen naar binnen lopen vindt juist een mis plaats. Er wordt opvallend mooi gezongen. Naast de kerk is een XVI eeuwse bibliotheek bewaard gebleven met oude houten balken en een prachtige vakwerkgevel.
Na de lunch deel 2 van onze excursie. We hebben gezien dat er om drie uur een rondleiding is langs beide musea en nu we hier toch zijn besluiten we hieraan mee te doen. Ruim voor drie uur zijn we bij het museum in het voormalige bisschoppelijke paleis. Daar worden we doorverwezen naar het Syndicat d’Initiative naast het stadhuis. Daar is het oorverdovend stil en niemand te bekennen. Terug naar het museum, waar de gardien ons verveeld meedeelt dat de rondleiding hier net begonnen is en dat we vanwege Covid 19 niet naar binnen mogen omdat anders het maximum aantal bezoekers wordt overschreden… waar die dan opeens vandaan zijn getoverd is ons een raadsel. Maar linksom of rechtsom, we komen er niet in. Dan maar naar het musée Calvin. In het geboortehuis van Calvijn een expositie over de beroemde kerkhervormer, die zijn eerste boek wijdde aan Seneca. Kindertekeningen getuigen van in Nederland onvoorstelbare lessen over wijsheid en clementia (zachtmoedigheid). Een schilderij achter een gordijn toont ons de welbekende brede weg (van de verdorven roomse pausen) en de smalle weg naar het enige juiste christelijke geloof. Ook zien we een klapstoel van de tijd van de hagepreken (hier sermons du désert genoemd): een snel demontabele preekstoel om in de openlucht christelijke diensten te kunnen houden.
Na deze culturele tour retour naar ons appartement voor aardse geneugten. Zo genieten we van artisjokken als voorafje en een heerlijke dorade uit de koekenpan. Een in kruiden gewikkeld geitenkaasje toe en het is ook in Noord-Frankrijk ‘ la bonne vie’! Morgen verder, weer of geen weer.

Geschreven door TAP.op.de.fiets