Het opstaan gaan s'morgens niet al te elegant meer.
De eerste stappen uit bed voelen zwaar, stijf en wat pijnlijk. Uit ervaring weet ik dat het na een paar 100 meter straks wel weer beter zal gaan.
De weersvoorspellingen geven de burger ook meer moed. De regenjassen, backbackhoezen en paraplu s worden zorgvuldig onderaan in de backpack geplaatst en de zonnebril boven aan zodat die voor t grijpen ligt.
Na een simpel ontbijt (stokbrood, koffie en wat yoghurt) beginnen we pas om 9.45 alweer aan dag 4.
21 km hebben we volgens de buen camino app voor de boeg. We kijken er weer naar uit om ons door de gele pijlen, bronzen camino schelpen en betonnen pilaren van de camino te laten leiden tot in Caldas de Reis
We lopen ons appartement uit en na een paar 100 meter steken we de Ponte de Burgo Brug over.
De brug, heraangelegd in de 12 de eeuw en recent auto vrijgemaakt. Wat bleef zijn de massieve stenen pijlers, nog altijd gedecoreerd met een schelpmotief, als herinnering en eerbetoon aan de caminopelgrim.
Aan de overkant van de Rio Lerez lopen we het centrum uit. Hoogbouw verandert in huisjes met tuintjes, de straten worden steeds smaller, de omgeving steeds groener.
Vele pelgrims vertrekken samen met ons. Het blijft vreemd hoe goed gezind iedereen is en elkaar de hele dag door begroet met buen camino. Vele slaan een praatje en vragen uit welk land we afkomstig zijn. Pelgrims uit Ierland, Duitsland, Cananda, Amerika, Wales, .... ze komen letterlijk uit alle hoeken van de wereld. En allemaal met 1 doel. Te voet naar Santiago.
De weg gaat van asfalt over in een gravel pad en daar komen we onze trouwe vriend, de via Romana XIX weer tegen. Het is heerlijk lopen zo tussen dat groene natuurschoon
We passeren weer een traditionele horreo , een ouderwetse wasplaats en gaan dan terug onder de bomen door. We passeren een hoge muur met daarachter een typisch Spaans kerkhof.
We laten de mooie zichten op heuvels en velden achter ons en de gele pijlen stuurt ons linksaf, langs een drukkere baan. Gelukkig met een mooi voetpad erlangs.
Deze etappe is er eentje van vlakke, makkelijke paden, verstilde gehuchten en mooie bosrijke paden. We lopen op een hobbelig stokoud bruggetje, lopen soms langs de rivier en dan er weer over.
Heuvelopwaarts het bos uit vinden we een ideale stopplaats. Bij A Pousada do Perigrino in het kleine San Amaro. We treffen 2 dames uit Nederland, die we afgelopen dagen al veelvuldig tegengekomen zijn, en hebben het even over de zware etappe van gisteren. We bestellen een wijntje, biertje en een Cola met wat cake. En genieten van het heerlijke zonnetje. Het leven op de camino kan goed zijn !
Zigzaggend over veldwegen tussen de kleine wijngaarden en akkers leggen weer een heel deel kilometers af.
We zoeken en vinden nog een gezellige stop voor een wijntje biertje en ijsje in een ander pelgrims café, waar onze 2 Nederlandse medepelgrims zich bij ons vervoegen. Klaar voor de laatste paar km's, die toch weeral doorwegen.

Ons geboekte appartement bleek geen water te hebben door een storing dus kregen we een ander appartement toegewezen. Wederom 3 slaapkamers, en Nyne blij dat ze in het enige 2 persoons bed mocht slapen.
Na het bad van opa Wim was het warme water op en de douche was dus ook letterlijk een verfrissende douche.
We lopen 1 km terug om deze keer een hamburger te eten en keren terug naar het appartement, hier aangekomen komt Nyne tot de vaststelling dat ze haar paraplu was vergeten in het restaurant en moeders kon dus weer 2 km extra wandelen om deze op te halen. Om 21.30 liggen vader en dochter al te bed. Ik blijf nog even op om het verslag van de dag te schrijven en ben vooral blij dat ik dit maar een week moet doen :)

Geschreven door Santiago2025.op.pad