Dag 13:
Hoewel we Lewis en Haris niet persoonlijk hebben getroffen wordt het tijd om afscheid te nemen van dit mooie eiland.
We zijn zeer vroeg opgestaan om toch een Continentaal ontbijt te kunnen nemen. We waren de eersten en het ontbijt is tegen de verwachting op deze vroege zondagochtend er niet bij ingeschoten.
We hebben de auto weer ingepakt en rijden vanuit ons Hotel Caldh Inn binnen 2 minuten naar de haven om in te checken voor de boot Van Caledonian MacBrayne. Om 06:41 uur waren we reeds in de haven om uiteindelijk om 08:00 te vertrekken.
Met deze boot keren wij weer terug naar het "vasteland" van Schotland in Ullapool.
Ons doel van vandaag is het Moness Resort, Crieff Road, Aberfeldy (PH15 2DY), GPS N 056 36.968 W 03 51.755. In dit resort zullen wij vijf nachten, tot en met 25 augustus, verblijven.
We vertrekken met troosteloos, hoe toepasselijk, regenachtig weer. Wij hebben Isles of Lewis en Harris in ons hart gesloten en zullen zeker ooit nog eens terugkeren. Op de boot hebben we ons een plek vergaard op de derde rij stoelen op het panoramadek 6. En of we het geluk aan onze zijde hadden; op een gegeven moment zwommen er dolfijnen voor de boot langs, omdat we zo verrast waren, hebben we hier helaas geen foto's van kunnen maken. Maar het waren zeker wel 6 dolfijnen die op en neer in het water doken. We waren nu extra waakzaam, maar helaas. Wel ontmoetten we een bandlid, de violist, van de Battlefield band, die wij eerder op onze laatste avond in Glasgow hadden zien spelen in de Piping Center. Hoe klein is de wereld ofwel Schotland. Even een praatje gemaakt tenslotte zijn we nu fanatieke 'groupies'. Na tweeeneenhalf uur varen bereikten we de haven van Ullapool. Rond 10:45 uur nog even onze 'trouwe' auto volgetankt om vervolgens via de A835 Ullapool achter ons te laten en naar Inverness te rijden. Bij Inverness gaat de A835 over op de A9, deze tot Carrbridge gevolgd om vanaf daar een klein stukje binnenweg B9153 te rijden voor de afwisseling. Al snel werden we door onze 'navi' dame weer teruggeleid naar de A9. Deze A9 tot Newtonmore gevolgd om vervolgens een koffiestop te maken en onze benen te strekken. Hier kon Petra eindelijk haar veel gewenste foto maken van een 'echte' Schotse Higlander koe maken. Gelukkig bleef het 'dier' doodstil staan, zodat er genoeg tijd was voor het nemen van de foto. Tenslotte had Petra ook de ervaring met het nemen van foto's van schapen. Hoe dichter Petra bij de schapen kwam, keerden deze haar gewoon de kont toe en liepen vervolgens van haar weg. Vanaf hier was het nog ruim een uur rijden naar Aberfeldy. Op de A9 bij de afslag Garvine rechtsaf geslagen naar de B847 richting Trinafour om vervolgens via de B846 naar Tummel Bridge te rijden. Bij Tummel Bridge opnieuw rechts aangehouden om vervolgens op de B846 te blijven tot aan Aberfeldy. We passeerden Castle Menzies aan onze linkerzijde en reden vervolgens in Aberfeldy de Crieff Road op. Hier goed opgelet of we bordjes met Moness Resort zagen die ons uiteindelijk naar onze eindbestemming zouden wijzen. We reden inderdaad een park met verschillende cottages op en reden door tot aan de carpark om ons vervolgens bij de receptie aan te melden. Twee vriendelijke receptionistes stonden ons te woord en wij ontvingen de sleutel van onze cottage. Meteen maar even gereserveerd voor het diner om daarna naar onze cottage op zoek te gaan. Auto uitgepakt en verder nog wat gerommeld om ons vervolgens op te maken voor het avondeten. Na het avondeten nog een wandelingetje over het park gemaakt om daarna lekker te 'chillen' in onze cottage. Deze reisdag was ook weer veilig en onder betere weersomstandigheden gegaan dan dat we 's morgens hadden mogen wensen. Een heerlijk zonnetje wat zo af en toe door kwam, droog en gemiddeld 18 graden. We waren ook met deze 13e dag tevreden en voldaan.
Helaas zullen we zoals onze blogvolgster Louise Scholte geen getuigen kunnen zijn van de maanverduistering op maandag op het eiland Lewis, omdat wij inmiddels hier in Aberfeldy zijn. Maar desalniettemin vinden wij het erg leuk zoals mensen met ons mee(be)leven.

Geschreven door Rob-petra.reisverhaal