Dag 5;
De nachtrust heeft mij (Rob) goed gedaan. Ik kom met een fris en fruitiger gevoel aan het ontbijt (6:45 uur). Nog wel wat zwakjes op mijn benen. Maar ik heb er vertrouwen in wanneer ik het rustig opbouw, ik de dag goed door ga komen.
Na het vroege ontbijt, met z'n allen om 7:30 uur in de bus naar de "Glasgow Green". Met de bus slechts 10 minuutjes rijden om daar te constateren dat we niet de enige maar zeker niet de eersten zijn. Met zijn allen een plekje, zo dicht mogelijk bij de Graad 4B, arena 3, opzoeken, om daar later in te kunnen spelen voor de kwalificatie.
Helaas laat nu het Schotse weer ons even in de steek en noopt ons tot het kopen van een paraplu en het aantrekken van onze Inverness capes. Toch blijven we optimistisch, want tja het is en blijft Schotland!
De voorbereiding verloopt lekker relaxed en de sfeer is goed.
Na eerst om 9:00 uur een rondje met de drummers de Graad 4 mapset te hebben doorgespeeld met hier en daar nog wat laatste kanttekeningen, nemen we nog onze rust en tijd. Om 10:15 uur gaan we opnieuw inspelen om ons om 10:30 uur bij de pipers te voegen om samen in te spelen. Ook deze voorbereiding verliep eigenlijk relaxed.
Om 11:10 uur worden we de "final" tuning ingestuurd om vervolgens om 11:16 uur op te gaan naar de cirkel in arena 3 voor onze set te spelen voor de kwalificatie.
De set verloopt geheel volgens plan, mooie sound, lekker relaxed en steady tempo ..... eigenlijk onze allerbeste performance tot nu toe met slechts enkele kleine foutjes. Nadat we onze performance erop hadden zitten en uit de cirkel waren hadden we allemaal zo een gevoel van .... whooo!
Maar ja, we wisten ook al dat we in een zware heat zaten met vele prijswinnaars op eerdere Schotse competities en uiteindelijk blijft het een jury sport en het lot lag nu in handen van anderen.
Maar het allerbelangrijkste is dat we met zijn allen een zeer voldaan en goed gevoel over onze prestatie hadden.
Nu maar wachten tot 12:45 uur op de uitslag of we inderdaad door zouden zijn naar de "finals".
We verzamelden ons met de gehele Beatrix bij het uitslagen bord, maar helaas ....... onze naam verscheen niet op het bord.
Conclusie; we hadden ons helaas niet gekwalificeerd, ondanks ons sterke gevoel dat we kans maakten.
Tja ......... dan is het even doorbijten en de positiviteit met zijn allen oppakken en vooral professioneel blijven. Uiteindelijk hebben we geen slecht figuur geslagen en blijft de kans altijd aanwezig dat je er net niet bij bent.
Nu ...... en dat je het net niet bent, blijkt uit het feit dat we uiteindelijk 7e in plaats van 6e worden met slechts 1 punt verschil ten opzichte van die 6e plek. Terwijl het gat met onze opvolgers (8e) 14 punten bedraagt. Beoordeelt 1 piping jurylid ons 1 plek hoger kwalificeren we ons wel en gaan we wel door naar de Finals. Maar helaas dit mocht niet zo zijn!
Uiteraard teleurgesteld zijn we onze instrumenten gaan inpakken en naar de bus teruggegaan. Vervolgens hadden we de tijd aan ons zelf en ging ieder zijn weg.
Ondanks alles klaarde het weer wel op en werd het zelfs zonnig. We zijn op tijd met de bus weer naar de campus teruggereden om in de Todd bar, vlakbij ons appartement, de uitslagen verder via de live stream daar te volgen.
Om 20:30 uur zijn we met de hele Beatrix en aanhang naar het Grieks restaurant Elia, op George Square, gelopen om daar te genieten van de gastvrijheid en het heerlijke eten. Voldaan van de maaltijd nog zo een 10 minuten teruglopen om nog een afzakkertje te nemen in ons appartement om daarna ons bedje op te zoeken.
Een lange dag zonder het echt gewenste resultaat is voorbij, maar toch kunnen we terug kijken op een mooie dag.
En ook ikzelf ben weer bovenman, dit zoals ikzelf eerder al voorspelde of hoopte!

Geschreven door Rob-petra.reisverhaal