Wat is het vroeg!!!!! Om 06:00 uur opstaan en de meiden zijn helemaal vrolijk :)
Gelukkig begint de dag goed met taart. De mooie Frozen taart van Amylee wordt buitgemaakt bij het ontbijt. Feest dus

Worden we op Rotterdam Centraal ineens verrast door opa en oma die op dit zeer onchristelijke tijdstip de moeite hebben genomen om ons uit te zwaaien! Super lief ❤️

09:30 eerste overstap op Amersfoort. Nu richting Hannover met een "snelle trein", aldus Amylee. En natuurlijk worden ook even de beentjes gestrekt, geklommen in palen en wat gegeten. Want dat kan allemaal niet in een trein natuurlijk 😜

14:00 de eerste "echte" overstap is gelukt. Weliswaar op hetzelfde perron en met een kwartier overstaptijd, maar dan nog. We zitten mooi wel weer met alle kids (even tellen voor de zekerheid, één, twee, drie, check) in de trein. Met een lekker gangetje van 200 km/h zoeven we door het steeds Duitser wordende landschap. Fijn ook dat er airco is. Het is best aan het opwarmen. Lang leve het landklimaat ☀️

15:30 Yes! We zijn er! Berlijn ❤️ en wat is het warm... door de airco hebben we het niet helemaal gemerkt dat het flink aan het opwarmen was, maar nu met sjouwen van bagage, zoeken van het juiste vervolgtraject en het in de gaten houden van drie losgeslagen kinderen, loopt het zweet me over de rug. Gelukkig is het nog maar een klein stukje naar het hotel!

21:30 een bewogen dag middag/avond! Na aankomst in het hotel bleek de boeking niet juist te zijn doorgekomen dus we hadden geen kamer. Paniek bij de receptioniste. Maar... er zou iets geregeld kunnen worden! Een kamer met vier bedden en als we wilden helpen, kon er een los matras bijgelegd worden. Okee, konden we mee leven. Maar het matras bleek oud, vies en beschadigd te zijn, er lag geen beddengoed op de bedden en er waren geen handdoeken. Om nog maar te zwijgen over de hygiënische staat van d'r gehele kamer, of de veiligheid (losse electra en een raam dat open viel op vijfhoog!). Bij navraag bij de receptioniste of de bedden opgedekt konden worden als wij even wat zouden gaan eten, kwam het botte antwoord dat we dat zelf maar moesten doen. Mevrouw was immers geen kamermeisje. En dat het fout was gegaan met de boeking, was niet haar probleem, maar dat van ons.

Na wat zoekwerk en een klacht bij booking.com over dit hotel een ander hotel geregeld, bagage opgehaald en sleutel achtergelaten. Niet in kunnen leveren, want de receptie was op wonderbaarlijke wijze niet meer bemand. Ach, we zitten nu in een superleuke binnentuin met een meer dan welkom biertje en de meiden spelen Uno met een groep Chinese jongeren. Hoezo, taalbarriere? Fijn, dit vakantiegevoel ☺️❤️

Geschreven door Rhea-op-reis.waarbenjij